Het is stil op het pleintje

Lieve romanoo
elke dag denk ik aan je.. zo veel blije mensen om mij hheen.. was jij er ook maar bij..
maarjaa ik hoop dat jij het daar boven ook goed hebt..
elke dag branden er heel wat kaarsjes bij mij thuis waar onder 2 heel bijzondere
1 voor mijn aller leifste vriendin die op haar 9de is overleden aan kanker..(Susanne, ik mis je nog zoo
erg!)
en 1 voor jou Romano, je zal voor altijd bij me blijven!
Dikke Kuss,
Anne
Welterusten jongen. Het ga je goed.
12-12-2008
Vrijdagmorgen. Vrijdags heb ik de laatste weken mijn slechtste dag. Volgens mij vandaag niet. Ik sta
op dan denk ik aan je, bij alles wat ik doe eigenlijk. Bij alles wat ik denk: “wat zou Romano er nu van
zeggen”. Ik mis je zo. Ik ben op mijn werk koffie gaan drinken. Ik heb een tijdje met Rob gepraat.
Rob is een goeie gozer. Iemand die begrijpt wat ie moet zeggen. Ik denk dat ik hem goed ingeschat heb.
Iemand die je kan vertrouwen. Gelukkig. Daarna naar huis gegaan, die mevrouw, die ook haar kindje op
12 jarige leeftijd heeft verloren 4 jaar geleden, was bij ons thuis en praatte met mama. Ik hoorde een
aantal uitspraken van haar die mij niet bevielen. Zij hebben een soort van mausoleum gemaakt, dat wil ik
niet. Ik wil spullen van je bewaren en alle soorten aandenken in de vorm van wat er nu licht. Ik wil niet
elke dag teruggeworpen worden in mijn rouw ten opzichte van jou, omdat ik je schoenen, kleren, bed e.d.
zie. Ik neem nooit afscheid van je, maar wel van diverse spullen. Jij zou gezegd hebben: “papa, je moet
verder leven, je moet weer een mate gelukkigheid krijgen, ik ben altijd bij je wanneer het nodig is”. Ik weet
51