MaculaVisie Magazine 2 3894 020 A4 JAN HR WEB
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
algemeen, maar aan ouderen in het bijzonder,<br />
werd afgeraden en in bejaarden- en<br />
verpleeghuizen zelfs verboden. Hierdoor<br />
werden veel mensen, maar vooral ouderen<br />
in een sociaal isolement geplaatst.<br />
Omdat het overgrote deel van onze leden<br />
uit deze doelgroep komt, verontrustte deze<br />
situatie het bestuur zeer. Dit konden wij<br />
door middel van de nieuwsbrief uiten en zo<br />
ook iedereen een hart onder de riem steken.<br />
Maar omdat we van maar liefs 1.200<br />
leden geen e-mailadres hebben, kunnen<br />
wij deze groep leden niet digitaal bereiken<br />
om ook met hen onze bezorgdheid te delen.<br />
Bovendien - zo realiseerden wij ons<br />
- zou deze groep door het ontbreken van<br />
internet en waarschijnlijk ook facebook en<br />
WhatsApp veel sneller dan andere groepen<br />
het risico lopen te vereenzamen. Daarom is<br />
besloten simpelweg deze mensen te gaan<br />
bellen om te informeren naar hun situatie<br />
en ze te bemoedigen met een praatje.<br />
Maar 1.200 mensen gaan bellen met een<br />
beperkte groep vrijwilligers is onbegonnen<br />
werk. Daarop besloot het bestuur een oproep<br />
te doen via een mail aan onze leden,<br />
waar zich in eerste instantie 21 mensen<br />
aanmeldden. Deze gingen enthousiast aan<br />
de slag en merkten vaak dat hun telefoontje<br />
door de ontvanger zeer werd gewaardeerd.<br />
Er ontstonden lange geanimeerde<br />
gesprekken die door beide partijen als zeer<br />
prettig en waardevol werden ervaren. Maar<br />
lange en vooral fijne gesprekken betekenen<br />
ook veel tijd, en daardoor dreigde het<br />
project te stranden door haar eigen succes.<br />
Na een tweede oproep meldden zich maar<br />
liefst bijna 60 mensen aan om te helpen.<br />
Dit overtrof onze stoutste verwachtingen<br />
en hierdoor moesten we een deel van deze<br />
mensen bedanken voor hun bereidwilligheid,<br />
want met de helft van de aanmeldingen<br />
bleken we alle nog openstaande<br />
adressen te kunnen verdelen onder de vrijwilligers<br />
en kon het project worden voortgezet<br />
en naar verwachting succesvol worden<br />
afgerond.<br />
Ook vanuit de tweede groep bellers kwamen<br />
enthousiaste verhalen over de leuke<br />
maar vooral zeer gewaardeerde telefoontjes.<br />
En ook nu weer bleken mensen aangenaam<br />
verrast met een blijk van interesse<br />
vanuit de MaculaVereniging. Een groot deel<br />
van deze mensen blijkt een goed sociaal<br />
vangnet te hebben en ondanks de coronamaatregelen<br />
en het gemis van de naasten<br />
geven zij aan het wel te gaan redden. Maar<br />
ook een deel van deze mensen zegt zich<br />
bij gebrek aan aanspraak vaak erg eenzaam<br />
te voelen. Deze mensen hebben we<br />
in kaart gebracht en we gaan proberen ze<br />
onderling met elkaar in contact te brengen,<br />
zodat zij iemand hebben om mee te praten<br />
en mogelijk later samen een kop koffie te<br />
gaan drinken zodra de coronamaatregelen<br />
dit weer toelaten en deze mensen het zelf<br />
ook weer verantwoord achten.<br />
Het bellen is door zowel bellers als diegenen<br />
die gebeld zijn als zeer positief en<br />
prettig ervaren en het is duidelijk een schot<br />
in de roos geweest. Als het ons ook gaat<br />
lukken om mensen met elkaar in contact<br />
te brengen dan is dit project aan alle kanten<br />
geslaagd. Dit was echter niet mogelijk<br />
geweest zonder de enthousiaste inzet van<br />
de tientallen vrijwilligers die uren en uren<br />
aan de telefoon hebben gezeten. Maar ook<br />
dankzij de tomeloze inzet van onze webmaster<br />
Rob Otten die bergen werk verzet<br />
heeft om alles digitaal mogelijk te maken.<br />
Mensen bedankt, zonder jullie was dit<br />
niet mogelijk geweest!<br />
17
Change language