Succulenta - oktober 2021

Afb. 11: Een cristaat (lengte circa 20 cm) van A, kotschoubeyanus elephantidens in de omgeving
van Bella Vista del Rio
Foto Coby Keizer
In het algemeen zijn de planten op de meer
zuidelijk gelegen locaties groter, en naar
het noorden toe kleiner.
De ‘zuidelijke vorm’, geconcentreerd rond
Bella Vista del Rio (Querétaro), ten oosten
van Cadereyta, is met een diameter tot wel
10 cm (volgens de boeken), veel groter dan
de ‘noordelijke vorm’. De tuberkels zijn langer
dan bij de andere vormen en de bloem
is dieppaars met geen of weinig wit in de
buitenste bloemblaadjes (afb. voorplaat).
Coby Keizer fotografeerde er ook een
plant die 11 cm breed was. Deze zuidelijke
vorm wordt ook wel eens aangeduid als A.
kotschoubeyanus subsp. elephantidens (=
olifantstand). De planten staan steeds in
stenig terrein (afb. 7) en als je als zaadje
in een rotsspleet terecht komt, dan wordt
het wel lastig om je volop in de breedte te
ontwikkelen (afb. 8).
In de regel is de bloemkleur dus paars,
maar er zijn ook populaties, bijvoorbeeld
Succulenta jaargang 100 (5) 2021
bij Tula (Tamaulipas) waar zowel zuiver wit
als roze bloeiende planten en mengvormen
naast elkaar voorkomen (afb. 9 en afb.
10). In het verleden werd de witbloeiende
vorm wel A. kotschoubeyanus var. albiflorus
genoemd, maar dat is een ongeldige naam
(evenals A. kotschoubeyanus subsp. tulensis
voor dezelfde vorm).
In de buurt van Tula overigens, zijn ook
natuurhybriden van A. kotschoubeyanus met
A. agavoides gevonden.
De planten in de noordelijke groeigebieden
blijven kleiner en de bloem is bleker.
In veldnummerlijsten wordt deze vorm
vaak A. kotschoubeyanus var. macdowellii
genoemd. Deze naam komt van Backeberg,
die dat in 1949 overnam uit de catalogus
van de firma Haage & Schmidt van 1908
(als Ariocarpus McDowellii). De groeiplaats
kende Backeberg echter niet. Marshall en
Bock schreven in 1941 al dat Ariocarpus
Macdowellii nom.nud. in de handel aange-
205