You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Column
…een halve eeuw herinneringen…
…de schrijver Nooteboom beweert dat ‘de herinnering een hond is
die gaat liggen waar hij wil’. Hij bedoelt hiermee (vermoed ik), dat
een gebeurtenis uit het verleden zich opeens aan je kan openbaren,
ongevraagd, terwijl je daar niet op zit te wachten…
…toen ik laatst een stapel Medisch Journaals aan het doorbladeren
was, ging Nootebooms hond op een plekje liggen dat nog vers in
mijn geheugen zit. Het is het jaar 1971, als brugpieper moet ik
iedere dag vanuit Voorschoten naar Wassenaar fietsen, racewedstrijdjes
met mijn medeklasgenoten, ik ben Joop Zoetemelk, mijn
vriendje Erik natuurlijk Eddy Merckx, die in juli zijn derde Tour de
France wint, Joop wordt weer tweede…
…de hond ruikt ondertussen aan het jaar 1985, mijn toenmalige ik
is co-assistent in Afrika. Mijn geestesoog ziet die tetanuspatiënt,
afgezonderd in een kooi en niet-meer-te-redden, mijn nachtelijke
ontmoeting met een mamba, en dan de betrapte dief die vanaf de
ferry zonder pardon overboord wordt gekieperd tussen de krokodillen…
…de hond loopt kwispelend door naar 2 januari 2000, mijn eerste
dag als chirurg in het toenmalige Sint Joseph Ziekenhuis, meteen
die dag een geruptureerd aneurysma, urenlang opereren, onder
mijn handen blaast de goede man zijn laatste adem uit. Wat een
verschil met nu anno 2021, mijn collega-vaatchirurgen stoppen bij
gescheurde buikaorta’s binnen een uur een stent erin, en de patiënt
gaat twee dagen later fluitend naar huis…
…de hond snuffelt even aan het jaar 2002, we gaan als chirurgen
fuseren met het Diaconessenhuis. We kennen ondertussen onze chirurgische
collega’s daar wel, prettige en ervaren specialisten waarmee
we binnen een mum van tijd een hechte band hebben. Tot op
de dag van vandaag is het een goede combi gebleken, hoewel er
uit die tijd nog maar één chirurgisch ‘Diakonijn’ over is…
…wat jaren later, de hond is kieskeuriger geworden, hij heft niet
meer bij iedere boom zijn achterpootje, maar daar legt hij toch het
ouder wordende lijf te rusten. Het is juli 2010, ik word 51, eigenlijk
wilde ik het jaar ervoor mijn 50e verjaardag vieren, maar een
gebeurtenis in de familie was zodanig ingrijpend, dat de festiviteiten
werden uitgesteld, dan maar mijn 51e verjaardag, de dag is er
niet minder om…
…2021, het Medisch Journaal van MMC is een halve eeuw jong,
Nootebooms hond gaat helemaal niet meer liggen, waarschijnlijk
vindt-ie dat we alleen maar vooruit moeten kijken…
m.scheltinga@mmc.nl
Medisch Journaal - jaargang 50 - nummer 2 - 2021
7