WEB ITP 6529 nieuwsbrief 1 2022 (1)

BESMET MET CORONA
Op dag twee kreeg ik koorts. Uit voorzorg mailde ik de
hematoloog. Ze belde meteen en vond dat ik toch naar de SEH
moest voor beoordeling. Mijn antistoffen werden gecheckt. Die
had ik gelukkig n.a.v. de vaccinaties voldoende aangemaakt.
Mijn lichaam zou deze infectie dus aan moeten kunnen. Fijn!
Ik kreeg preventief een week antibiotica. Inmiddels ben ik
weer zowat helemaal hersteld. Alleen mijn conditie loopt nog
achter. Maar ach, als dat het ergste is. Ik ga er vanuit dat ik dat
weer op kan bouwen, zoals eerder ook is gelukt.
Quarantaine uitdagingen
Tegelijk in quarantaine had voordelen. Geen gedoe met
quarantaine-roulette, zoals we dat in de buurt gekscherend
noemen. Of zoals onze jongste het verwoordde: ‘we mogen
tenminste nog met elkaar knuffelen en kussen’.
Uitdagingen waren er zeker ook. Hele dagen op elkaars lip
en afhankelijk van anderen. Ons groene grasveld veranderde
gedurende de week in een modderpoel. Maar ja, waar moesten
we anders heen? Hele dagen binnen met twee jongens die
zich prima voelen is echt geen optie. En ook leuk, een kleuter
dagelijks een uur laten video-bellen met de klas. Wie heeft dat
verzonnen? Spelen met de microfoon en gekke bekken trekken
voor de camera. Over uitdagingen gesproken. O ja, en ik voelde
me ziek. En dus was mijn mantra deze week: ik laat het los.
Martine is stress en burn-out coach & wandelcoach. Ze heeft
een achtergrond als maatschappelijk werker en is opgeleid
als ervaringsdeskundige professional. Naast ITP heeft ze ook
andere (chronische) ziekten (gehad). Daarnaast is ze moeder
van twee zoons van 6 en 8 jaar. Ze is voor leden bereikbaar voor
vragen / coaching.
Telefonisch / mailcontact is gratis. Voor coachtrajecten is de
intake gratis, daarna krijgen leden een korting van 15% per
sessie.
www.martinedeinum.nl / info@martinedeinum.nl
Geen milt meer en een (milde) afweerstoornis. Ik ben altijd
benieuwd geweest hoe corona voor mij zou verlopen.
Haast twee jaar lang ben ik de dans ontsprongen. En dat
terwijl de kinderen gewoon naar school gingen, naar de BSO
(buitenschoolse opvang), naar voetbal en met vriendjes
speelden. Maar nu, begin februari, was er geen ontkomen
meer aan. Corona was overal. Juffen besmet, kinderen uit
de klas besmet. En zo testten wij op maandagavond alle vier
tegelijk positief.
Terug naar normaal
Gelukkig konden de kids na een week weer naar school. En is
de schade hier beperkt gebleven. Helaas geldt dit niet voor
iedereen. Angst, verlies, verdriet en gemis. Corona heeft veel
leed veroorzaakt. Voor sommigen is het ook een tijd geweest
van bezinning. Of heeft het ruimte gegeven het leven anders
in te richten. Maar voor veel jongeren, om het thema toch nog
even aan te halen, een moeilijke tijd. Voor hen in het bijzonder
hoop ik dat corona, in deze vorm, voor eens en voor altijd tot
het verleden behoort. Zodat zij weer kunnen bouwen aan hun
toekomst. Dromen kunnen najagen. En waarmaken. Terug
naar normaal.
Gelukkig gevaccineerd
Doordat ik geen milt meer heb, weet ik dat ik gevoeliger ben
voor bacteriële infecties. Met een afweerstoornis ernaast, zijn
bacteriën in het verleden al meer dan eens gevaarlijk gebleken. Wat
me steeds gerust stelde was: corona is een virus, geen bacterie.
Ik heb wat dat betreft niet in angst geleefd. Contacten beperkt,
maar voor de kinderen het gewone leven zoveel mogelijk door
laten gaan. En ik wist, er komt een moment dat ik corona krijg.
8
NIEUWSBRIEF •