09.05.2022 Views

BOTsing startnummer

In ons magazine BOTsing zetten we vier keer per jaar onze tanden in een typisch tienerthema. We serveren interessante interviews en aangrijpende getuigenissen, op smaak gebracht met een waaier weetjes over de leefwereld van tieners. Als toemaatje krijg je er een portie licht verteerbare opvoedtips bovenop. Hier kan je het startnummer al inkijken. Veel leesplezier!

In ons magazine BOTsing zetten we vier keer per jaar onze tanden in een typisch tienerthema. We serveren interessante interviews en aangrijpende getuigenissen, op smaak gebracht met een waaier weetjes over de leefwereld van tieners. Als toemaatje krijg je er een portie licht verteerbare opvoedtips bovenop. Hier kan je het startnummer al inkijken. Veel leesplezier!

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Hij begeleidt jongeren en volwassenen met

een afhankelijkheidsprobleem van illegale

middelen bij De Sleutel in Gent. Daarnaast heeft

hij een praktijk als psychotherapeut. Zij is actief

in de HR én als lifecoach. Je mag Isabel en

Werner dus gerust ‘mensen-mensen’ noemen.

Samen hebben ze twee zonen: Felix Wolf

(16) en Dorian (12). Twee tieners, de ene een

‘uitbollende’ puber, de andere een puber 'vol

in de maak'. Als we ergens inspiratie kunnen

opdoen over opvoeden, dan wel hier, lijkt ons.

Over opvoeden zijn volledige bibliotheken

bijeen geschreven. Zoveel boeken, zoveel

opvoedingsstijlen. Wat is jullie leidraad?

Isabel: Ik ben zelf streng opgevoed tot aan

mijn puberjaren, nadien verliep het allemaal

wat losser. Ik merk dat ik een aantal dingen

van mijn ouders heb overgenomen. Goede

manieren, beleefdheid en respect zijn attitudes

waar ik sterk op hamer en waar ik soms ook

in overdrijf. Dat zullen Werner en de jongens

volmondig beamen. Maar voor de rest pak

ik het nogal organisch aan. Het is niet zo dat

Werner en ik een plan van aanpak in gedachten

hadden toen we aan kinderen begonnen. We

hebben het allemaal op ons af laten komen.

En gelukkig zitten we grotendeels op dezelfde

golflengte.

Werner: (knikt) Er zijn een paar dingen die ik

erg belangrijk vind en waar ik niet van afwijk,

maar ik ben misschien iets losser dan Isabel. Zij

zal sneller iets zeggen tegen de jongens, ik laat

het wat meer gebeuren. Tegelijk ben ik degene

die spreekwoordelijk eens met zijn vuist op

tafel slaat. Wat wij allebei ontzettend belangrijk

vinden, is dat Felix Wolf en Dorian waarden

meekrijgen. Wij geven heel duidelijk aan wat kan

en wat niet kan. We willen dat onze kinderen

weten wat goed en wat slecht is. Dat betekent

ook dat we elke dag wel eens in discussie gaan.

Komen daar dan grote conflicten van?

Werner: Nee, dat niet. Het is niet zo dat er veel

geruzie is. Er wordt wel veel gediscussieerd.

Felix Wolf en Dorian, vinden jullie

je ouders streng?

Felix Wolf: Een beetje wel, toch.

Dorian: (stellig) Ja!

Kunnen we hen streng maar

rechtvaardig noemen?

Felix Wolf: (schiet in de lach) Sóms rechtvaardig.

Dorian: We moeten al-tijd beleefd zijn. Altijd, hé!

Werner: Dat is toch ook belangrijk?

Dorian: Dat is waar, maar mama is daar

heel streng in. Hetzelfde met de PlayStation,

trouwens.

Isabel: We hebben daar al vaak regels voor

vastgelegd, maar de jongens gaan altijd over

hun schermtijd. In principe mag Dorian in het

weekend en op vrijdag twee uur gamen. Op

woensdag krijgt hij een uurtje. Maar dat is dus

het principe. In de praktijk loopt het wel eens

anders. In zijn voordeel, welteverstaan. (lacht)

Dorian: Op zaterdag kan ik bijna niet, want in de

voormiddag heb ik altijd een voetbalwedstrijd en

in de namiddag ga ik naar de scouts.

Werner: Er is de letter van de wet en er is de

geest van de wet. Dorian interpreteert de wet

meestal nogal los. Wij gaan daar vaak in mee,

maar soms ook niet en dan gaat dat gepaard

met enig drama. Op onze regels zit wat speling.

Maar zoals dat gaat met twaalfjarigen zien die

niet meteen wat er wél allemaal kan, maar

vooral dat ene dat niet mag. Wat dat gamen

betreft: ik heb er geen probleem mee dat de

jongens op de PlayStation zitten, maar Isabel

en ik proberen toch te stimuleren dat ze ook

andere dingen doen. Zoals een boek lezen, om

maar iets te noemen. Felix Wolf voelde daar

lang weinig animo voor, maar dat is nu aan het

veranderen. Dat vind ik fijn.

Isabel: De jongens schelen vijf jaar. Als het over

regels gaat, is het dus logisch dat Felix Wolf

meer mag en meer privileges heeft. Dat vindt

Dorian vaak niet eerlijk.

Werner: Die probeert ’s avonds altijd tijd te

winnen als hij moet gaan slapen. Dan moet

er plots een halfuur geknuffeld worden met

de hond. En élke tand wordt héél uitgebreid

gepoetst. (lacht)

Is er een verschil tussen een

tiener en een puber?

Isabel: (knikt bevestigend) In het geval van onze

oudste wel. Bij Felix Wolf loopt de puberteit

al op zijn laatste benen. Hij zit in het vijfde

middelbaar en is veel kalmer geworden. Van

het eerste tot en met het vierde was hij echt

opstandig. Bij Dorian zie je die opstandigheid

nu al, in de lagere school. Hij is opvallend vaak

boos. Jongens verschillen daarin toch van

meisjes, merk ik.

Werner: Ik heb nog een dochter van

eenentwintig uit een eerste relatie. Haar

puberteit verliep totaal anders.

Isabel: Manon was meer op zichzelf, meer

gesloten. Zij trok zich terug op haar kamer.

GRASPOP

Hebben jullie veel hobby’s,

Felix Wolf en Dorian?

Dorian: (enthousiast) Ja, op maandag

muziekschool, op dinsdag voetbaltraining,

op donderdag gitaarles en voetbaltraining en

op zaterdag match en scouts. Op woensdag heb

ik niets, dan ga ik bij oma en opa.

Felix Wolf: Bij mij van ’t zelfde: voetbal en

scouts. Met piano ben ik gestopt, dat zag ik

9

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!