Natuurlijk in Overschie editie 58

Besmet met het reisvirus
Portret van Jitske Gorseman
Anne Bos
Het reisvirus: als het je eenmaal goed te pakken heeft, ben je er niet zomaar vanaf. Kijk maar naar Jitske Gorseman (34)
uit Overschie. 21 jaar was ze en net klaar met een studie logopedie. Een paar maanden naar India en Nepal, en het was
gebeurd. Peru, Ecuador, Colombia, Costa Rica, Mexico. Californië, Australië, Nieuw-Zeeland, en meerdere landen in Azië
volgden.
‘Reizen brengt zo ontzettend veel’, steekt
Jitske enthousiast van wal. ‘Zelfvertrouwen
in de eerste plaats. Je krijgt een
gevoel van vrijheid en je ontmoet veel
nieuwe mensen. Je wordt er wijzer van,
je leert relativeren. Ik kwam echt anders
terug dan ik vertrok en ik was ook blijer
met wat ik hier had.’
Overwinning
Toch vertrok Jitske die eerste keer zeker
niet fluitend naar India. Ze had nog nooit
een verre reis gemaakt en vond het heel
spannend om dit alleen te doen. Maar dat
veranderde snel. ‘Het was zo’n machtig
gevoel om dit te kunnen doen. Ik wist
mijn weg te vinden, en er is niks vervelends
gebeurd. Het was een grote overwinning’,
vertelt ze.
In 2017 vertrok ze voor haar langste reis
tot nu toe. Weg baan en huis, rugzak om
en weg was ze. 14 maanden lang reisde
ze door Azië, Nieuw-Zeeland en Australië.
Geweldig zo’n lange reis, maar hoe betaal
je zoiets? ‘Ik had gewerkt als logopedist
en veel gespaard. Ik zocht de goedkoopste
reizen en sliep in hostels’, legt Jitske
uit. ‘Onderweg heb ik ook gewerkt via
workaway websites. Dan werk je ergens
en krijgt in ruil een bed en soms maaltijden.
Zo bespaar je een hoop geld.’
tegelijkertijd belangrijke lessen leerde over
bijzondere mensen en andere culturen. En
vooral ook over zichzelf.’
En nu?
Vorig jaar reisde Jitske vier maanden door
Zuid- en Midden-Amerika. En nu? ‘Goede
vraag’, zegt Jitske peinzend. ‘Ik vind reizen
nog steeds geweldig, maar ik mis het leven
thuis ook, met vrienden en familie.
Ik ben nu 34 en krijg meer behoefte aan
stabiliteit en rust. Ik wil mijn vrienden
meer zien, want ik word toch steeds meer
een buitenstaander. Het is natuurlijk een
luxeprobleem, maar voor mij toch een
dilemma. Want reizen blijft ook trekken.’
‘Ik ben nu in gesprek met een jobcoach.
Daar kwam onderzoek doen uit als mogelijkheid.
Dus daar ben ik nu mee bezig.
Er lopen een paar heel uiteenlopende zaken,
want een tijdje werken in een hostel
lijkt me ook wel wat.’
Overschie is fijn
Voorlopig woont Jitske in het huis van
haar ouders in Overschie. Ze is hier niet
opgegroeid, maar Overschie bevalt goed:
‘Mijn ouders zijn veel met hun camper op
pad, dus dan heb ik het rijk alleen. Ik zoek
naar iets voor mezelf, maar dat is niet
makkelijk. Het is in elk geval heel fijn in
Overschie. Je ziet hier zo veel mensen die
elkaar op straat groeten en een praatje
maken.’
Dus wie weet, misschien blijft Jitske wel
in Overschie!
Overschies Portret
41
Weg met de beren
Ze was vol van alles wat ze zag en meemaakte.
Bovendien deed het reizen ook
veel met haarzelf. Jitske houdt van schrijven
en hield een dagboek bij. Dus nu ligt
er een boek: ‘Weg met beren op de weg
– Alleen op reis naar de andere kant van
de wereld’.
Dit schrijft Jitske zelf over het boek: ‘…
Reizen bleek het ultieme tegengif te zijn voor
de beren op de weg die ze (Jitske - redactie) al
van jongs af aan zag. Een antidepressivum
dat haar niet alleen vrolijker maakte, maar
haar ook meer zelfvertrouwen gaf. En haar
Foto: Ron Pluijm