Natuurlijk in Overschie editie 58

Overschieënaar aan het woord
Joke Mulder
De volkstuin, mijn ‘groene medicijn’
Ik ben geen inwoonster van Overschie,
maar kom er bijna dagelijks om naar mijn
volkstuin op Eigen Hof te gaan. Sinds
2014 heb ik een volkstuin en het was liefde
op het eerste gezicht. Ik had geen verstand
van planten, maar door veel naar
andere tuinen te kijken en te praten met
mede-tuinders leerde ik het onderscheid
tussen een paardenbloem en een margriet.
Ook leerde ik dat je een tuin moet
ervaren met je zintuigen. Een tuin moet
je kunnen zien, horen, ruiken, voelen en
proeven.
Tijdens corona heb ik de meerwaarde van
mijn volkstuin ervaren. De hele dag zat
ik achter het scherm om les te geven. Na
de lessen stapte ik op de fiets en fietste
door een verlaten binnenstad naar mijn
tuin toe. Zodra ik mijn tuin instapte kon ik
alles loslaten, ontspanden mijn schouders
en werd mijn zicht groter dan het beeldscherm
waar ik de hele dag achter had gezeten.
Tuinieren werd mijn zen-moment.
Na deze ‘Covid-19 ervaring’ ben ik mij
gaan beseffen dat we de volkstuin als
‘groen medicijn’ moeten gaan zien. Volkstuinen
staan onder druk. Dat hebben we
verleden jaar gezien, toen volkstuinvereniging
Streven naar Verbetering bijna
plaats moest maken voor de uitbreiding
van een voetbalveld. Door actie te voeren
en de media op te zoeken heeft men het
tij kunnen keren. Maar dit was wel een
waarschuwing hoe kwetsbaar de positie
van volkstuinen in Rotterdam is. Daarom
hebben zij zich verenigd in een nieuwe
stichting, Platform Rotterdamse Volkstuinen,
en een volkstuinvisie aan de politiek
aangeboden. Hiermee hoopt men de
meerwaarde van volkstuinen voor de
luchtkwaliteit, de gezondheid en de wijk
te laten zien.
Gezondheid, groen en de wijk zou je heel
goed in Overschie kunnen combineren.
In de ‘achtertuin’ van Overschie liggen
zeven volkstuincomplexen. Mijn droom
om de wijk en de volkstuinen met elkaar
te verbinden, is het creëren van een thematuin
op elk volkstuincomplex. Iedere
thematuin is openbaar toegankelijk en
biedt een zintuigelijke beleving. Zoals
een beweegtuin, een meditatietuin, een
proeftuin, een medicinale tuin, een moddertuin
etc., alle gericht op het verbinden
van de wijk en het stimuleren en activeren
van de zintuigen. Want zintuigen kunnen
herinneringen oproepen waardoor we
ons vrolijker, gelukkiger en voldaan voelen,
maar zintuigen kunnen ook troosten,
koesteren, zelfvertrouwen geven en onze
creativiteit stimuleren. En dat is waar we
met de ‘Covid-19’ ervaring wel behoefte
aan hebben gekregen en waar volkstuinen
een rol in kunnen spelen!
Ik geef de pen door aan Firas Kaloussiyh.
Overschieënaar aan het woord
5
Eigen Hof – 1942
Eddy Geerlings
Met soepele verbeeldingskracht
als jongentje van 6 op Eigen Hof
volkstuincomplex
het jarendertigmedicijn om
andere complexen te bestrijden
waar mijn vader toen nog pappa
aardappels en kroppen sla
de grond uit toverde
landje van tien bij tuin met houten
gammelkast voor spade hark en schoffel
avondzon laag over ’t stille land
een goddelijk vage mestlucht
geen bomen nog die ’t zicht op
Overschie beperken
volmaakte rust die ik veel later pas
de waarde geven kan die zij bezit
tachtig jaar daarna zonder complexen
gereedschapskist werd schuurtje
schuurtje woning met wc en douche
waar ’s nachts geslapen wordt
in siertuin aan de voorzijde
is mestlucht weggeschoffeld
door achtertuin loopt de A20
ook van de stilte heeft
geen mens meer last.