Tijdschrift voor Orthopedagogiek nummer 5 - 2022

vO TvO TvO TvO
‘Dit boek maakt duidelijk dat een stoornis
’
niet los gezien kan worden van een persoon
Niet iedereen kan
mooi naar voren. De vriendin, het vriendje en de
moeder van Aza zien van alles bij haar gebeuren,
maar lijken het niet te kunnen plaatsen in het
licht van de stoornis van Aza. Ook lijken ze in het
duister te tasten over de manier waarop ze ermee
om kunnen gaan. In de discussie die soms naar
boven komt bij psychologen op welke manier de
context betrokken moet worden, is in dit boek het
antwoord te vinden: de context is al betrokken. Zij
maken dagelijks de worstelingen van de persoon
met een angst- en dwangstoornis mee. Wellicht
had het betrekken van de context van Aza voor
meer begrip en (h)erkenning gezorgd, waardoor
Aza niet zo ver in de overspoeling van de gedachtenspiralen
was gezakt. Mogelijk had hiermee een
grote escalatie voorkomen kunnen worden.
Ondanks het zware thema dat wordt besproken in
het boek, leest het gemakkelijk en blijft de lezer
niet met een zwaar gevoel achter. Het verhaal is
deels autobiografisch; hoewel de verhaallijn verzonnen
is, lijdt de schrijver zelf ook aan een angst-
en dwangstoornis. De schrijver heeft met dit
boek fictie en realiteit mooi weten te combineren.
Florine Engelberts
de persoon achter
de stoornis nog zien,
waardoor niet alle
relaties intact blijven
BOEK-
BESPREKING
vO TvO TvO TvO
O TvO TvO TvO
TvO TvO TvO
TvO TvO TvO
TvO TvO TvO
TvO TvO TvO T
TvO TvO TvO Tv
TvO TvO TvO Tv
2022 NUMMER 5 55