STRAF! april 2023

—
Oud-leerlingen
geval niet: “Maar een heel schone tijd was het nu
ook weer niet met al dat leren! Weet je, ik sponsor
nu de STEAM-club bij jullie en de Greenpower
Challenge. We doen dat omdat we iets willen
teruggeven aan de community, maar ook omdat ik
die trigger bij de leerlingen belangrijk vind. Ik had
die ook graag gehad: ik denk dat ik, als ik als leerling
aan dat soort projecten had kunnen werken,
veel eerder mijn passie had
gevonden. Ik was in elk geval
met meer enthousiasme door
mijn schooltijd gegaan.” Al
heeft Raf wel goede herinneringen:
“Ik vond de leerkrachten
eigenlijk allemaal heel
goed, maar een paar blijven
je natuurlijk wel bij: Theo
Kees, Jan Roebben, Cary
Förster, Willy Sijbers… Waarom ken ik hun namen
nog? Omdat ze een bepaalde stijl van lesgeven
hadden waaraan je zag dat ze het enorm graag
deden, dat ze gepassioneerd waren.” En passie,
het is de rode draad in het leven van Raf al was het
maar omdat hij
er zo lang naar
gezocht heeft.
“In Amerika gaat het meestal
heel snel. Mijn parcours in
België zou zeker anders geweest
zijn en langer geduurd
hebben”
weinig praktijk. Kijk, wat ik echt graag doe, is van
niets aan iets beginnen en dan bouwen, ontwikkelen…
Dat kon ik daar allemaal niet: we leerden over
elektriciteit en mechanica. Allemaal goed en wel,
maar ik wou dat zien, ik wou dat doen. Dat gebeurde
niet of toch veel te weinig. Dus na 1 jaar ben ik
daar ook gestopt.” Vandaag zegt Raf graag dat dit
twee specialisatiejaren geweest zijn voor hij echt
zijn draai vond: “Ik moest
dus weer iets kiezen en dat
werd graduaat Elektriciteit-
Elektronica, ook aan de
KHLIM. En dat was het: veel
meer praktijk, labo’s, zelf
dingen doen… Eindelijk had
ik gevonden wat ik graag
deed, al had het wel wat
geduurd natuurlijk.”
Vliegtuig in, vliegtuig uit
Intussen is het 2002 en is Raf klaar voor de arbeidsmarkt:
“Ik was in gesprek met IMEC toen ik
een aanbod kreeg van Belgian Electronic Sorting
2 specialisatiejaren
In 1997 was Raf
klaar op het
College, maar hij
wist nog altijd
niet waar zijn
echte interesses
lagen: “En dan
wordt het moeilijk
als je een keuze
moet maken
voor het hoger
onderwijs. Ik was
daar eigenlijk
niet klaar voor.
Uiteindelijk koos
ik voor Architectuur,
maar dat
was geen succes.
Zo moesten we in de praktijklessen zelf iets ontwikkelen
en designen. Dat werd dan wel achteraf
bijgestuurd! Nu ben ik niet meteen rebels van aard,
maar daar had ik het toch moeilijk mee. Na 1 jaar
was het dan ook gedaan met de Architectuur.” Raf
ging dan naar de KHLIM om Industrieel Ingenieur
te worden: “Maar ook daar weer: te veel theorie, te
Technology, of BEST in Haasrode. Als Field Service
Engineer moest ik hun machines installeren en
mensen opleiden. Ik zou een paar maanden training
krijgen, maar enkele weken later zat ik al in Duitsland.”
Het was het begin van een hectische periode
met trips naar de USA, Zuid-Afrika, Australië, Oost-
Europa…: “Soms kwam ik ’s ochtends op kantoor en
43