Kamphuis

Verslaafd aan ons eigen gelijk
zijn en wat we willen worden. Voor veel mensen
werkt dit zeer goed, anderen verliezen net hun
houvast. Wie buiten de boot valt,
en zichzelf ‘niemand’ voelt,
kan zichzelf als laatste redmiddel een identiteit
aannemen op grond van een stoornissentabel.
- Paul Verhaeghe
Het is belangrijk onszelf eraan te herinneren dat modellen en
schema’s altijd slechts verzonnen constructen zijn die als
hulpmiddelen kunnen dienen om tot meer begrip, rust en
helderheid te komen. […] wanneer deze constructen heilig
worden verklaard en alles van daaruit wordt bekeken […] dan
reduceren we iemand tot een construct en bekijken we alles
van die persoon door die bril (p. 30).
Deze indelingen worden niet zelden tot objectieve
‘waarheden’ over elkaar. Alsof de ander te reduceren is tot
een opvatting, kamp of label. Hiermee lopen we het risico in
ons denken onbuigzaam te worden. […] Hoe meer we ons
richten op onze Waarheid, hoe minder we oog hebben voor de
ander (p. 31).
Reflectie
Johan Roels
Het niet durven ontwikkelen van het eigen geluid zie ik als
een gebrek aan openheid, basis conditie van Authentieke
Interactie, de eerste karakteristiek van Creatieve
wisselwerking of eerste fase Communicatie van het Cruciale
Dialoog Model:
Figuur 2: De 10 Condities van Creatieve Wisselwerking
Het verlies van eigenheid, originaliteit en oplossend vermogen
is het verlies aan creatieve wisselwerking.
De ‘allodoxafobie’ of de angst voor mensen met andere
opvattingen is inderdaad een onwezenlijke angst, want er is
geen urgent gevaar voor lijf en leden. Het enige dat gevaar
© Johan Roels, Thought Philosopher @ Roels’ Inn
4