Care onderzoekers in de landelijke pers - Nphf

�
bulletin van de netherlands school of primary care research
◄ terUg Naar INHOUD
28
carré | jaargang 15 | nr 51 | maart 2010
ondervoeding. Verder is ook gebleken dat minder dan
60% van de patiënten in verpleeghuizen, ziekenhuizen
en thuiszorg gescreend wordt op hun voedingsstatus.
Bij ondervoede patiënten bleek verder bij minder dan
50% van de patiënten een diëtist geconsulteerd alsmede
een behandeling voor ondervoeding ingesteld
te zijn. Kwaliteitsindicatoren op instelling- en afdelingsniveau
laten zien dat er in de meeste zorgorganisaties
nog geen structureel voedingsbeleid aanwezig
is op het gebied van screening, wegen, behandeling,
documenteren, communicatie e.d.
Onze eerste gepresenteerde prevalentie- en beleidscijfers
maakten in 2004 veel los in de samenleving.
De kranten stonden er vol van en een gealarmeerde
overheid financierde vervolgens grootschalige verbeterprogramma’s
onder de titel ‘eten en drinken’ in
verpleeghuizen en thuiszorg en ‘wie beter eet wordt
sneller beter’ in ziekenhuizen.
Een nadere Multi-level trendanalyse over de jaren
2004 t/m 2007 gaf significante dalingen weer van de
prevalentie van ondervoeding voor instellingen die
vaker deelnamen aan de LPZ en/of aan de landelijke
verbeterprogramma’s. Dit zou erop kunnen wijzen dat
een adequaat voedingsbewustzijn in de gezondheidzorginstellingen
belangrijk is voor het verlagen van de
prevalentiecijfers.
Inmiddels is er ook internationale interesse getoond
in de LPZ. De module ondervoeding is het afgelopen
jaar ook in Oostenrijk, Duitsland, Zwitserland en
Nieuw Zeeland gemeten. Een collega promovenda zal
deze landen gaan vergelijken en hierop gaan promoveren.
Het werk is dus nog lang niet klaar.
op 26 november
2009 promoveerde
iNGer PLAisier
verbonden
aan GGZ inGeest
en Faculteit sociale
Wetenschappen van de Vrije universiteit te
Amsterdam op het proefschrift getiteld:
“Work and mental health; studies on the
impact of job characteristics, social roles, and
gender”
Promotoren waren prof. Dr. Brenda Penninx
en prof. Dr. Jeanne de Bruijn. co-promotoren
waren dr. Jan smit en prof. Dr. richard van Dyck.
Werk is in de moderne samenleving een van de meest
belangrijke sociale rollen geworden voor zowel mannen
als vrouwen. Het is niet alleen een bron van inkomsten,
maar ook een zinvolle dagbesteding, een bron van sociale
contacten, van zelfverwerkelijking. Werk zou dus wel
eens gunstig kunnen zijn voor de psychische gezondheid.
Of krijgen mensen van werk nu juist stress en psychische
stoornissen, zoals angst of depressies? Want het
hoge aantal (vooral vrouwelijke) arbeidsongeschikten
door psychische klachten lijkt daar op te wijzen. En hoe
komt het dat onder mensen met dezelfde psychiatrische
diagnose de een zich ziek moet melden, terwijl de
ander wel blijft werken? Zouden werkomstandigheden
hier een rol in kunnen spelen? Dit zijn vragen die me
de afgelopen vijf jaar hebben bezig gehouden. Het is een
onderwerp waarbij sociologie, psychologie en epidemiologische
psychiatrie samenkomen. Dat biedt leuke
mogelijkheden, maar de verschillende onderzoekstradities
kunnen elkaar ook weleens in de weg staan, heb
ik gemerkt. Sociologen zijn vaak erg beschrijvend en
theoretisch ingesteld, psychologen denken graag in
modellen, terwijl epidemiologen juist veel meer gericht
zijn op feitelijke resultaten.
Toen ik begon met mijn promotieonderzoek had ik
bijna 15 jaar als psychiatrisch verpleegkundige gewerkt
�