Care onderzoekers in de landelijke pers - Nphf

More documents

Recommendations

Info

� bulletin van de netherlands school of primary care research ◄ terUg Naar INHOUD 32 carré | jaargang 15 | nr 51 | maart 2010 succes verdedigd aan de VU in Amsterdam. Een mooie afsluiting van een geweldige tijd als promovendus. Ik heb veel geleerd en weet nu zeker dat ik voorlopig de wetenschap nog niet wil verlaten. In december ben ik begonnen met een nieuwe baan als postdoc bij IQ healthcare. Ik blijf dus onderzoeker binnen de CaRegroep! op 17 februari promoveerde NeL- LeKe VAN ’t VeertAZeLAAr op het proefschrift getiteld “Prevention of depression and anxiety in older people”, aan de Vrije universiteit, Amsterdam. Promotoren waren Prof. dr. Henriette van der Horst en Prof. dr. Aartjan Beekman. co-promotoren waren dr. Harm van marwijk en dr. Patricia van oppen. “Heeft-ie het gedaan of heeft-ie het niet gedaan?” Dit was de eerste zin van een presentatie oefening in het kader van de cursus “succesvol promoveren en persoonlijke effectiviteit” waar ik begin 2004 met een aantal andere beginnende VU promovendi aan deelnam. Tijdens die cursus werd veel aandacht besteed aan de wijze van presenteren van onderzoek. De oefening die aan deze vooraf ging was vooral gericht op een aantal belangrijke basis aspecten van presenteren, zoals een goede houding, rustig staan op 2 benen, duidelijk praten en mensen aankijken. Lettend op deze zaken moesten we in een paar minuten ons onderzoek aan elkaar presenteren. In mijn geval ging die presentatie perfect op een bescheiden puntje na; ik had vergeten te vermelden waar mijn onderzoek nu in essentie om draaide. De cursusbegeleidster Brigitte Hertz vroeg zich af of ik wel voldoende ‘geloofde’ in mijn onderzoek en maakte duidelijk dat DAT ook een belangrijk presentatie aspect was. Bij de volgende oefening moesten we vooral dit ‘geloven in’ proberen over te brengen in combinatie met een spannende 1e zin. En bij deze oefening mochten we het onderwerp zelf kiezen. Na een paar minuten voorbereidingstijd was het mijn beurt; Ik keek iedereen even nadrukkelijk aan, nam rustig de tijd en sprak zacht en enigszins raadselachtig de zin uit waarmee dit verslag begint. “Ik neem jullie mee naar een zonovergoten glooiend landschap in midden Engeland, vlakbij de stad Leicester. Het is 22 augustus 1485 en King Richard III staat in slagorde tegenover Henry Tudor die hem zijn kroon, zijn troon, zijn Engeland betwist. Door verraad komt Richard tijdens deze battle at Bosworth Field om het leven en zal Henry, de zevende Engelse koning met die naam sinds de conquest in 1066, de troon bestijgen. Henry’s claim op Engeland is zeer mager en direct vanaf zijn eerste dag als koning begint hij een goed doordachte en uiterst secure anti-propaganda campagne op te bouwen om zijn voorganger postuum zo zwart mogelijk te maken om daarmee zijn eigen positie te versterken. De kern van de anti-propaganda betrof een vermeende actie van Richard die zelfs in middeleeuws Engeland tot een grote mate van afschuw zou leiden en dat ook deed. Hij zou de moord op zijn neefjes, “de prinsjes in de Tower”, de zonen van zijn oudere broer Edward IV op zijn geweten hebben. De anti-propaganda heeft honderden jaren lang goed gewerkt, Richard was inmiddels ook fysiek een monster en was een heT iS schurk geworden die zijn weerga 22 AUGUSTUS 1485 niet kende. Pas in de laatste eeuw is op grond van vermoedens en geruchten met grote moeite getracht om de eeuwenoude puzzle rond Richard III te herstellen, bijna onmogelijk want veel stukjes zijn met opzet zoek gemaakt. En langzaam is een heel ander beeld van Richard ontstaan, een beeld waarmee het aanzienlijk lastiger wordt om aannemelijk te maken dat hij de verdwijning van zijn neefjes op zijn geweten zou hebben. En dus tegelijk met een proces van �
� bulletin van de netherlands school of primary care research ◄ terUg Naar INHOUD 33 carré | jaargang 15 | nr 51 | maart 2010 rehabilitatie is in de afgelopen jaren de vraag waarmee ik dit betoog begon vaker en vaker gesteld. Waarschijnlijk zullen we nooit achter de waarheid komen maar na een redelijk gedegen karakterstudie van deze zo lang intens verguisde Engelse koning is mijn stellige overtuiging dat Richard het niet heeft gedaan.” Maar dit terzijde; behalve mijn ‘geloof’ in deze en andere helden uit die rijke Engelse geschiedenis moest ik natuurlijk serieus aan de gang met het zodanig gaan ‘geloven’ in het onderzoek waar ik voor was aangenomen dat ik bij het presenteren ervan vanaf nu niet meer zou vergeten te vermelden dat het om ‘preventie van depressie en angst bij ouderen’ ging. Dat was het begin. We zijn nu 6-en-een-half jaar verder en: afgelopen woensdag 17 februari klonk het HORA EST om 14.45 uur na een promotie-traject wat zeer voorspoedig is verlopen, dankzij een zeer stimulerende en enthousiasmerende projectgroep bestaande uit Harm van Marwijk, Aartjan Beekman, Patricia van Oppen, aanvankelijk Wim stalman en later Henriette van der Horst. Tevens wil ik Filip Smit noemen die een zeer belangrijk aandeel had in het uiteindelijke succes van mijn onderzoek. De studie die beschreven wordt in mijn proefschrift is een van de eerste studies waarin wordt aangetoond dat de preventie van depressie en angst (kosten-) effectief lijkt te zijn en dat deze effecten op langere termijn aan lijken te houden. Dit is van groot belang voor de praktijk. Wij toonden aan dat het risico op een depressie en/of angststoornis gehalveerd kan worden in de doelgroep bestaande uit de oudste ouderen (75+) die subklinische verschijnselen van depressie of angst hebben. 170 ouderen met lichte somberheids- of angstklachten werden benaderd voor het onderzoek. Een onderzoek wat vooral van belang is omdat het probleem van angst en depressie bij ouderen groot is, huidige behandelmethoden onvoldoende effectief zijn en er nog weinig gericht onderzoek is gedaan naar de effectiviteit van preventieprogramma’s bij ouderen. Die zijn des te belangrijker omdat bij hoge ouderdom wij TOONDeN AAN DAT heT RiSiCO OP eeN DePReSSie eN/ Of ANGSTSTOORNiS GehALveeRD kAN wORDeN het risico groot is dat milde klachten op dit gebied zich tot een serieuze stoornis ontwikkelen. Alle 170 deelnemers hadden een verhoogde score (≥ 16) op de Centre for Epidemiologic Studies Depression scale (de CES-D) en dus een zekere mate van angst of depressieproblematiek, maar tegelijkertijd een negatieve uitslag op het Mini International Neuropsychiatric Interview (MINI). Dit laatste betekende dat er (nog) geen sprake was van een volwaardige depressie en of angststoornis die voldeed aan de DSM- IV criteria. Nadat eerst was afgewacht of de klachten niet vanzelf verdwenen (watchful waiting), kregen de ouderen in de eerste groep na drie maanden een speciaal voor dit doel ontwikkelde folder en een zelfhulpcursus met tips, informatie en oefeningen aangeboden (bibliotherapie). Thuiszorg verpleegkundigen stimuleerden de deelnemers in deze fase om het boek door te werken en de oefeningen te doen. In de derde fase van het programma maakten de deelnemers kennis met een eenvoudige probleem-oplos-strategie (Problem Solving Treatment) die, evenals de zelfhulpfase, gebaseerd is op cognitieve gedragstherapie. Deze techniek werd tijdens een aantal huisbezoeken met de ouderen doorgenomen door een speciaal daarvoor getrainde sociaal-psychiatrisch verpleegkundige. Elke drie maanden werd de CES-D vragenlijst opnieuw afgenomen om te bezien of moest worden overgegaan naar de volgende fase. De deelnemers bij wie de klachten ook na de derde fase niet verminderd of verdwenen waren, ontvingen het advies om met de huisarts te overleggen of het raadzaam was om te starten met antidepressiva of angstmedicatie. Na een jaar bleek voor deze ouderen de kans om een volwaardige depressie of angststoornis te ontwikkelen twee keer zo klein in vergelijking met ouderen die het programma niet hadden gevolgd. De stapsgewijze zorg benadering werkte beter dan gangbare huisartsenzorg. En niet alleen op korte termijn, het effect bleek zeker een jaar aan te houden. Ook was van belang dat het aanbieden van een dergelijk programma aan ouderen �
Page 1 and 2: CaRre´ bulletin van de netherlands
Page 3 and 4: Ccarré | jaargang 15 | nr 51 | maa
Page 5 and 6: ulletin van de netherlands school o
Page 11 and 12: � bulletin van de netherlands sch
Page 31: � bulletin van de netherlands sch
Page 41: � bulletin van de netherlands sch

Care onderzoekers in de landelijke pers - Nphf

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?