1 Richtlijn Behandeling van cervicaal radiculair syndroom ...

gereduceerd tot 13% tot 21%. Risicofactoren voor slikklachten zijn vrouwelijk
geslacht en chirurgie op meerdere niveaus.
Ook een postoperatief hematoom behoort tot de mogelijke complicaties.
De prevalentie varieert van 0- 5,0% 20 . Het grote probleem is de nabijheid de
larynx en trachea. Respiratoire stoornissen, slikklachten en/of een verdikte hals
zijn een uiting van een postoperatief hematoom. In de helft van de gevallen was
een spoed evacuatie noodzakelijk waarbij in de meeste gevallen geen oorzaak
voor het hematoom gevonden werd 20 .
Volledigheidshalve worden enkele zelden voorkomende complicaties
genoemd met de daarbij genoemde prevalenties: Horner´s syndroom (0,1%-
3.6%), duralek (0,2%-0,5%), verergering neurologische symptomatologie
(0,2%-3,3%), oesophagusperforatie (0,2%-0,3%), wondinfectie (0,1%-1,6%),
letsel arteria vertebralis (0,3%) 20 .
Letsel van de oesophagus verdient extra aandacht. Indien hierop
peroperatief een verdenking bestaat, kan middels een nasogastrische tube
contrast of kleurstof toegediend worden. Vaak moet de sonde teruggetrokken
worden. Ook kan een peroperatieve endoscopie plaatsvinden. Indien na de
operatie subcutaan emphyseem ontstaat, is de verdenking op een
oesophagusletstel groot. In geval van dit levensbedreigende letsel is eenvoudig
hechten geen optie. Drainage, antibiotica toediening en uitgebreide reconstructie
van het defect zijn aangewezen. Een multidisciplinaire aanpak samen met KNO
arts dan wel mond- kaakchirurg is aangewezen 28,29 .
34