Jaarverslag 2006-2007 van de Partij voor de - Partij voor de Dieren

Inleiding
22 november 2006, een historische dag. Voor het eerst in de geschiedenis is een partij
die een hoofdtaak maakt van het opkomen voor de belangen van dieren, gekozen in een
nationaal parlement. Met het behalen van twee zetels is de entree in Den Haag voor de
Partij voor de Dieren een feit. Dat werd hoog tijd. De afgelopen decennia heeft de
zittende politiek nauwelijks oog gehad voor de belangen van dieren. En dat terwijl
Nederland sinds de Tweede Wereldoorlog is uitgegroeid tot het meest veedichte land ter
wereld. 500 miljoen landbouwdieren lijden en sterven jaarlijks in onze bio-industrie, die
vooral exportbelangen dient. Ieder jaar worden vier miljoen nertsen vergast voor de
bontindustrie en maakt de plezierjacht twee miljoen slachtoffers onder dieren in het wild.
Honderdduizenden proefdieren worden achter de gesloten deuren van de laboratoria
opgeofferd voor de belangen van de wetenschap en de farmaceutische industrie, terwijl
onderzoek naar alternatieven nauwelijks (financiële) stimulansen krijgt van de overheid.
Miljarden vissen voeren een lange en pijnlijke doodsstrijd in de commerciële visserij, of
sterven na een uitzichtloos leven in een kale betonnen bak in een viskwekerij. Het aantal
dieren dat jaarlijks het slachtoffer wordt van (illegale) handel is ontelbaar.
Hoewel een aantal politieke partijen zichzelf profileert als diervriendelijk, blijken deze
partijen in de praktijk maar weinig tijd vrij te maken voor de broodnodige verbeteringen
van het dierenwelzijn, een enkel actief Kamerlid niet te na gesproken. Zij krijgen binnen
de eigen fractie lang niet altijd de handen op elkaar voor het onderwerp en staan vaak
alleen. Zelfs toen de Kamer bij de verkiezingen van 1994 de kans kreeg het roer om te
gooien op het landbouwdossier, na de jarenlange dominantie van het CDA op dit gebied,
heeft ze deze nauwelijks benut. Onder de kabinetten Kok zijn veel mogelijkheden om de
positie van dieren te verbeteren onnodig blijven liggen.
Hoeveel anders dat ligt wanneer het gaat om de verdediging van de traditionele
landbouwbelangen, bleek toen in 2002 het eerste kabinet Balkenende aantrad. Met steun
van een Kamermeerderheid van CDA, VVD, SGP, LPF (de zogenaamde landbouwcoalitie)
werden de weinige welzijnsverbeteringen voor dieren die in de afgelopen jaren bereikt
waren in rap tempo ongedaan gemaakt. Het voorstel voor een nertsenfokverbod ging van
tafel, de bio-industrie kreeg alle ruimte voor haar dier- en milieuonvriendelijke praktijken
en de zwaarbevochten flora- en faunawet werd aan flarden geschoten.
Het was duidelijk: de Haagse aandacht voor dierenwelzijn stak schril af bij de
voortvarendheid die aan de dag wordt gelegd bij de verdediging van sectorbelangen. De
rechten van dieren komen niet of nauwelijks aan de orde in politiek Den Haag, ook niet
bij de partijen die zich laten voorstaan op hun diervriendelijke standpunten. De Partij
voor de Dieren vindt dat daar verandering in moet komen.
Naast discussies over hypotheekrenteaftrek, topsalarissen in het bedrijfsleven en
heffingen op mp3-spelers, moet in Den Haag gesproken worden over het welzijn van de
honderden miljoenen dieren in Nederland. De belangen van dieren moeten serieus
worden meegewogen bij de totstandkoming van wet- en regelgeving die hen aangaat.
Een ingrijpende verbetering van de dierenwelzijnswetgeving is hard nodig om een einde
te maken aan de inhumane manier waarop dieren in Nederland (mogen) worden
behandeld. Een krimp van de veestapel is onontkoombaar als we onze aarde leefbaar
willen houden voor toekomstige generaties.
De massale exploitatie van dieren raakt ons allemaal: wereldwijd is de veehouderijsector
de grootste veroorzaker van de uitstoot van broeikasgassen en daarmee van de
opwarming van de aarde. Driekwart van de Nederlandse natuurgebieden is te zwaar
belast met ammoniak dat afkomstig is uit mest, waardoor kwetsbare flora en fauna
1a analyse Kamervragen 10