Jaarverslag 2006-2007 van de Partij voor de - Partij voor de Dieren

milieuschade die zij zelf veroorzaakt aan te pakken. De minister verdedigt de miljoenen
euro’s die worden gestopt in luchtwassers om stallen hermetisch af te sluiten en de
ammoniakgassen weg te filteren, als een impuls aan de bio-industrie om een bijdrage te
leveren aan het klimaat. Het ‘de vervuiler betaalt’ principe van dit kabinet gaat dus niet
op voor de veehouderij. De Partij voor de Dieren zal streven naar een omslag in dit soort
subsidies en heeft onlangs een motie ingediend om dierenwelzijn als randvoorwaarde op
te nemen indien subsidies in de veehouderij worden verstrekt.
Vervolgacties
De Partij voor de Dieren heeft inmiddels vervolgvragen gesteld over maatregelen om de
komst megastallen tegen te gaan en over de subsidie op luchtwassers en over het feit
dat deze uitbreiding tot megastallen die deze subsidies in de hand kunnen werken. Naar
aanleiding van onder meer de Kamervragen van de Partij voor de Dieren, de bemoeienis
van de Partij voor de Dieren met de acties tegen varkensflats van Brabantse
varkensfokkers in Overijssel en Tsjechië, zien we een verschuiving optreden binnen de
standpuntbepaling van het CDA. Het CDA in Overijssel en in de gemeente Twenterand
lijkt om waar het gaat om te roze invasie vanuit Brabant te stoppen. Ook de fractie in de
Tweede Kamer van het CDA lijkt om te gaan, omdat met name in CDA gedomineerde
gebieden in Twente en Salland het verzet onder de burgers aanhoudt en steeds massaler
wordt. De Twentse voorkeursstemmentrekster Annie Schreijer-Pierik begint zich steeds
genuanceerder uit te laten over de komst van varkensflats in Twente.
De Partij voor de Dieren heeft de antwoorden van de minister ingezet in de bespreking
van beleidsvoornemens en dierenwelzijnsthema’s in het debat landbouwbegroting
(oktober 2007). Ook zulleen ze aan de orde komen tijdenms de behandeling van de Nota
Dierenwelzijn (januari 2008) en de evaluatie EU landbouwbeleid (2008). Verder zullen we
er bij de minister op aan blijven dringen subsidies aan de bioindustrie of de promotie van
vleesproducten te beëindigen en strenge criteria op te stellen waaraan subsidies moeten
voldoen. Bijdragen aan een verbetering van dierenwelzijn dient hierbij het belangrijkste
uitgangspunt te zijn.
1.7 Veevoer, kap van het tropisch regenwoud voor
grootschalige sojateelt en de import van genetisch
gemodificeerde organismen
Een van de belangrijkste veroorzakers van de kap van het tropisch regenwoud in Latijns
Amerika is de veehouderij. Een groot deel van het veevoer, zoals soja en maïs, wordt
daar geproduceerd. Er zijn tenminste twee gebieden zo groot als Nederland nodig om het
veevoer voor Nederlandse dieren te produceren. Hiervoor worden natuurgebieden
gekapt, en mensen van hun land verdreven. Door het gebruik van genetisch
gemanipuleerde gewassen en grote hoeveelheden pesticiden en kunstmest wordt op
grote schaal een zeer milieu onvriendelijk gewas geteeld. Rotterdam is een belangrijke
doorvoerhaven voor dergelijke soja. Een groot deel van deze soja is voor “eigen”
gebruik: Nederland is het meest veedichte land van Europa.
Europa heeft genetisch gemanipuleerde producten lang buiten de deur kunnen houden,
maar dat blijkt steeds lastiger, mede gelet op de onwil van de Nederlandse politiek.
Oostenrijk krijgt van de EU nog steeds toestemming om genetisch gemanipuleerde
gewassen te weigeren, maar Nederland wil daar niet van weten. De Partij voor de Dieren
heeft Kamervragen gesteld aan de minister omdat de controle niet sluitend is. Verder
pleit de Partij voor de Dieren voor een regionale kringloop waarmee er een einde komt
aan de import van grote hoeveelheden veevoer en de export van grote aantallen dieren.
Zelfs oud-landbouwminister Veerman gaf aan het einde van zijn ambtstermijn aan dat
het huidige systeem onhoudbaar is: ‘we importeren grote hoeveelheden voer en we
exporteren grote hoeveelheden varkens. En de rommel houden we hier’. Daarmee heeft
hij niets teveel gezegd, al kwam hij laat met zijn conclusie.
1a analyse Kamervragen 24