Jaarverslag 2006-2007 van de Partij voor de - Partij voor de Dieren

vergoeding die ze krijgen van de poelier als de dieren daar worden verkocht. Om deze
reden heeft de Partij voor de Dieren Kamervragen gesteld waarin gepleit wordt voor het
ontwikkelen van een landelijk beleid ten aanzien van de opvang van gewonde dieren,
waarbij ook medisch deskundigen en dierenambulances weer een rol krijgen.
Antwoorden minister
Volgens de minister zijn de WBE’s voldoende deskundig om de afweging te maken of een
gewond dier of achtergebleven jong voor opvang in aanmerking komt. Deze werkwijze is
volgens haar in overeenstemming met de bepaling uit het Besluit vrijstelling beschermde
dier- en plantensoorten. De Faunabeheereenheid ontvangt van de wegbeheerder (vaak
de gemeente) een vergoeding voor het ophalen van valwild. De vergoeding kan worden
gebruikt om de onkosten van de valwildverlofhouders te vergoeden, evenals de
vergoeding die ontvangen wordt van de poelier. De overheid steunt de opvang van in het
wild levende dieren niet, omdat het beleid niet is gericht op individuele dieren, maar op
bescherming van populaties van in het wild levende soorten. Er is een budget
beschikbaar gesteld aan de Vereniging Opvangcentra Niet-gedomesticeerde Diersoorten
(VOND) voor het ontwikkelen van een kwaliteitsprotocol. De opvangsector kan zo zelf
bepalen wat kwalitatief goede opvang behelst.
De Partij voor de Dieren vindt het zeer ongewenst dat belanghebbende hobbyisten
mogen beoordelen of een dier moet worden gedood en vervolgens ook de opbrengst
daarvan zelf mogen houden. Er zijn verschillende berichten van WBE’s die samen met de
politie BBQ feesten organiseren uit de opbrengst “om de onderlinge banden te
versterken”, waarbij de onafhankelijkheid in het toezicht op de jacht ernstig in het geding
kan komen. Gewonde wilde dieren zullen wat de Partij voor de Dieren betreft weer
gewoon door de dierenambulance opgehaald moeten worden wanneer er gerede kans op
overleven is en ook de nazorg voor eventuele jongen moet in handen van de
dierenambulance en/of dierenasiels gelegd worden.
Vervolgacties
De Partij voor de Dieren heeft aanvullende vragen gesteld over deze gang van zaken,
waarbij het maar zeer de vraag is of het lot van een dier wordt bepaald aan de hand van
een objectieve beoordeling door de WBE’s. Wij hebben hierbij gepleit voor het
inschakelen van een medisch deskundige. De minister blijft dit onnodig vinden en laat de
beslissing vooralsnog over aan de jagers.
6.3 Jacht en populatiebeheer
Wilde zwijnen en damherten
Nederland is een goed leefgebied voor wilde zwijnen. Het wilde zwijn is een wettelijk
beschermde diersoort. Er zijn slechts enkele gebieden aangewezen waar vastgestelde
populaties mogen leven, namelijk op de Veluwe en in het Meinweggebied in Limburg.
Daarbuiten worden ze afgeschoten. In deze twee gebieden worden de zwijnen door
jagers geteld om te bepalen hoeveel dieren ‘moeten’ c.q. mogen worden afgeschoten om
te komen tot de “gewenste voorjaarsstand”: het aantal zwijnen dat volgens berekeningen
in het gebied kan leven. Al jaren wordt in het voorjaar door de jagers aangegeven dat de
populatie wilde zwijnen te groot is voor het gebied en dat de afschot moet worden
verhoogd. Via de media wordt verkondigd dat de vele zwijnen zorgen voor grote schade
aan tuinen en campings en dat ze grote gevaren opleveren in het verkeer. Het is
duidelijk dat hier een andere aanpak nodig is.
Er zijn vele aanwijzingen dat jagers de dieren massaal bijvoeren, waardoor een
bovennatuurlijke populatiegroei ontstaat. Onderzoeksinstituut Alterra heeft bewezen dat
het aantal zwijnen niet duurzaam kan worden verklaard uit alleen het natuurlijk
voedselaanbod en dat er sprake moet zijn van kunstmatig bijvoeren in forse
1a analyse Kamervragen 50