Jaarverslag 2006-2007 van de Partij voor de - Partij voor de Dieren

transportrichtlijn. Er moet namelijk bij het inladen van de dieren een officiële
keuringsarts aanwezig zijn en dat is in Nederland niet het geval. De minister wilde tijdens
het debat geen antwoorden geven op de vragen die leefden en CDA, VVD en PvdA
spraken af niet aan het debat deel te nemen uit protest tegen het teveel aan
spoeddebatten over dierenwelzijnsonderwerpen. We wachten haar schriftelijke reactie af.
Intermezzo 1.4 Teleurstellend debat diertransporten
Vandaag opnieuw een zwarte dag in het dossier veetransport. Spraken VVD en PvdA gister tijdens het
rondetafelgesprek nog schande van de huidige misstanden in het veetransport, vandaag tijdens het debat
waaide er een geheel andere wind. De krokodillentranen waren er nog steeds, maar daden stellen ging te ver.
De minister had afgelopen vrijdag aangekondigd controles aan de klep van elk transport verplicht te stellen en
de brancheprotocollen in te trekken omdat ze op dit moment vond dat de sector haar vertrouwen niet waard
was.
In het weekend was de minister al door haar partijgenoten tot de orde geroepen (hoorden we in de
wandelgangen), en om die reden kwam ze al aan het begin van het debat met een opmerkelijke mededeling:
ze had de maatregel van intrekking brancheprotocollen en controle aan de klep die voor vandaag aangekondigd
was, toch nog maar niet ingevoerd. “Uit beleefdheid voor de Kamer, omdat ze eerst met de Kamer gesproken
had willen hebben alvorens de maatregel in te voeren; want stel je voor dat de Kamer er anders over zou
denken dan de minister….” Dat was een glasharde leugen. Want toen de minister op vrijdag de brief naar de
Kamer stuurde waarin de maatregel voor woensdag was aangekondigd, wist ze al dat er op woensdag een
spoeddebat over veetransporten zou worden gehouden. Dus die zogenaamde beleefdheid had ze toen al
meteen in acht kunnen nemen.
De werkelijkheid is dat de minister teruggefloten is door bioindustrie dierenarts Henk-Jan Ormel, gesteund door
de rest van de CDA fractie die standaard doet wat de sector wil. En dus hengelde de minister gedurende het
hele debat naar een motie om de aangekondigde maatregel toch maar vooral niet in te hoeven voeren. Wie
denkt dat met het verdwijnen van de LPF de dieronvriendelijke “landbouwcoalitie” z’n meerderheid in het
parlement kwijt is, komt bedrogen uit. Want waar voorheen CDA,VVD, LPF en SGP tal van verslechteringen
voor dieren doorvoerden, werd de landbouwcoalitie nu naadloos aangevuld met….. ex-dierenbeschermer van
het jaar en melkveehouder Harm Evert Waalkens. Dat leidde ertoe dat Ormel (CDA), melkveehoudster Snijder
Hazelhoff (VVD) en melkveehouder Waalkens (PvdA) de handen ineen sloegen om de veetransporteurs toch
weer gewoon hun gang te laten gaan.
Natuurlijk, onder allerlei mitsen, maren en goede voornemens om hun eigen aftocht te dekken, maar feit is dat
door toedoen van de rentmeesters van CDA en SGP, de sociaal democraten van de PvdA en de zich liberaal
noemende VVD-ers de misstanden vooralsnog alle ruimte krijgen om voort te woekeren. Ik heb tijdens het
debat nog even aan Harm-Evert Waalkens gevraagd waarom hij seks met dieren met drie jaar gevangenis wil
bestraffen en het enorme dierenleed tijdens veetransporten niet keihard wil aanpakken. Waarom ik hem in dit
verband helemaal niet over gevangenisstraffen hoor. Hij moest het antwoord schuldig blijven. Blijkbaar is het
publicitair handiger om viezeriken aan te pakken die seks met dieren bedrijven, dan viezeriken die levende
dieren in vrachtwagens stouwen alsof ze al dood zijn.
Weblog Marianne Thieme, 12 september 2007
1.5 Preventie van dierziekten, dreigende epidemieën,
overmatig gebruik van antibiotica en diergezondheid
Na de uitbraken van dierziekten zoals varkenspest in 1997, mond- en klauwzeer (MKZ) in
2001 en vogelpest in 2003, klonk overal: ‘dit nooit meer’. Het ruimen van miljoenen
gezonde dieren als offer op het altaar van de economie is niet meer van deze tijd.
Bovendien wil de samenleving niet langer opdraaien voor de miljarden euro’s die het
zogeheten non-vaccinatiebeleid kost.
Toch blijkt dat het huidige beleid nog steeds geen garantie biedt om bij een volgende
uitbraak van een besmettelijke dierziekte de gezonde dieren te sparen. Het Europese
vaccinatiebeleid is zeer beperkt en afzet van producten afkomstig van gevaccineerde
dieren lijkt nog niet door supermarkten geaccepteerd. Met name Duitsland, waarnaar de
meeste Nederlandse producten worden geëxporteerd, wil de producten van
gevaccineerde dieren niet accepteren.
Bovendien worden in het Nederlandse draaiboek nog steeds maatschappelijke en
economische belangen tegen elkaar afgewogen bij de beslissing om wel of niet over te
gaan tot vaccinatie. In de praktijk kan bij een uitbraak dus weer gekozen worden voor
1a analyse Kamervragen 20