Untitled - Coordinadora Galega de ENDL

Xuño 2009 IES de Melide
44
44
RELA RELATOS RELA OS DE DE MEDO
MEDO
Unha Unha Unha noite noite de de acampada
acampada
acampada
Era unha noite de finais de primavera.
Uns cantos amigos e amigas decidiramos ir
de acampada á un monte próximo, que estaba
situado a uns cinco quilómetros da vila.
A priori todo soaba xenial, aquela noite
tiña que ser unha das inesquecibles.
O noso grupo de excursionistas estaba
formado por tres mozos: Josh, o típico tío
popular do insti , capitán do equipo de fútbol,
Miguel, era o meu mellor amigo, en consecuencia
moi popular, e eu (deixarei que
me describan outros). Nós, acompañabamos
a tres raparigas: Mary, a rapaza máis
desexada do IES (é dicir ,a parella ideal para
Josh, xuntos non habían facer máis que falar
do seu físico e parvadas); outra das nenas: Ariana era a mellor amiga de Miguel; e por último
Carme, a miña moza, que dicir dela, sobran as palabras…
A noite comezou moi ben, cando nos atopamos no sitio ideal, instalamos as tendas.
Despois o típico, un pequeno lume e a historia de terror.
Cando o frío comezou a facer acto de presencia, refuxiámonos nas tendas de campaña.
O soño apoderábase de min cando de súpeto... ¡un berro! Era Miguel. Algo ocorrera
mentres el e Ariana se quedaron fora apagando a pequena fogueira. Os demais saímos das
tendas pitando para falar con el. Explicounos que cando perdera de vista un intre a nosa
compañeira, esta desaparecera.
Ninguén o dubidou un momento, e todos nos puxemos á procura de Ariana.
Por un lado ían Josh, Mary e Miguel e polo outro Carme e eu.
Tan pronto como nos separamos, escoitouse un ruído, que de seguido se viu acompañado
dun forte berro de Josh. En medio de semellante barullo distinguimos que as persoas
que oiamos eran Josh e os nosos amigos… Algo estaba pasando. Agarrei a Carme pola man e
comezamos a correr cara ningures, escapando de algo que non sabiamos que era… corremos
e corremos… e de socate, cando me dei conta, estaba só, Carme tamén desaparecera de
xeito misterioso. Que me esperaba agora? Que ía facer?
Mentres cavilaba sobre todo isto, de novo escoitei ese ruído, un ruído do que sabía que
non podía esperar nada bo… Unha sombra negra estábase acercando, cando xa estaba o
suficiente próxima a min, saltou… era hora de desaparecer e berrar como o resto dos meus
compañeiros…
Cando espertei na tenda de acampada ao lado de Carme, ela estaba alí, durmindo, e eu
estaba totalmente empapado pola suor.
SERGIO GARCÍA MATO, B1C
A A decisión decisión equivocada
equivocada
Creación
Hai moitos anos, un mozo saíu da súa casa para ir a unha festa. Como ía andando (non
tiña outro medio) fíxoselle de noite.
Cando xa estaba cerca, puido ver no bosque unhas luces que lle pareceron un tanto
raras.
De súpeto, e sen darse de conta, unha estraña señora xurdiu da nada e preguntoulle se
quería chegar xunto as luces por terra ou por aire. El contestoulle que quería chegar por