Crónicas desde a India - Vieiros

7
farolas
acesas
s mulleres de Mahalakshmipuram e mais eu somos vellas amigas. Nun suburbio cheo de
A casas de palla e coas augas residuais á vista onde pican uns cantos galos na podremia, a ledicia
das mulleres parece unha campaíña dourada. As casas caen na época das chuvias, as
cabras ocúpanas despois, donas do espacio. Cando Karpajammal chegou ao suburbio non había nin
iso. Na aldea casárana aos dez anos; despois de catro fillos, quedou viúva. Pero Karpajammal non é
das que quedan sentadas lamentándose. Colleu as cousas e púxose a traballar limpando casas. Agora
ten 18 ovellas coas que gañar a vida. Iso e as súas compañeiras.
Ela é a presidenta do grupo de mulleres de Mahalakshmipuram. Levan aforrando desde a nosa
primeira fase do proxecto, hai seis anos. Chegaron a aforrar 25.000 rupias (uns 500 euros), toda
unha fortuna. Decidiron repartir a cantidade para poder afrontar gastos importantes como reconstruír
as súas casas e comezaron a aforrar de novo. Agora teñen 40.000 rupias no banco. Novamente
aforrando pouco a pouco cada mes, poñéndoo no banco e rotando o diñeiro cun 3% de interese.
Un diñeiro propio que vai crecendo. Se isto non fose un suburbio e elas 20 mulleres, moitas delas
analfabetas, terían montada xa unha importante empresa e gañado moitos cartos, tal é o seu espírito
emprendedor, ese que tanto se cotiza nos nosos mercados. A estas alturas é tempo de utilizalo, se
cadra nunha planta de elaboración de produtos de papel reciclado que estamos xa poñendo en marcha
no proxecto.
> 24