Crónicas desde a India - Vieiros

9
dereito
a soñar
que comezou sendo unha entrevista máis rematou nunha historia da que tardaremos moito
O en saber o final. Estabamos na casa de Gayatri, unha das alumnas máis brillantes de C-
Block, falando coa súa mai. E unha pregunta inocente (que lle gustaría a vostede que seguise
estudando a súa filla?) acendeu a lapa. Gayatri contestou antes cá súa mai: Quero ser médica. E eu
sorrín coa ilusión de Gayatri. Pero inmediatamente despois contestou a súa mai: A miña filla vai estudar
a primaria e con iso abonda. Mentres ela falaba, eu miraba a Gayatri. Cos seus doce anos e un
xesto roto. Non podía quitar dela os meus ollos.
O que seguiu despois foi a batalla campal. A mai que a nena xa casaría e non tiña que traballar.
Que iso de traballar fóra da casa, nada de nada... Os seus argumentos, sen embargo, axiña demostraron
ser febles. E eu neses casos son coma unha máquina de churros. Coa combinación das cousas
prácticas (por que negarlle o dereito á filla a mellorar na vida), con cuestións de dereitos básicos e
xustiza (por que decide vostede xa que a nena vai casar? Aínda se casa, por que a condea a vivir dependente?).
Metendo a todo o mundo en danza (cando a mai se negaba a que a filla traballase fóra da
casa collín á traballadora sanitaria, Annalaksmi, e preguntámoslle á mai se cría que era mala persoa
por traballar por aí na rúa e vir ao seu suburbio).
A veciña estaba connosco, ela tamén cunha filla que vai ás clases de apoio e quere estudar. Ao
final non lle quedou nada que argumentar e cedeu. A miña mirada na cara de Gayatri, por quen todo
> 28