Descargar. - Coordinadora Galega de ENDL

na mítica parreira que o destino encubriu,
onde nos chaman hoxe as voces de metal.
III
Ao alén chegarías, Orfeu dos emigrantes,
con Ramón Cernadas no adro a te agardar,
e Mesdamus, Basalo e tantos que a máis dar,
abonan co seu calcio camposantos errantes.
Da loita “as cicatrices” cavadas nos semblantes,
Galiza sen Galiza, a patria a despatriar,
raíces sen filame beira a beira do mar,
emerxendo da cinza das lareiras vacantes.
Ao fin agora deixas o posto nos combates,
sen recoller as gubias nin pinceles limpar,
eles berrarán sempre polo que xa non berra,
erguerán o teu nome nos vindeiros embates,
cando Galiza volva de seu a camiñar,
e sexa nosa mao a mao da nosa Terra.
Castelao no Harlem preto
Virando a ponte fría do Triboro,
na pasaxe de Harlem a Broadway,
diante dos teus pés romeiros
toparas as vareas máis ingremes
que ían ensarillar o teu exilio.
Corpo sen sombra a pervagar serías
en ronsel sen estrela,
e quente man sen palma irmán aberta
[Maio de 1980]
23