andaina 54

[…]
Este encontro é xa un fito na histo-
ria do feminismo, un acontecemen-
to de importancia social e política. Somos
protagonistas, temos a palabra e
imos iniciar este camiño cheo de convicións
e dúbidas.
Benvidas.
[…]
En 1979, tres mil mulleres dabámonos
cita en Granada. Eran as segundas
xornadas estatais e as primeiras que
convocaba a Coordinadora de Organizacións
Feministas. Unhas xornadas
que abriron camiños para continuar a
nosa andaina pola liberdade, igualdade
e autonomía das mulleres, e nas que se
produciron roturas que tardaron o seu
tempo en cicatrizar.
Nestes anos, o feminismo estendeuse,
multiplicouse e mudou os seus
lazos. Hai moitos feminismos. Entón
todas estabamos agrupadas na coordinadora.
Hoxe a coordinadora é unha
parte do movemento. E desde esa parte
tomamos a iniciativa de convocarvos
a todas.
[…]
O programa que nos reúne di moito,
amosa un feminismo real, vivo, que
afirma a imprescindible transversalidade
da política feminista, que mete
o nariz en todo, que forma parte da
micropolítica e dos grandes proxectos
estratéxicos que involucran os destinos
de millóns de seres no mundo.
Vimos a Granada a mesturarnos xeracións
de feministas dos setenta, dos
oitenta, dos noventa, dos dous mil,
onde as novas representacións feministas
atopen o seu espazo por dereito
propio.
[…]
Vimos a Granada recrear un espazo
onde o feminismo crítico se faga visible,
ese feminismo non institucionalizado,
disposto a subverter os xeitos de
vida que os sistemas hexemónicos da
orde patriarcal, racial, da orde moral
cos seus fundamentalismos, da orde
sexual, e da orde capitalista estable-
cen. Un feminismo que considera que
o único posible é o que é xusto para as
mulleres.
Vimos a afirmar feminismos autónomos,
independentes, que non supeditan
a axenda aos intereses doutras
instancias, nin modera ou domestica
o discurso nin a acción a cambio de
subvencións. Feminismos que buscan
o encontro e alianza con outros movementos
sociais, con movementos de
resistencia.
[…]
Non nos acomodamos nin somos
compracentes ante o logrado. Por vivencias,
experiencias, conviccións e
ética, non podemos selo, porque son
moitas as exclusións sistémicas que expulsan
as mulleres á precariedade, ás
marxes, á negación dos seus corpos e o
seu ser, á expulsión da cidadanía.
[…]
Estamos aquí pola enerxía e o esforzo
dos lazos tecidos durante anos a través
da Coordinadora de Organizacións
Feministas.
Estamos aquí grazas ao traballo de
moitos grupos de mulleres […]. Grazas
ao traballo inxente, xeneroso e en
ocasións ingrato de todas as persoas
que colaboraron na organización das
xornadas.
E estamos aquí máis de 3000 mulleres,
grazas […] á sapiencia das mulleres
da Asemblea de Granada que nos
acollen e a quen debemos a dita de nos
encontrar. n
13