andaina 54
andaina 54
andaina 54
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Morre en Nova York en outubro de 2009 esta interesante<br />
artista nacida en Cleveland, EE. UU., en agosto de 1926.<br />
Desde nova padece unha enfermidade dexenerativa que<br />
lle fai coñecer a dor.<br />
E recoñecida internacionalmente pola súa obra e pola<br />
súa implicación política e artística na loita pola paz e contra<br />
a guerra, pola igualdade, liberdade e recoñecemento<br />
das mulleres; unha artista feminista, radical e contestataria.<br />
A súa obra está nas coleccións de arte máis relevantes<br />
a nivel mundial e aínda que é unha creadora fundamental<br />
dos últimos cincuenta anos resulta practicamente descoñecida<br />
para o gran público.<br />
Nancy Spero<br />
A súa formación cabalga entre o Instituto de Arte de Chicago,<br />
a escola de Belas Artes de París e Florencia.<br />
Vive en Francia até mediados da década dos cincuenta.<br />
Nesa altura as súas expresións artísticas roldan o amor, a<br />
maternidade e a noite.<br />
En 1964 regresa a EE. UU. Impáctana as imaxes da guerra<br />
de Vietnam que difunde a televisión. Influída polo pop<br />
art e o minimalismo que imperan en NY fai o seu War<br />
Series, un alegato contra a guerra e as súas consecuencias,<br />
compromiso político que permanecerá sempre.<br />
Tamén deixa o lenzo e traballa en papel: explosións nucleares,<br />
cruces gamadas, bombas fálicas e helicópteros<br />
poboan as súas expresións.<br />
Nos comezos dos setenta a artista ten unha linguaxe madura<br />
e ben propia: muros con collages, siluetas e textos<br />
reivindicativos e até obscenos, lonxe dos discursos oficiais.<br />
Denuncia os malos tratos e as violacións padecidas<br />
polas mulleres, en obras como Torture of Women (1976)<br />
nas que combina imaxes que estremecen con textos alusivos<br />
ás atrocidades cometidas nos réximes ditatoriais suramericanos<br />
de tortura as prisioneiras políticas.<br />
Activamente comprometida coas actividades artísticas e<br />
políticas da Coalición de Traballadores da Arte, en 1969 únese<br />
a Mulleres Artistas na Revolución (WAR) e mesmo funda<br />
unha cooperativa que abriu no Soho de Nova York,<br />
a primeira galería de arte dedicada exclusivamente ás<br />
mulleres Artiststs in Residence, AIR. En todo este traballo<br />
hai unha crítica expresa á invisibilidade do traballo das<br />
mulleres no mundo da arte cunhas posicións claramente<br />
políticas.<br />
Para saber máis:<br />
http://www.macba.cat/controller.php<br />
Nos anos oitenta concéntrase no corpo da muller, único<br />
obxectivo do seu traballo, con reflexións conceptuais nas<br />
que están presentes o sexo e a política. Grandes murais,<br />
instalacións e deseños que ocupan cuartos enteiros, usando<br />
tampóns en troca dos métodos habituais de pintura.<br />
Ao tempo experimenta, tentando eliminar as diferenzas<br />
obra/espazo na que esta se exhibe. Figuras espidas que<br />
se moven corren diante da persoa espectadora. Isto leva<br />
a experimentar coa interactividade e longos rolos de papel<br />
pregados que convidan a facer camiños sinuosos pola<br />
sala de exposicións.<br />
En 1997 participa en Documenta X, en Kassel.