Prizma 8

Pippi Hoplazıpla
villasına taşınıyor
Oküçük,çokküçükyerleşimyerinindışkenarında
eskivebakımsızbirbahçevardı.Obahçedekieski,
alçak evde UzunçorapPippioturuyordu.Dokuz
yaşındayd ıveevdetekbaşınayaşıyordu.Neannesi
vardı,nedababasıveaslına bakarsanızobundan
çokmemnundu.Böyleliklekimseona,tamenkeyifl i
zamanındagidipyatmasınısöylemiyordu vekimse
onu,canıkaramelaçekerken baltk yağı içmeye
zorlamıyordu.
Birzamanlarçoksevdiğibirbabasıvardı,evet,hiç
kuşkusuzanneside.Amaöyleçokzamangeçmişti
kiaradan,şimdipekbirşeyanımsamıyordu.Annesi,
Pippiçokküçükkenölmüştü. Beşikte yatarken
öylesinebağıranbirbebekti kihiçkimseyanına
yaklaşmaya cesaret edemezdi.Pippi,annesinin
gökyüzündeküçük birdeliğinucunda
oturup onuizlediğineinanıyordu.Bu
yüzdenzamanzamangökyüzünebakar,elsallayıpseslenirdi.
"Meraklanma!Benkendikendimebakabilirim!"
Pippi, babasınıunutmamıştı. Babası
açık denizkaptanıydı,bütünbüyük
denizlere yelkenaçardı.Pippionun
gemisinebinmişti, birdefas ındadeniz
kabarıpfenahaldefırtınaçıkıpbabasını
alıpgötürdüğüzamanakadar. Onun
günün birinde çıkıp geleceğine
inanıyordu. Boğulduğunu hiç
sanmıyordu.Babasınınbiradaya
çıktığını,adadabirçokzenciolduğunu,
babasınınonlara krallıkyaptığınıve
bütüngününü,başındakocamanbiraltıntaçolarak
dolaşarakgeçirdiğinisanıyordu.
"Annembirmelek,babamdazenci kralı,her
çocuğaböyleana-babanasipolmaz,"derdiPippi
halindenpekhoşnutolarak."Ve nezamanbabam
kendinebirgemiyaparvegelipbenialır, bendeo
zamanbirzenci prensesiolurum.Bakgörseno
zamanşamatayı!"
Bubahçelieviyıllarönce babası satınalmıştı. O
zamanlar, artık yaşlanıpyelkenliyledenizleri
dolaşamazhalegeldiğindePippi'yleburadaoturmayı
düşünmüştü.Ama,neyazıkki,rüzgarakapılıpdenize
savrulmuştu.Pippionundönmesinibeklerkenkalkıp
HoplazıplaVillası'nataşınmıştı.Evinadıböyleydi.Ev
öylece, derl itoplu,mobilyalıolarakonubekliyordu.
Güzelbiryazakşamıbabasınıngemisindekibütün
tayfalaravedaetmişti.Pippionlarıçokseverdi,onlar
daPippi'yiçokseverlerdi.
"Hoşçakalındelikanlı lar,"dediPippivehepsinisıra
ilealınlarındanöptü. "Benimiçinmeraklanmayınben
kendimebakabilirim."
PippisırtındaBayNilssonveelindeçanta olarak
sağlamadı mlarladimdikyürüyerekuzaklaşmıştı.
"Çokilginçbirçocuk,"deditayfalardanbiri
gözündensüzülenyaşıeliylesilerek.
Haklıydı.Pippiçokilginçbirçocuktu,hemdenasıl!
Onuneşibenzerigörülmemişyanıçokgüçlüolmasıydı.Öylegüçlüydüki,bütündünyadaonunkadar
güçlütekbirpolisyoktu. Dilerse,kocabiratıkaldıra
biliyordu.Diliyorduda.Sapsarıparalarınınbirmiktarı
nıödeyerekHoplazıplaVillası'nataşındığıgünbirat
satınalmıştı. Hepbiratı olsunistemiştiçünkü.At
şimdiverandadayaşıyordu.Pippiöğledensonra
kahvesinioradaiçmekistediğizamanhayvanıkaldrıp
bahçeyegötürüyordu.
HoplazıplaVillası'nınyanındabirbaşkabahçe,bir
başkaevvardı.Oevdeikiküçük,şirinçocuklabirlikte
biranneylebabayaşıyordu.·Bir
oğlan,birkız.OğlanınadıTommy,
kızın adı da Annika idi.Çok iyi
kalpli,terbiyeli ve söz dinler
çocuktular. To mmy aslatırnaklarını
yemezdi ve annesinin
dedikleriniderhalyerinegetirirdi.
Annikahiçkavgaetmezdi istediği
olmadığızamanlar. Ütülü,derl i
topluentarileriyle üzerinihiç
kirletmedendolaşırdı.Tommyile
Annika usluuslu kendibahçelerindeoynarlard
ı ama,hepbir
oyun arkadaşları olsun istemişlerdi.ÇünküozamanlarPippi
halababasıyladenizde dolaşıyordu.Çocuklar, çite
yaslanır, komşueve bakarlarve birbirlerineşöyle
derlerdi:
"Negarip,kimsebueve taşınmıyor!Keşke biri
oturuyorolsaydı,çocuğuolanbiri."
O güzelyaz akşamı,Pippiilkkez Hoplazıpla
Villası'nıneşiğindeniçeriadımattığındaTomm'yle
Annikaevdedeğildi.Birhaftalığınaanneannelerine
gitmişlerdi.Bu nedenle,komşuvillaya birinin
geldiğindenhabersizdiler. Döndükten sonra bahçe
kapısındadikilipsokağabakarlarken,biroyun
arkadaşınınkendilerineböylesineyakınolduğunu
bilmiyorlardı. Ta m durmuşgününgüzel birgünmü
olacağını,yoksaöylecansıkıcıgünlerdenbirigibimi
geçeceğini,yapacakbirşeybulupbulamayacakların
düşündüklerisıradaHoplazıplaVillası'nınbahçekapısı:ı
açıldıvedışarıküçükbirkızçıktı...
Çeviri: Gürhan Uçkan