mart2013

İstiklal
Akarsu
Röportaj
Öncelikle sizi kısaca
tanıyabilir miyiz?
İstiklal ben, merhabalar.
Twitter olayına ne zaman girdiniz?
Fenomen olma süreci nasıl
oldu?
Twitter olayına 2009’un Ekim
ayında girdim, hala da çıkamadım,
Alice in Wonderland sendromuna
yakalandım, çıkacam
ama girdiğim deliği bulamıyorum,
acayip bir dünyayla karşılaştım
ama alıştım, hatta Stockholm
sendromuna geçiş yaptım, sevdim
ben bu garip diyarı, şu an iyiyim.
Fenomen olma süreci çok acayip
oldu, inanılmaz oldu, yaşayan bilir
o durumu, inanılmaz bir duyguydu,
heyecan kasırgası, duygu
seli. Yok yav yazacak bir şey bulamadım
sallıyorum şu an. Ben
hep şakalar yazdım Twitter’a. Zaten
bildiğiniz üzere gerçek hayat
sıkıcı, hatta sms diliyle yazarsak
sikici, bari dedim buraya neşeli
anlarını, komik durumlarını taşıyalım
bu zalim hayatın. Açıkçası
ben gülmek eğlenmek stres atmak
için girmiştim biraz da, o yüzden
beni güldürebilen insanları takibe
başladım, timeline’ım neşe saçsın
istedim. Sanırım buraya gelen
herkesin de amacı oymuş ki komik
durumları yazanları sevdiler,
bağırlarına bastılar. Yazdıklarımız
RT edildikçe, binlerce kişinin anasayfasına
düştük. Yalnız düştük
deyince sanki kötü yola düştük
gibi oldu. Evet itiraf ediyorum
kötü yola düştük, abi kurtarın
bizi, polise filan haber verin! Jack
Dorsay pasaportlarımızı aldı vermiyor.
Bizi bi odaya kapattı zorla
şakalı tivit yazdırıyor, mağduruz,
lütfen RT!
“Bir Alex değilim” adlı bir kitap
yazmışsınız. Alex olsanız ne değişirdi?
Alex Türkiye’ye ilk geldiğinde
şaşırmıştım. Adam koşmuyor,
sahilde yürüyüş yapan amcalar
gibi dolaşıyor saha içinde. Dedim
bu adam geldiği gibi gider.
Sonra baktım adamın ayağından
çıkan her top ya gol ya asist oluyor.
Adam durarak destan yazıyor.
Sonra bir Beşiktaşlı olarak
bizim İbrahim Üzülmez’e baktım.
34
Deli İbo bizim adamımız ona
karşı daha pozitifim, ama o da
sürekli kafası önde koşuyor, hep
koşuyor ama finalde topu ya taca
ya auta atıyor. Dedim helal olsun
bu Alex’e adam futbolun bug’unu
bulmuş, kendini yormadan terlemeden
işi bitirmiş. İşte hayatta
her işte böyle olmak lazım, zorlamadan
strese girmeden Alex gibi
sonuca gitmek lazım(iyi bağladım
dur). Ama iyi ki bir Alex değilim,
Alex olsam beni de gönderirlerdi
herhalde, o yüzden böyle iyiyim.
Bazı Twitter Fenomeninin
argo konuştuğunu
görüyoruz.
Argo konuşanlar
daha mı çok seviliyor?
Eğer öyleyse sizce neden?
Yok çoğu değil aslında, belki sizin
takip ettikleriniz öyledir. Tarz meselesi
bu, ben normal hayatımda
da öyle çok küfür eden birisi değilim.
Ama yeri gelince küfürün
tillahını da ederim yapacak bir
şey yok. Geçen bir AVM kapalı
otoparkındayım misal. Hava soğuk
olduğundan herkes kendini
AVM’ye atmış, otopark ağzına
kadar dolu. Otoparkın içinde attığım
5675. tur sonunda baktım
bir aracın kapıları uzaktan kumandayla
açıldı. Gittim o aracın
önünde bekledim. sahibi geldi,
alışveriş torbalarını yerleştirdi,
ben de dörtlüleri yaktım çıkmasını
bekliyorum. Adam çıktı ama
karşıdan gelen bir uyanık direkt
hızlı bir manevrayla daldı. Tam da
park edemedi, 4-5 manevra yaptı
sonra. Ben bu arada korna çaldım,
hatta camı açıp el kol hareketi
yaptım tınmadı bile. Sonra küfürün
tarihini tekrar yazdım. Camı
kapattığım için duymadı ama o
abi. Camı kapattım çünkü iri yarı
bir abiydi, yanında da 2-3 kişi vardı,
bir park yeri için dayak yemek
istemedim. Bu satırları okuyorsa
o abiye selam ederim, o yer senin
hakkındı abi derim, saygılar.
En çok bilinen fenomenlerdensiniz.
Twitter fenomeni olmak hayatınızda
neleri değiştirdi?
Valla ara sıra böyle ropörtajlar
dışında bir şey değiştirmedi. Bel-
ki arada sosyal medyayla ilgili tv
programlarına da çağırıyorlar, o
bir heyecan olabiliyor. Şimdilerde
üniversiteler de söyleşi için çağırmaya
başladı, o da çok heyecan
verici ve renkli oluyor. Bakıyorum
da epey değişmiş la hayatım, iyiymiş
bu fenomenlik evet. Ama bir
yandan da hayatımı geçirdiğim
yerlerde, yani gerçek hayatımda
tivitçi kimse olmadığından fenomenliği
hakkıyla yaşayamıyorum
Bu beni incitiyor, örseliyor, çok
ayıp bir şey bu. Sene 2013 olmuş
hala Twitter’a üye olmayan insanlar
var. Ha bizim berber abi girmiş
Twitter’a, o da ha bire yanıma gelip
“beni takip etsene lan” diyor,
zor durumdayım, çıkmazlardayım.
Takip ettiğiniz fenomenler ya da
bloglar var mı?
Çoğunu takip ediyorum sanırım,
ama onlar fenomen olmadan önce
de takip ediyordum zaten. Bazıları
gerçekten komik, ama bazıları
nasıl fenomen olmuş, hangi şakalarına
gülmüşler meraktan takip
ediyorum(vaay verdim gizemi,
verdim polemiği) Sokaktakiadam
var misal, onun tivitleri eğlenceli
olur. Vizeleri veya finalleri olmadığında
eğlenceli yazıyor. Bu aralar
bunalımda sanırım finalleri
ağır geçiyor. Çocuğumukeserim
diye bi ablamız var, o da çok eğlenceli
yazıyor ama ayda bir zor
uğruyor Twitter’a. Hoanes var,
onun da hem tivitleri hem blog’u
çok güzeldi. Güzeldi diyorum
çünkü uzun dönem askere gitti
bıraktı buraları. Şimdiden hayırlı
tezkereler diliyorum kendisine.
35
bloglifetr
Tez zamanda gelsin ve yazsın şakalarını
da gülelim. Özlem Hepşen
var, hafif çatlak ama epey komik
bi ablamız o da.
Ama yemişim blogunu da tivitini
de sen gerçekte kime gülüyorsun
diye soracak olursan Umut Sarıkaya
derim, Yiğit Özgür derim,
Cem Yılmaz derim, Özer Aydoğan
derim, bunlar iyi. Ama karikatür
dergilerini çok takip etmiyorum,
arada AVM’lerde beleş okuyorum.
Beğendiğim yazar ve çizerlerin
karikatürleri ya da yazdıkları
bir kitapta toplandığı zaman alıp
okuyorum, gülüp eğleniyorum.
Başka projeleriniz var mı? Planladığınız
ya da şu an faaliyette
olan.
Yaklaşık 1 yıldır planladığım bir
proje var ve sanırım önümüzdeki
hafta piyasaya çıkacak. Evet 2. kitap
geliyor. Çok heyecanlıyım, du
bakalım inşallah hakkımda hayırlısı
olur.
BloglifeTr dergimiz hakkında neler
düşünüyorsunuz?
Facebook, Twitter gibi mecralar
çıktı çıkalı bu garibim blog’ların
pabucu dama atıldı. Evin ilk çocuğu
gibi mahzunlaştı, durgunlaştı
bloglar. Ama unutmasınlar ki onlar
bizim ilk göz ağrımız, onların
yeri bizde ayrı, sel gider kum kalır,
yürü be blog kim tutar seni! Siz de
BloglifeTr olarak bu mecraya hak
ettiği ilgiyi ediyorsunuz, tebrik
başarılarınızın devamını dilerim.
Ali Kemal Özdemir
1sosyalmedya.com