OsmanliTurkcesiSozlugu

ahter (F.) [ﺮﺘﺧا] yıldız.
ahter -i dünbâledâr [راد ﻪﻝﺎﺒﻥد ﺮﺘﺧا] kuyruklu yıldız.
ahterbîn (F.) [ﻦﻴﺑﺮﺘﺧا] astrolog, yıldızbilimci.
ahterşinâs (F.) [سﺎﻨﺵﺮﺘﺧا] yıldızbilimci.
ahterşümâr (F.) [رﺎﻤﺵﺮﺘﺧا] 1.yıldızbilimci. 2.geceleri uyuyamayan.
ahu (A.) [ﻮﺧا] kardeş.
âhû (F.) [ﻮهﺁ] ceylan, karaca.
âhûbere (F.) [ﻩﺮﺑﻮهﺁ] ceylan yavrusu.
âhûdil (F.) [لدﻮهﺁ] ödlek, korkak.
âhund (F.) [ﺪﻥﻮﺧﺁ] molla, hoca.
âhûnigah (F.) [ﻩﺎﮕﻥﻮهﺁ] ceylan bakışlı.
âhur (F.) [ﺮﺧﺁ] ahır.
âhuvân (F.) [ناﻮهﺁ] ceylanlar.
âhûvâne (F.) [ﻪﻥاﻮهﺁ] ceylan gibi.
âhüvâh(F.) [ﻩاو و ﻩﺁ] feryat, sızlanma, hayıflanma.
âhüvâveylâ (F.-A.) [ ﻼیواو و ﻩﺁ] feryat, âh çekme, figan etme.
âhüzâr (F.) [راز و ﻩﺁ] âh çekip inleme.
ahvâl (A.) [لاﻮﺣا] haller, durumlar.
ahvâl -i âdiye [ ﻪی دﺎﻋ لاﻮﺣا]
olağan haller.
ahvâl -i sıhhiye [ﻪﻴﺤﺹ لاﻮﺣا] sağlık durumu
ahvef (A.) [فﻮﺧا] en korkunç.
ahvel (A.) [لﻮﺣا] şaşı.
ahyâ (A.) [ﺎﻴﺣا] diriler.
16