OsmanliTurkcesiSozlugu

âdbedest (F.) [ﺖﺱﺪﺑدﺎﺑ] eli boş, züğürt.
bâdbîz (F.) [ﺰﻴﺑدﺎﺑ] yelpaze.
bâde (F.) [ﻩدﺎﺑ] 1.içki. 2.şarap.
bâdefürûş (F.) [شوﺮﻓ ﻩدﺎﺑ] meyhaneci.
bâdehâr (F.) [راﻮﺧ ﻩدﺎﺑ] içki içen.
bâdekeş (F.) [ﺶﮐ ﻩدﺎﺑ] şarap içen.
bâdenûş (F.) [شﻮﻥ ﻩدﺎﺑ] içki içen.
bâdî (A.) [یدﺎﺑ] sebep olan, yol açan.
bâdî olmak sebep olmak, yol açmak.
bâdire (A.) [ﻩردﺎﺑ] tehlikeli olay, felaket.
bâdiye (A.) [ﻪیدﺎﺑ] çöl.
bâğ (F.) [غﺎﺑ] bahçe, bağ.
bağal (F.) [ﻞﻐﺑ] koltuk.
bâğbân (F.) [نﺎﺒﻏﺎﺑ] bahçıvan.
bâğçe (F.) [ﻪﭽﻏﺎﺑ] bahçe.
bağçevan (F.) [ناﻮﭽﻏﺎﺑ] bahçıvan.
bağteten (A.) [ ﺔ ﺘﻐﺑ]
ansızın, birdenbire.
bâh (A.) [ﻩﺎﺑ] cinsel güç.
bahâ (F.) [ﺎﻬﺑ] değer, kıymet.
bâhaber (F.-A.) [ﺮﺒﺧﺎﺑ] haberli, haberdar.
bahâdar (F.) [رادﺎﻬﺑ] kıymetli.
bahâdır (F.) [ردﺎﻬﺑ] yiğit.
bahâne (F.) [ﻪﻥﺎﻬﺑ] 1.bahane. 2.sebep.
40