A. Alper AKÇAM Yeni Hayat'ta Yeni Bir Hayat ... - alperakcam.com

Hayat, s. 47). Kışla duvarı da “Ne Mutlu Türküm Diyene” diyerek katılır konuşmalara (s. 66).“Hitap öğesi, Dostoyevski’de her söylemin vazgeçilmez öğesidir; anlatının söylemi kadarkahramanın söylemi için de vazgeçilmezdir. Dostoyevski’nin dünyasında genelde salt şeyselhiçbir şey yoktur, salt madde, salt nesne yoktur – yalnızca özneler vardır. Bu nedenle, herdünya yargısı, nesne hakkında bir söz, gıyabi bir gönderge yoktur- yalnızca hitap olarak sözvardır; bir başka sözle diyalojik temas kuran söz vardır; bir söze hitap eden söz hakkında sözvardır” (M. Bahtin, Dostoyevski Poetikasının Sorunları, s. 319).Demiryolcu Rıfkı Amca’nın “son” yazısıyla biten çocuk kitaplarındaki “son” sözcüğü,kitabın anlattığı dünyaya girmenin olanaksızlığının işaretidir. Rıfkı Hat’ın Tommiks, Teksas,Teks gibi resimli romanlardaki yabancı kahramanlar yerine Türk çocuk kahramanlarıkullandığı, “ahlâki ve milli değerleri” yaşatmaya çalıştığı çocuk kitapları arasında Mari ileAli, Peter ile Pertev, Nebi Nebraska’da gibi kitaplar vardır. Bu kitaplarda, Amerika’ya kadargiden Türk çocuk kahramanlar, orada, Amerikalı arkadaşlarıyla birlikte kızılderililereyardımcı olmakta, demiryolları yapımı için uğraşmakta, petrol milyarderleriyle dinsömürücülerinin elinden halkı kurtarırken Batılılaşmacı, Aydınlanmacı, Atatürkçü nutuklarlayol gösterici, yatıştırıcı olmaktadırlar. (“Son” sözcüğü nedeniyle içine girilemez olmuş (!) bumetinlerdeki söylem, Kar romanında paradoksal bir tutumla parodisinden soyundurulup tekilbir söylemin nesnesi durumuna gelecektir!)... Rıfkı Amca’nın büyükler için yazdığı, okuyanherkesi bir çeşit büyülenmeye uğratan son kitabı Yeni Hayat’sa, hayatla yaşamı birbirinekatarak, okurunu yeni bir dünyaya götürecek yapıdadır. Böylece, yazıyla, metinlerle ilgiliontolojik bir tartışma açılmış olmaktadır.Yeni Hayat aynı zamanda bir karamela markasıdır. Kahramanımız Osman, karamelakâğıdındaki meleklerin anlamının izine düşecektir romanın sonlarına doğru.Yeni Hayat’ta sık sık Kara Kitap kahramanları anılır, onlara göndermeler yapılır. “(...), CelalSalik’in yazısına bir göz atmayı başardım” (s. 20). “OPA traş sabununun uçucu vesarmalayıcı kokusuna buram buram gömülmüş bir adam, ölmüş gazeteci Celal Salik’in yeniele geçirilmiş köşe yazılarını hecelerken gördüm” (s. 256). Osman’la Canan otobüste yanyana otururken melekten ve onun bir çeşit oturaklı ve ağır üvey ağbisi gibi görünen ölümdensöz ederler; kara Kitap’ta ölen Celal Salik Galip’in karısı Rüya’nın üvey ağbisidir. Bu kez demelek, Rüya kimliğine büründürülmüştür. Canan da kitapta geçen bir melekten sözetmektedir; meleğe inancı konusunda kararsızdır; her zaman inandığı da olur, bazan inandığıda! (69). “Artık kendimiz olmamıza imkân yok. Bunu ünlü köşe yazarı Celal Salik bileanlamış ve intihar etmiştir” (s. 92) Kara Kitap’ta öldürüldüğünü bildiğimiz Celal Salik’in5