Cinedergi 72

sanat filmi oyuncusuyum gibi bir cümlem yok
benim, sanırım bundan kaynaklanıyor. Yaptıktan
sonra “Ay iyi ki yapmışım” dediğim her işte olabilecek
bir oyuncuyum. Tek bir noktaya yapım
gereği de bağlı kalamıyorum. Yani anlayacağınız
tamamen şans eseri. Ben bu sene çeksem beş
film de çekerdim ama nerede mutlu olduğumuzla
alakalı bir şey bu. Dediğim
gibi denk geldi sadece, her
sene başka bir tiyatro yapmaya
çalışıyorum. Bu sene
başka bir oyunla Moda
Sahnesi’nde oynayacağım.
Sinemadaysa üç filmim birden
vizyona girecek. Dizi henüz
yok. Bu kadar film varken bir
de dizi olsun da şehir dışına
gideyim falan kaldırmam
muhtemelen. Zaten dizi daha
bir fabrikaya döndüğü için bu
çok yoruyor bir oyuncuyu.
Şimdi bu bir tezat değil mi?
Bir oyuncu bir dizinin uzun
olmasını ister çünkü ona göre
para kazanır. Fakat bu oyuncuyu
sanatsal bir çıkmaza
düşürüyor. Bu konuda sizin
düşünceleriniz nedir?
Her sene bir tiyatro
yapıyorum yani ne olursa
olsun, geçen sene Adana’da
dizi çekiyordum yine de
İstanbul’da bir oyunum vardı.
Bu benim arınma şeklimdi.
İster istemez seyirci de oyuncunun
o tekrara düşmesini
istiyor. Öyle görmek istiyor.
Ama bundan ancak kendinizi
soyutlayabilirsiniz, müzik
olur, yürüyüş olur. Bir şekilde
kendinizi arındırmanız gerekir
ve o rolden uzaklaştırmanız
gerekir ki tekrar her hafta işin
içine girdiğinizde farklı olabilesiniz.
Çakallarla Dans’ın konusu
öyle ki istediğiniz gibi uzatabilirsiniz.
Her dönem insanlar
çakal olmak isteyip komik duruma düşerler. Peki
bundan sonra bir dördüncüsü gelecek mi? Gelirse
buna tepkiniz nasıl olacak?
Valla ben Çakallarla Dans 10 çekilse de bunu
olumlu karşılarım çünkü oyuncular gerçekten
oyuncu diyebileceğimiz insanlar ve onlarla film
çekmek gerçekten keyifli. Dördüncüsü çekilir mi bu
sanırım yine ikincisi ve üçüncüsü
gibi halkın isteğine bağlı olacak.
Gişeye bakacağız ve mesela
halk bunu sevdi hadi devam
ettirelim diyeceğiz. Anca bunu
da film vizyona girdikten sonra
anlayacağız.
Bir sanatçının içinde her zaman
bir kompleks vardır sonuçta biliyoruz
ki Türk sineması şu an ikiye
ayrılıyor gişe filmleri ve sanat
filmleri. O sanatçı kompleksi her
ne şekilde olursa olsun sanat filmlerinde
yer alıp kendisini tatmin etmek
ister. Bu doğal bir seçim hâlbuki
Türk sinemasının en büyük
eksikliği kaliteli gişe filmlerinin
olmamasıdır. Bu konuda neyi
tercih ediyorsunuz. Bu çatışmayı
yaşıyor musunuz içinizde.
Ben bu çatışmayı yaşıyordum.
Bundan iki yıl önce sanat filmi
diye oynadığım bir yapımda çok
büyük hayal kırıklığı yaşadım. Çok
uğraştım ama film bana bedeller
ödetti. Bana getirisi değil götürüsü
oldu. Sonra anladım ki zaten bir
filmi başından gişe filmi veya
sanat filmi diye ayıramazsınız. Bir
sanat filmi de gişe getirebilir yani
benim öyle ayrımlarım yok. Bir
tane kız var şimdi, elinde bir proje
var ve sanat filmi diyebileceğimiz
bir proje. Tek sorun bütçesiz
olması. Eğer o filmde oynarsam
mesela sanat filmi olduğu için
oynamayacağım çok ilginç ve
daha önce hiç denemediğim bir rol
olduğu için oynayacağım.