Cinedergi 72

Sanki kısa filmcilerin önünde hep başka bir amaç var,
uzun metrajlı film yönetmek. Her şey ona giden bir
adımmış gibi davranıyoruz. Türkiye’de kısa film çekiyorsan
amatörsün, öğrencisin gibi bakılıyor ya da uzun
çekmek istiyorsun da kısa ile alıştırma yapıyorsun gibi
düşünülüyor. Daha geçen gün Hamburg’da bir film
festivalinden geldim ve inanılmaz güzel filmler izledim.
Tamamen Hamburg’un bir mahallesinde eski endüstriyel
bir alanı festival merkezine çevirmişler, otoparklarda,
depolarda aynı anda filmler oynatılıyor. Kısanın güzelliği
bence, söylemek istediğin birşey varsa bunu çok net
ve çok vurucu bir şekilde söylemeni sağlayan bir yapı.
İnsanların duygu dünyasını etkileyen fikirler vermek için
çok iyi bir yol kısa film.
Cannes’dan sonra Hamburg’ta da ödül aldınız.
Evet. Hamburg Kısa Film Festivali’nin çocuk filmleri
bölümünde yarıştı. Zaten iki ödül veriyor o bölüm.
Cannes’da da iki ödül aldın.
Jüri ödülüyle, izleyici ödülü.
İlk kez bir film çektin ve birden bire bu ödüllerle
karşılaştın. Bu ödüllerde filmin başarısının yanında Ermeni
lobisinin de katkısı olduğunu düşünüyor musun?
Bu ihtimaller benim de aklıma geldi ve beni korkutan
bir şeydi, çünkü sinemada bu tür şeylerden hiç
hoşlanmıyorum. Revaçtaki bir konu üzerinden prim
yapma olayından hoşlanmıyorum. Ama ben filmi
hakikaten çok samimiyetle yaptığımı hissediyorum.
Dolayısıyla çok takılmamıştım bu duruma. Yurtdışında
bunu hissettiğimi söyleyemem. Bu film şu ana kadar
dört festivalde yarıştı beş ödül aldı. Bu dört festivalin
demografisine bakarsak biri Paris’te Güneydoğu Avrupa
Sineması diye bir festivalde ödüllendirildi. Yılmaz Güney
Kısa Film Festivali’nde çocuklar oyladılar ve törende
bana gelip “Abla ben bu filmi çok beğendim, o yüzden
arkadaşlarıma da oy verdirttim” diyen liseli çocuktan
da aynı geri dönüşü aldım. Dolayısıyla sanırım oranın
yakınından geçmiyor, film kendisi olarak dikkat çekiyor.
Hangisi daha tatmin ediciydi. Oyunculuk mu yönetmenlik
mi?
Farklı farklı, onu söylüyorum hep. Ben sinemayı bir
oyuncu olarak çok seviyorum, çünkü kollektif bir iş ve bir
insanın hayalinin somut bir şeye dönüşmesinde aktif bir
rol oynuyorsun. Bu hep çok keyif veren bir şey.
Başroldeki oyuncu 8 yaşında ve bence bu yönetmen için
çok zor olmalı.
Bittikten sonra “Ben ne yaptım ya” dedim zaten. Sonuçta
dilini bilmediğim küçük bir çocukla çalıştım ama ben
çok şanslıyım çünkü olabilecek en iyi başrol oyuncusu