Cinedergi 13

More documents

Recommendations

Info

FIRAT SAYICI 2 yıl gibi kısa bir süreye, ses getiren 3 proje sığdıran yönetmen Murat Saraçoğlu’yla son projesi “Deli Deli Olma”yı ve sinema hayatını konuştuk. Birçoklarının kendisini memur yönetmen olarak gördüğünü düşünen Saraçoğlu, bizce, hem hızla hem de emin adımlarla basamakları tırmanan bir yaratıcı yönetmen. “Deli Deli Olma” projesi sana nasıl geldi, kadroyu nasıl oluşturdun? Genel olarak ön hazırlıktan bahseder misin? Projenin sahibi benim çok eski bir arkadaşım. Daha Çiçek Taksi döneminde o yazıyordu, ben asistanlık yapıyordum. “120” henüz vizyona girmemişti. Daha önce de birileriyle paylaşmış, senaryonun çekilmesini istemiş ama olmamış. Sonra bana verdi, eğer beğenirsen, çekmek istersen sende kalsın dedi. Bende aldım ve çok da beğendim. Ama o sıralarda “O… Çocukları”yla uğraşıyordum. Dolayısıyla bu proje benim gündemimde kaldı. Aydın Film’le bir tanışıklık oldu ve ben de paylaştım bu projeyi. Açıkçası çekmeyebilirlerdi de bu filmi, çok daha ticari bir iş yapabilirlerdi. Senaryoyu okudular ve sonrasında bakanlığa doğru bir yolculuk başladı. Bakanlıktan da onay gelince, çekim süreci başladı. Önce Kars’a gittim. Oranın insanlarını “Ben de dahil olmak üzere, sinemada görsel ve düşünsel olarak Avrupa’nın 40 yıl önce çözdüğü sorunları Türk yönetmenlerinin birçoğunun, tekrardan yaratıp çözümlemek gibi bir çabası olduğu söyleniyor.” tanıdım. Hem de daha çok aydınlanmış oldum, hem de bir yandan araştırmaya da devam ettim. Sonra da ofis işleri başladı, cast çekimleri... Ben Tarık ağabeyi filmde Mişka’ya çok uygun gördüm. Ama ilk Şerif ablaya ulaştık ve tek aday da Şerif ablaydı. Sonra Şerif ablayla anlaştık ve daha sonrasında Tarık Akan’ı düşündük acaba olur mu diye. Sonra Bodrum’a gönderdik senaryoyu ve beni aradı Tarık ağabey. Her şeyi sordu haliyle ve anlattım. Sonra benim önceki filmlerimi izledi. Sonra da tamam dedi… Filmin başrollerinden biri de Kars. Şehrin filme kattığı şeyler neler? Hikaye Kars’tan başka bir yerde geçemezdi zaten. Çünkü Kars’lı biri tarafından, Kars için yazılmış bir hikaye. Sinema için çok güzel fotoğraf veriyor. Dolayısıyla Kars’a böyle bir rağbet olması normal. Doğuda film çekmek gerçekten çok zor ama Kars’ın lojistiği de sağlam; insanların kültürel iletişimi de yüksek. Orada büyük bir kültürel hareketlilik var. Dolayısıyla bir film ekibi Kars’ta büyük zorluklarla karşılaşmıyor bu anlamda.
Biraz da Tarık Akan ve Şerif Sezer’in yaklaşık 30 yıl sonra bir araya gelmesiyle ilgili konuşalım. Yılmaz Güney’den sonra onları buluşturan ilk yönetmensin… Bundan bahsetmek hem güzel, hem de bir yandan da riskli aslında. Çünkü biz filmin merkezine bunu koymadık. Benim inandığım ve filme çekilmesini istediğim bir hikaye vardı. Buna inanan oyuncular bir araya geldi. Tarık Akan’la Şerif Sezer’in yıllar sonra bir arada olmasını, biz ikisiyle anlaştıktan sonra algıladık. Ki çok takip etmişizdir Yılmaz Güney’in filmlerini üniversite yıllarında. Ama bu filmin kendi mecrasına dönük bir lansman yürüdü zaten. Dolayısıyla sinemasever olarak ikisiyle de çalışmak benim için çok önemli, özellikle kariyerim açısından. Dönüp baktığımda çok önemseyeceğim bir film olduğunu düşünüyorum. Ama şunu da söyleyeyim sete çıkana kadar çok farkındaydım, ama sette çekim süreci boyunca onlar Tarık Akan ve Şerif Sezer olarak değil de, iki tane çok profesyonel oyuncu olarak sette bulundular. Her sabah erkenden kalkıp geliyorduk, onlar da geliyorlardı; bizden çok daha heyecanlılardı. MALAKANLAR Malakanizm, Ortodoks Kilisesi´nden ayrılmış bir tarikattır. 28 Mart 1805 yılında başlayan bu ayrılış, 22 Mart 1809 yılına kadar sürdü. Saratof ve Dambuğ bölgelerinde yaşayan Malakanlar o dönemlerde Ruslar´la bir anlaşmazlığa düşerler. Ruslar´ın inancına göre, haftada sadece iki gün süt içme geleneği vardı. Malakanlar ise; bu inanca itiraz ederek haftanın her gününde süt içilebileceğini savunuyorlardı. Zaten Rusça’da Moloko kelimesi süt, Molokan ise süt içen anlamına gelir. 1682 yılında Ortodoks Kilisesi’nden bu sebeple ayrılan bu insanlar önce Kafkasya’nın kuzeyine daha sonra da Osmanlı ve İran sınırları boyunca Tiflis, Erivan ve Bakü eyaletlerine yerleştirildiler. 1876-1877 Osmanlı-Rus Savaşları’nın ardından, Ruslar tarafından Kars’a yerleştirilen bu insanlar uzun yıllar burada kaldıktan sonra başta ABD ve Avustralya olmak üzere diğer ülkelere yerleşmişlerdir. Türkiye´de sayıları az da olsa Kars ve İstanbul´da yaşamaktadırlar.
Page 3:
■ Bir yafl›m›z› doldurduk.
Page 7 and 8:
Yönetmen : Pete Docter, Bob Peters
Page 9 and 10: Konu: Herkesin potansiyel düşman
Page 11 and 12: ■ 1995 Mart ayında yaşanan Gazi
Page 13: ■ Cemal Şan'ın bu hafta vizyona
Page 16 and 17: ■ Son dönem Türk sinemasının
Page 18 and 19: ■ Çevreci aktör Leonardo DiCapr
Page 20 and 21: ■ T.C. Kültür ve Turizm Bakanl
Page 22 and 23: BANU BOZDEMİR ■ 11 yıldır Anad
Page 24 and 25: ALPER TURGUT ■ 28. Uluslararası
Page 26 and 27: KOŞAR ADIM SİNEMADAN KAÇANLAR K
Page 28 and 29: ■ 07 - 14 Mayıs tarihleri arası
Page 31 and 32: BANU BOZDEMİR Türk sinemasının
Page 33 and 34: dünyadaki askeri darbeleri anlatan
Page 36: SERDAR AKBIYIK ■ İstanbul Film F
Page 39 and 40: ■ ‹lk filmimde ödül almak gur
Page 42 and 43: Bu sırada tören başlar. Sahneye
Page 44: Obama’nın ABD başkanı olmasıy
Page 47 and 48: izce gerçek olması muhtemel olan
Page 49 and 50: filmde, paflan›n kar›lar›ndan
Page 51 and 52: sellik yaflanmasa da Farinelli’ni
Page 53 and 54: desteği verdi. Yani ilgi çeken bi
Page 55 and 56: dizilere veya reality programlarina
Page 57 and 58: olarak karşımıza çıktı. Üret
Page 62 and 63: Tarık Akan ve Şerif Sezer dışı
Page 64 and 65: Sonuçta bunlar iyi olur, kötü ol
Page 66 and 67: ■ 1918'de İstanbul'un işgali s
Page 68 and 69: ■ Robert Angier gibi, oyuncu raki
Page 70 and 71: 2003’te “Yüksek Tansiyon”un
Page 72 and 73: Film, Fransa’da çok burun k›v
Page 74 and 75: yetisinin, ikinci k›s›mda bir a
Page 76 and 77: ■ İtalyan yönetmen Gabriele Sal
show all

Cinedergi 13

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?