Metinlerin içerisinde geçen bazı harfler / sesler : KAYNAK : HEMŞİN ...

Bu senä eruklär ħila olmiş, çok eruk vaŕ.
Ħeladuş : Haddinden fazla meyva olduğunu ifade eder. Khilalar toplamı.
Armut ħeladuş olmiş, ağacun dalläŕi meyvaden kereliiŕ.
Ħoħol : Çözülmesi zor bir duruma gelmek. Karmakarışık olmak.
Misinåm ħoħol oldi.
Ħonćać : Bir bölümü yanık olan.
Tiķenluği yakeim dedum, hepisi yonmädi. Erazi ħonćać oldi.
Ħopel : Keçilerin boynuna takılan büyük çan.
Şimdi ĉénläk sesi ħopel säsina karişmiş. Oy benum yäyläläŕum.
Ħoybeić : Bir tarla ismi (khaçapit'te)
Ħipilik : Karabasan.
Ev yapmäğ_ iĉun tä Ħoybeić’un başina mi ĉikeim?
Uykudä ħipilik ustuma bindi, bağéŕemädum, säsum ĉikmädi, täŕ iĉindä kaldum.
Ħoĉ : Keskin uçlu dal.
Äyäğuga bişe ĝey, ħoĉ batmäsun.
Ħoiz
: Meyva çekirdeği. Çekirdeğe, çivit denildiği de olur.
Eruği hizli hizli yeinćä ħoizini yuttum.
Ħok : Kendirden örülen, içine mısır veya buğday konulan çuval.
Fakiŕluk vaŕidi. Ħok ĉuvali bilä bulemäzduk ustumuza ĝeymağiĉun.
Ħoħoćon : Dikenler, çalılıklar arasından derine doğru akan akarsuyun aşağıya
Ħomodul
düştüğü yer, dip kısım.
Ĉimenläŕ ĉizäli idi, kaydum duştum aşaki ħoħoćona.
: Ħaĉapit’te bir tarla adı.
Ħomodul’un iŕmaği daşmiş, ĝäĉmanun mumķini yok.
Ħonćuş : Dışı kavrulmuş ama içi pişmemiş olan.
Bu lazuti ateşa ĉok yanaşturdun, ħonćuş (Ħonćeluş) oldi
Ħop : Toprağı yırtmak için kara sabanın ucuna takılan metal.
Tam binmişim sapånun ustina, ħop takeldi taşa.
Ħatil : Ölüyü mezara indirdikten sonra tabutun üstüne sıralanan tahtalar.
Tabuti koduk mäzära, ħatilläŕi dizduk, soğra ķuli verduk başina.
Ħozon : Bir araziyi, bakımsız kaldığı için yabani ot ve dikenlerin sarması.
Ħotal : Uzun sopa.
Äyäğum kaydi, duştum vurdum aşaki ħozona.
Bućek punina ħotal soktun mi, dişlemasina da katlånäćäksén.
Ħov : Kısa veya düzensiz bir an içinde bile olsa giderilen heves.
Biŕ ħov unda, biŕ ħov bunda ĝäzdum durdum, boşina zåmån ĝäĉuŕdum.
Ħozĝer : Hopa'daki Hemşinliler, Ħoz sözcüğünden "domuz"u anlarlar. Ħozĝer
ise domuz yiyen demektir. Khaçapit’te bir mahalleye takılan lakaptır.
Biz karşikiläŕä "Äläkĉiläŕ" diok. Òläŕ da biza Ħozĝer derläŕ.
Nä demak olduğini bilmäzuk.
Ħinćiŕ : Bu sözcüğe Khaçapit'te “insan sıfatında sayılmayan” gibi
bir anlam yüklenmektedir. Bu ħinćiŕ oğli ħinćiŕun buŕädä işi näduŕ?
Ħuķä : Kızma hali, öfke, küskünlükle karışık kızma durumu.
Òni da ĉarşiya yollamädum deina, bağa ħukäsi ĉikmiş, asmiş munćurlärini.
Ħurtul : Gırtlak, yemek borusu.
Ĝun aħşåm oldi, ħurtulumden aşağa hiĉ bişe ĝäĉmädi.
Ħus : Buzağılar için kaynatarak yapılan, un katılmış sulu yemek.
12