9 Temmuz 1937; Makyevelizmin, kemalizme dönüştürülen

Hanım geldiginde hal hatır sorar. Hesen Efendi adamlarına gelen bayanın kim
olduğunu sorar.
-Kimdir bu bayan?
-Alişer Beğ’in eşidir. Beş yük buğday satın almak için gelmiş.
Zarife Hanım ile birlikte adamları da vardır. Hayvanlarını bağlarlar.
Zarife Hanım’ın bindigi kısrağa yem verirler. Kendilerine hizmet sunarlar. Sögüs
yemegini ikram ederler. Tartışır ve yatarlar. Ama Hesen Efendi çok çillek
adamdır. Misafirine hizmet etmekte kusur etmiyor. Bu bayan gelmiş ben ne
yapayım? Ruhu çıkıyor. Eskilerin ağaları kadınlar için ölürlerdi, geberirlerdi.
Kadınlara çok düşkünlerdi.
Hasan Efendi de onlardan biriydi. Zarife Hanım’la yatmak, cinsel
ilişkiye girmek istiyor. Gece bayan hizmetçilerinden birinie; “Git Zarife Hanım’a
de ki Hesen Efendi diyor ki, eğer bu gece benimle yatarsa, ben yarın ona beş
hayvan yükü ile birlike iki hayvan yükü de benden olmak üzere ihtiyacı olan
tahılı ücretsiz olarak vereceğim. Tahılı adamlarıma verip, kendilerinin kaldıkları
yere kadar da yollarım.
Hizmetçi kadın, Zarife Hanım’ın yanına gider, kendisiyle biraz
sohbet eder ve kendisine; “Zarife Hatun, ağam diyor ki” Eğer bu gece
benimle yatarsa, yarın beş hayvan yükünün yanı sıra iki hayvan yüküde
benden, ücretsiz olmak üzere yükleri yükletirim. Onun bulunduğu yere
kadar da adamlarımla birlikte yollarım.”
Hizmetçi kadın böyle konuşunca, O da başını kaldırıp; “ Git o
ağanadeki, her hayvan kendi seviyesindeki yemlikten yem yer. Eşek ise hiç bir
zaman, atın seviyesindeki yemlikten yem yiyemez.”
Pepug kuşu bayanın yaylasına konsun, ötsün. Hizmetçi kadın geri
dönüp Hesen Efendi’ye Zarife Hanım’ın söylediklerini aktarıyor. Hesen Efendi’nin
kafası önüne düşüyor. Hiç bir şey söylemiyor. Ne söylesin ki imkânı mı var?
Zarife Hanım, o gece sabaha kadar uyuyamıyor. Oturduğu yerde
sabahlıyor. Sabah gün agarınca da adamlarına sesleniyor; “Hayvanları dışarı
çıkarın. Eğer ben bilseydim, bunlar böyledirler. Ben bu ev de yemek de
yemezdim.”
Kısrağını dışarı çıkarır, zengiyi bağlar, biner, sürer. Hesê Mışti’nin
evi Hesen Efendi’nin evinin biraz yukarısındadır. Hesê Mışti’nin evine gider.
Kendisi karşılanır. O, oturur ve “Buğdayınız var mı?” Sorusunu sorar.
Onlar ise “Vardır.”derler.
Zarife Hanım adamlarına döner ve “Gidin buğdayı kontrol edin.”der.
Adamları gider buğdayı görür ve kontrol ederler. Zarife Hanım’a “Biz buğdayı
beğendik. Değerli bir ürün bilgisini verirler.”
Zarife Hanım, “O halde beş katır yükünü ölçün, ve dışarı
getirin.”der.Buğdayı ölçüp galelere korlar ve dışarı taşırlar. Zarife Hanım cebine
el atar, diğer yandan da Hesê Mışti’ye “ Buğdayın bedeli ne kadardır?” sorusunu
sorar.Hesê Mışti, tutarı belirtir.
Zarife Hanım kesesinden altınları çıkarır, sayar ve verir.
11