9 Temmuz 1937; Makyevelizmin, kemalizme dönüştürülen

Savunma planları nelerdi ?.....Direnişin merkezi, bilgi bankası o magaraydı.
Orası ele geçirilmişti.
Bugünkü adlandırmayla JİTEM’ci Nazmi Sevgen’in bahsettiği mektuplar ve
belgeler o mağaradan alınmıştır. Mağaradan alınan belgeler Genelkurmay
yetkilililerine teslim edilir. Dêrsim’de görevlendirilen ordu mensupları ilk
incelemeleri yapanlardırlar. Bu kişiler M.Kemal ve çalışma ekibini bilgilendirirler.
Bu bilgilendirmeden sonra M.Kemal ve çalışma arkadaşları Dêrsim’de jenosidi
kendileri açısından en az zaiyatla, sorunsuz bir şekilde gerçekleştirme projelerini
hazırlarlar. Nazmi Sevgen anıların da her şeyi açıklamaz. Hangi yöntemlerle
Kürdleri birbirlerine kırdırdıklarını belirtmez.
Dêrsimliler sürekli Dêrsime askeri seferler düzenleyen Osmanlı-Türk ordusu
mensuplarını, onların özel örgütleri aracılığıyla bölge de sosyal yapıyı, ilişkileri
tespit edip ajan-işbirlikçi bulma, görevlendirme çalışmalarını hafife almanın
sonuçlarını en ağır şekilde yaşamışlardır.
Halk kutsal gördüğü dağlarının, ziyaretlerinin, Xızırê Kal’ın bu çifti koruyacağına
inanır. Başlarına ödül konan iki insan o mağarada ve korumasızdırlar. T.C.
yetkilileri hafife alınırlar. Korumalar olmuş olsaydı özel ekip o kadar rahat
mağaraya doğru yol alamazdı. Bir halk aydınını korumaya almazsa, tedbirsiz
davranırsa elbette ki bu son kaçınılmazdır. Tahmin edilemeyen son yaşanır.
Kürdler tarafından bu çift için ağıtlar yakılır.
Alişêr Efendi’nin bir şiiri ulusal birlik sağlanmadan başarıya ulaşamayacağımızı
anlatması açısından bu gün de önemini korumaktadır. Bölge de söylenen bir
cümle gerçeği tümüyle yansıtır. “Hükümetin tası dolu bal da olsa parmağını
batırma! ” Yani devletten uzak dur.
“Bismillah ( tanrı adı ) diyelim Haktan inayet ( lütuf, iyilik )
Ta ezel mahzarı ( şereflenme ) ihsanı ( bağış, lütuf ) Dêrsim
Muhammed-ı Mustafa şahı velayet
On iki imamın lisanı ( dil) Dêrsim
Ceddimiz (soy) Şıx Hasan şahı Xorasan
Himmeti bizlere olmuş sayeban ( koruyan )
İkilik perdesini atalım hemen
Birlik makamıdır (durulan yer, ermişlerin mezarlarının bulunduğu yer ) zamanı
Dêrsim”(14)
Baytar Nuri, Dersimi Alşer Efendi'nin öldürüldüğünde 75 yaşında ve çok sağlıklı
bir yapıda olduğunu belirtmekte. Zarife Hanım’dan saygıyla bahseder. Onu her
yönüyle takdir etmektedir.
“....Alişêr, kendi akrabasından Zarife adında bir kızla evlenmiştir. Zarife dahi,
kocası gibi Kürt milli davasına bağlı aynı büyük amaçları takip eden eşsiz bir Kürt
kızı olduğunu yaşamında doğrudan ispat etmiştir.
Zarife Kürt kadınları arasında milli uyanış için eşsiz bir propagandacı olmuş ve
Alişêr'in milli faaliyetinde onun sağ kolu ve iş arkadaşı olmuştur. Zarife Alişêr'e
daima, Kürtçe arkadaş anlamına gelen « heval » sözüyle hitap ederdi. Ne yazık
ki, duygu ve fikir itibarıyla tam bir birlik olan bu ailenin çocuğu olmamıştır. Zarife
uzun boylu, iriyarı ve her konuda bir Kürt fizyonomisine sahip simasında bir
erkek cesaret ve yiğitliği okunan eşsiz bir Kürt kızıydı. Her yıl Dersim'e gider,
31