Untitled

Artur K.F. Wołosz
Droga króla Władysława Jagiełły przez Mazowsze
pod Grunwald w historii i legendzie literackiej*0
Na mój głos ty będziesz drżał:
Grunwald, miecze, król Jagiełło!
Hojno się po zbrojach cięło,
a wichr wył i dął, i wiał;
stosy trupów, stosy ciał,
a krew rzeką płynie, rzeką!
Tam to jest! Olbrzymów dzieło;
Witold, Zawisza, Jagiełło,
Tam to jest! — Z pobojowiska
zbroica się w skibach prze błyska,
Żeleźcę, połamane groty,
drzewce powbijane do ciał
Z trupów zapora, z trupów wał,
rycerski zgotowany stos:
Ofiamica -
tam leć - tam chodź, tam leć!!!
brać z tej zbrojowni zbroje,
kopije, miecz i szczyt
i stać tam wśród krwi,
aż na ogromny głos
bladością się powlecze świt,
a ciała wstaną,
a zbroje wzejdą
i pochwycą kopije i przejdą!!!
Spiesz tam leżą stosy ciał;
przeparłem trumniska wieko,
czas, bym wstał, czas, bym wstał.
Rycerz (Zawisza Czarny) w Weselu
Stanisława Wyspiańskiego (1901)
Należę do pokolenia Krzyżaków, nie tych dziewiętnastowiecznych
literackich, ale owych filmowych z 1960 r. Nakręcony na 550. rocznicę
bitwy grunwaldzkiej film Aleksandra Forda obejrzało w kinach
32.315.695 widzów - najwięcej w historii polskiej kinematografii - podczas
gdy w tym czasie Gomułkowski PRL zamieszkiwało 29.776.000
mieszkańców. Nie mam jednak pojęcia, przyczyną ilu podartych ma-
79