You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
24<br />
shkurteshqip<br />
Shkurt e shqip / e-mail: shkurteshqip@gazetaexpress.com<br />
tel: 038 76 76 76, fax: 038 76 76 78 adresa: Dardania 1/1 , Prishtinë<br />
Komentet e lexuesve në <strong>Express</strong> Online<br />
<strong>Express</strong>, 2 tetor 2012<br />
Plani për<br />
konsensus<br />
Krenari<br />
Shpresojmë që mos ti bëjnë prapë ndonjë dallavere Behgjet Pacollit, sepse<br />
këta janë tradhtarë, e sa për Atifeten, siç ka hyrë, ashtu edhe le të shkon.<br />
Homeri<br />
Deri sa këta tre politikanë dhe disa të tjerë janë aktorë të politik-bërjes,<br />
nuk do të ketë asnjë shpresë për këtë vend.<br />
Dreni<br />
Behgjet Pacolli duhet të jetë kryeministër, nëse dëshirojmë<br />
të shohim Kosovën duke ecur përpara.<br />
Genti<br />
Behgjet Pacollin duhet ta sjellim në vend të Atifetes, e gjithë bota<br />
e njeh dhe e respekton. Ky do ta ndihmonte popullin shumë, ngase<br />
nuk do të kishte punuar vetëm për interesa personale.<br />
Blerta<br />
Sa të mjerë duken.<br />
LLPZ<br />
Çdo plan i rrugaçëve është vetëm një plan i ri për fundosjen e Kosovstanit<br />
dhe shkatërrimit të këtij populli analfabet. I uroj sukses grupit të Al Kapones,<br />
Thaçit me bandat LDK, PDK, AAK, AKR, LDD, PD. Turp për të gjitha<br />
grupet fetare që fl enë. Nuk mendon askush për këtë popull invalid.<br />
Valmiri<br />
Më së miri për popull kishte me qenë po të merrte vendin Behgjet Pacolli, është njeri human,<br />
nuk do ti merrte popullit, do të punonte shumë, siç ka bërë deri me sot, që çdo herë<br />
i ka ndihmuar popullit, shumë familje. I ka dhënë atij për të cilin ka parë që ka nevojë. Më<br />
shumë se Pacolli në qeveri apo edhe kryetar shteti nuk na konvenon asnjë njeri tjetër.<br />
Analisti<br />
Paaaaaaa. Çfarë cirkusa. Ani po ma çojnë pak mallin e humoristëve,<br />
po e dini, treshi përsheshi, na jemi tresha.<br />
Malsor Sopi<br />
Zgjidhja është shumë e lehtë, të dorëhiqet presidentja dhe zgjidhet ky problem.<br />
Babloku<br />
Njërin e kish pas zënë nata, edhe u ndal te një shtëpi e madhe edhe po thërret: ´O i Zoti<br />
shtëpisë´ disa herë , por nuk u përgjigj askush. U afrua edhe pak edhe dëgjoi që në Odën<br />
e Burrave po shkon bubullimë e zhurmë. Ky mendoi se tek janë shtëpi e madhe e shumë<br />
meshkuj, e prej zhurme nuk janë ka dëgjojnë. Ngjitet shkallëve të katit edhe hyn në<br />
para-odë dhe e sheh një plak duke e rrahur me kërrutë një plak tjetër. Mysafi ri i habitur<br />
po e pyet ,´Pse bre burrë po e rreh këtë plakun tjetër´? Ahh ... qeni si është ky djali im ,<br />
´nuk po ma dëgjon babën´ ... iu përgjigj. Mysafi ri e qeli derën e Odës edhe në ballë të<br />
Odës e pa një plak edhe më të moshuar se këta të dy, që thithte duhan. Hajde byrëm dai<br />
, mirë se erdhe veç një po të them , mos dëgjofsh ti lëshoj djalin edhe nipin në shpinë!<br />
Syla<br />
Shihni seri me sy. Të gjithë po qeshin dhe po zgërdhihen me<br />
ketë popull të mjerë. Jepni, jepni, se mirë e keni.<br />
Sqarim<br />
Opinionet e botuara në rubrikën "Shkurteshqip"<br />
nuk shprehin qëndrimet e redaksisë.<br />
<strong>Express</strong><br />
E mërkurë, 3 tetor 2012<br />
Kronikë në baltë!<br />
Mero Baze<br />
Ismail Kadareja mund të jetë pas disa<br />
ditësh fi tuesi i çmimit Nobel në Letërsi!<br />
Të paktën teorikisht ekziston mundësia<br />
që juria e Nobelit të ndalet tek ky emër, që<br />
ka dy dekada që i shfaqet dhe zhduket në<br />
tavolinën e saj. Nëse kjo mrekulli ndodh,<br />
Shqipëria realisht merr një nga dhuratat<br />
më të mëdha nga një qytetar i saj. Deri më<br />
sot dy nobelistët shqiptarë, Nënë Tereza<br />
dhe Ferid Muradi, janë me gjak shqiptar,<br />
por jo qytetarë të këtij vendi.<br />
Por meqë kam të drejtë të them se kjo<br />
ngjarje ka shanse edhe të ndodhë, kam të<br />
drejtë të parashoh se sa të turpëruar do<br />
të jemi ne si shoqëri dhe si intelektualë,<br />
kur ndonjë gazetar perëndimor, nga ata<br />
që na marrin seriozisht si shoqëri normale,<br />
do vijë e të shkruajë si e kemi pritur ne<br />
marrjen e këtij çmimi. Muaji para Nobelit<br />
të mundshëm, është një kronikë e shëmtuar<br />
e shkruar në baltë për njeriun që më shumë<br />
se veten, mund të nderojë Shqipërinë<br />
nëse merr këtë çmim. Ditët para Nobelit të<br />
mundshëm, ia kemi bërë këtij shkrimtari<br />
si ditët më të neveritshme të jetës, duke e<br />
futur në një dialog të dhunshëm me një<br />
plakë, që kërkon të hakmerret ndaj historisë<br />
që e ka harruar edhe për ta ndëshkuar,<br />
edhe për ta nderuar.<br />
Kjo kronikë e shkruar në baltë ndaj fi -<br />
gurës më të madhe të gjallë që kemi, duke<br />
e lidhur dhunshëm me fi gurën më të errët<br />
të gjallë që kemi nga historia jonë, është në<br />
të vërtetë dimensioni më i dhimbshëm i<br />
shoqërisë shqiptare dhe mungesës së vlerave<br />
të saj. Debati nuk lindi aq spontanisht<br />
sa duket, por u kërkua me ngulm. Kërkesa<br />
e Kadaresë për dorëshkrimin e tij është një<br />
çështje shumë private e tij, që në fund të<br />
fundit tregon se nuk ka raporte personale<br />
me vejushën Hoxha, por ka pasur raportet<br />
e diktuara nga pushteti i asaj kohe. Sikur<br />
Ismail Kadareja të jetonte në një shoqëri të<br />
lirë, bashkëkohës me Nexhmije Hoxhën,<br />
kurrë nuk do t’i kishte shkuar në mendje<br />
t’i çonte asaj një libër me dedikime apo<br />
një dorëshkrim paraprakisht. Pra, vejusha<br />
Hoxha nuk i ka marrë ato libra apo ato dedikime<br />
si një vlerë intelektuale, apo si pjesë<br />
e një miqësie normale me shkrimtarin, por<br />
si pjesë e një pushteti që tentonte të parakontrollonte<br />
dhe krijimtarinë e tij. Në shtëpinë<br />
e zonjës Hoxha mund të jenë dhe dokumente<br />
të tjera me vlerë për Shqipërinë,<br />
mund të jenë amanete politikanësh naivë,<br />
që dënoheshin, por mendonin se Enver<br />
Hoxha nuk dinte gjë, të keqkuptuar, që tentonin<br />
t’i shpëtonin dënimeve duke kërkuar<br />
ndihmë tek gruaja e Diktatorit, mund të<br />
ketë ditarë apo sende personale të shumë<br />
fi gurave që komunizmi i gjeti gjallë dhe i<br />
groposi pa nam e nishan. Ç’të drejtë ka kjo<br />
grua të jetë ende jo vetëm pronare fi zike<br />
e një koleksioni të dhunshëm të kujtesës<br />
kombëtare, por dhe një shantazhuese e padenjë<br />
si grua, ndaj njerëzve që i ka detyruar<br />
të deformojnë jetën e tyre dhe të bëjnë<br />
kompromise për mbijetesë? Ç’të drejtë ka<br />
kjo grua ende sot, që viktimat të përbalten<br />
pse fati u ka rënë të kenë pasur punë me të,<br />
jo në një shoqëri të lirë, por në një shoqëri<br />
me një zgjedhje: ose me ata, ose në varr?<br />
Por krye-pyetja është përse shoqëria jonë<br />
sot, intelektualët dhe elita e këtij vendi, i<br />
lë hapësirë një përbaltje të tillë të një prej<br />
njerëzve që ka ende në dorë t’i bëjë mirë<br />
këtij vendi siç është Ismail Kadareja, përballë<br />
një gruaje, që e vetmja gjë e mirë që<br />
mund të bëjë është të mos jetë më?<br />
Kronika e një muaji para shpalljes së<br />
Nobelit, në medien shqiptare është një<br />
kronikë turpi, e diktuar nga mediokriteti<br />
dhe antivlerat, që mendojnë se shqiptarët<br />
ngazëllehen nga sepetet Hoxhës më shumë<br />
se sa nga librat e Kadaresë, që mbajnë në<br />
bibliotekat e shtëpisë. Shikoj një reagim<br />
të turpshëm në blogjet online, përfshi dhe<br />
gazetën Tema, ku njerëz mediokër, nga ata<br />
që duket qartazi që i zë libri po të lexojnë,<br />
që fyejnë e shajnë Kadarenë, sikur ai është<br />
përgjegjës për gjithë hallet dhe dështimet<br />
e jetës së tyre, për papunësinë, borxhet,<br />
dramat familjare dhe pabarazinë. Duke<br />
përfi tuar nga vlerat e lirisë, mungesës së<br />
censurës, por dhe anonimitetit të tyre, ata<br />
tentojnë të përdorin lirinë tonë për ta na<br />
ofruar si vlerë diktaturën dhe personazhet<br />
e saj. E bëjnë këtë injorantë brenda vendit,<br />
meskinë dhe mendjendryshkur, të shkolluar<br />
smirëzinj dhe emigrantë të frustruar, pa<br />
menduar se nëse Shqipëria do të marr Nobelin<br />
një ditë prej tij, njerëzit më të fi tuar<br />
do të jenë ata që shikohen me përbuzje<br />
rrugëve të Evropës si shqiptarë të Sali Berishës<br />
e Fatos Nanos, që shquhen vetëm<br />
për krim dhe korrupsion, apo si shqiptarë<br />
të Enver Hoxhës që shquhen për njerëz<br />
kokulur dhe pa dinjitet. Shqiptarët e Kadaresë,<br />
do të jenë doemos më krenarë dhe<br />
më perëndimorë se shqiptarët e Hoxhës,<br />
Nanos, Berishës apo qoftë dhe Edi Ramës<br />
nesër.<br />
Kjo fushatë përbaltëse ndaj tij, ky standard<br />
i ulët i saldimit të tij me një pjesë të<br />
ndyrë të historisë sonë dhe personazhe që<br />
i ka harruar dhe vdekja, në fakt dëshmon<br />
se ne nuk meritojmë të nderohemi me një<br />
vlerë kulturore botërore siç është Nobeli.<br />
Në shoqëri po fi tojnë forcë sërish instinktet<br />
e frikës ndaj vlerave politike, nënshtrimi<br />
ndaj së shkuarës dhe së tashmes politike,<br />
duke stimuluar intelektualë puthadorë jo<br />
më ndaj Enver Hoxhës, por dhe ndaj sozisë<br />
së tij të hershme, Lulëzim Bashës. Janë<br />
ata që fotografi a e Sali Berishës në varkë<br />
dhe oxhak me fëmijët e Enver Hoxhës u<br />
duket vlerë dhe beteja e shkrimtarit për t’i<br />
mbijetuar diktaturës u duket mëkat. Dhe<br />
kur mendon që kjo kategori tashmë të bën<br />
dhe gjyqin për një vlerë unike kulturore që<br />
kemi, atëherë e kupton se në çfarë kënete<br />
jetojmë.<br />
Do të ishte e mrekullueshme që pas disa<br />
ditësh emri i tij të shqiptohej si nobelist<br />
dhe e turpshme për shoqërinë tonë se kush<br />
e ka përfaqësuar në muajin e fundit para<br />
Nobelit dhe kush do ta përfaqësojë pas tij,<br />
nëse ndodh mrekullia. Por dhe nëse mos<br />
ndodhtë, e rëndësishme është që Shqipëria<br />
është në garë me botën me Ismail Kadarenë<br />
dhe jo me Nexhmije Hoxhën. Me atë<br />
për fat të mirë e kemi humbur garën, edhe<br />
pse mund të konkurronim ende me Korenë<br />
e Veriut.<br />
Shqipërisë do t’i mbetet si vlerë “Kronikë<br />
në gur” dhe si turp kjo “Kronikë në baltë”<br />
kundër Kadaresë!
Change language