Radon w Årodowisku - Instytut Fizyki JÄ drowej PAN
Radon w Årodowisku - Instytut Fizyki JÄ drowej PAN
Radon w Årodowisku - Instytut Fizyki JÄ drowej PAN
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
„<strong>Radon</strong> w Środowisku”, Kraków 2005<br />
W tym celu w dużej CLOR-owskiej komorze kalibracyjnej wykonano serię pomiarów<br />
porównawczych. Eksponowano równocześnie detektory oryginalne oraz detektory<br />
przygotowane w naszym laboratorium używając firmowych pojemników wypełnionych<br />
badanymi węglami zmieszanymi z silikażelem. Przetestowano sześć różnego rodzaju węgli,<br />
w tym jeden pochodzący z Hajnówki (udostępniony przez IFJ <strong>PAN</strong>). Spośród sześciu<br />
testowanych węgli, dwa wykazują taką samą zdolność adsorpcji radonu jak węgiel<br />
zastosowany w detektorach firmowych a pozostałe - znacznie mniejszą. Wykonano następnie<br />
serię pomiarów porównawczych dla detektorów z wybranymi dwu rodzajami węgli i dla<br />
oryginalnych detektorów stosując cztery czasy ekspozycji: 24, 48, 72, 96 godz. i te same<br />
warunki klimatyczne: temperaturę 23-24°C i wilgotność względną 37-40% a następnie<br />
powtórzono tę serię pomiarów w temperaturze 10°C nie zmieniając wilgotności względnej<br />
(ok.40%). Ponieważ stężenie radonu w komorze monitorowane było przyrządem<br />
referencyjnym AlphaGUARD, można było sprawdzić, czy poprawka temperaturowa<br />
zastosowana w programie PicoRad jest właściwa.<br />
W pomiarach porównawczych stosowano po pięć detektorów z badanymi węglami<br />
i trzy oryginalne czyli łącznie 13 detektorów. Oszacowano, że odpowiadająca im masa węgla<br />
ok. 16g zaburzyła stężenie radonu w komorze w sposób zaniedbywalny, opisany<br />
współczynnikiem ok. 0,994.<br />
15