detekcja i lokalizacja wyładowań atmosferycznych - Instytut ...

PAWEŁ BODZAK - DETEKCJA I LOKALIZACJA WYŁADOWAŃ ATMOSFERYCZNYCH
Rys. 39. Stacja pomiarowa systemu LASA na
Uniwersytecie Floryda w Gainesville. [170]
Stacje detekcji LASA są zlokalizowane w
obszarach, które spełniają warunki: niskie
szumy tła w paśmie VLF/LF, obecność
zasilania i łącza internetowego o wysokiej
przepustowości. Stacja detekcji składa się z
następujących elementów: talerzowego
miernika pola elektrostatycznego, układu
filtrów ograniczających zakres pasma
pomiarowego, modułu wyzwalania,
komputera obliczeniowego, odbiornika
GPS. Dane z poszczególnych stacji są
przekazywane do centralnej jednostki
obliczeniowej. Do wyznaczenia lokalizacji
wyładowania atmosferycznego system
wykorzystuje technikę czasu przybycia
TOA. Jak w przypadku innych systemów
TOA fundamentalne znaczenie ma
dokładna synchronizacja czasowa stacji.
LASA wykorzystuje system GPS dzięki
któremu osiąga rozdzielczość czasową
rzędu 2 µs. Dzięki takiej rozdzielczości czasowej optymalny błąd lokalizacji wynosi około
600 m. Dane z systemu LASA były porównywane m.in. do danych z systemu NLDN (z ang.
National Lightning Detection Network). Porównanie wykazało, że błąd lokalizacji wynosi
mniej niż 2 km dla około 80% wyładowań w obrębie sieci podstawowej. Więcej informacji na
temat systemu LASA można znaleźć m.in. w [169, 170, 171]
5.2.8. System SAFIR.
System detekcji i lokalizacji wyładowań atmosferycznych SAFIR (z franc.
Surveillance et d’Alerte Foudre par Interferometrie Radioelectrique) przy pomocy
interferometrii w paśmie bardzo wysokich częstotliwości VHF, wykrywa i lokalizuje pioruny
[172]. Do pomiaru parametrów elektrycznych oraz dyskryminacji pomiędzy typami
wyładowań wykorzystuje się pomiary w niskich częstotliwościach. System wykorzystuje
głównie technikę znajdowania kierunku DF.
- 110 -