detekcja i lokalizacja wyÅadowaÅ atmosferycznych - Instytut ...
detekcja i lokalizacja wyÅadowaÅ atmosferycznych - Instytut ...
detekcja i lokalizacja wyÅadowaÅ atmosferycznych - Instytut ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
PAWEŁ BODZAK - DETEKCJA I LOKALIZACJA WYŁADOWAŃ ATMOSFERYCZNYCH<br />
„zwyczajnych” wyładowań towarzyszącym chmurom Cumulonimbus. Także ich badanie jest<br />
utrudnione, ze względu na niezbyt częste występowanie. [3]<br />
3.3. Procesy elektryzacji chmury burzowej.<br />
Mechanizm powstawania przestrzennego ładunku elektrycznego w chmurach<br />
burzowych jest procesem niezwykle skomplikowanym i złożonym. Od wczesnych lat 30-tych<br />
ubiegłego wieku zaczęły powstawać różne hipotezy dotyczące struktury ładunku w chmurach<br />
burzowych. Jak dotychczas nie zdołano w pełni potwierdzić doświadczalnie żadnej z<br />
istniejących hipotez, opisujących powstawanie przestrzennego ładunku elektrycznego w<br />
chmurach oraz jego separację. Na potrzeby niniejszej publikacji poniżej zostaną opisane<br />
założenia, które musi uwzględniać hipoteza elektryzacji chmur oraz podstawowe założenia<br />
dwóch najpopularniejszych obecnie hipotez.<br />
Pierwsze modele rozkładu ładunku elektrycznego w chmurze burzowej zaczęły<br />
powstawać po otrzymaniu pierwszych wyników naziemnych pomiarów pola elektrycznego na<br />
początku lat 30-tych XX wieku. W oparciu o te wyniki powstał model przybliżający chmurę<br />
burzową jako dodatni dipol elektryczny, czyli – układ, w którym w górnej części chmury<br />
zgromadzony jest ładunek dodatni, a w dolnej ujemny. Hipoteza ta została potwierdzona pod<br />
koniec lat 30-tych ubiegłego wieku przez G. Simpson’a i J. Screas’a dzięki pomiarom pola<br />
elektrycznego wewnątrz chmur burzowych z wykorzystaniem balonów. Dzięki tym<br />
pomiarom ustalono, że w dolnej, naładowanej ujemnie części chmury znajduje się także małe,<br />
lokalne centrum ładunku dodatniego. Kolejne pomiary pola elektrycznego chmur burzowych,<br />
naziemne i wewnątrz chmur, potwierdziły ulepszoną koncepcję struktury ładunku w postaci<br />
podwójnego dipolu elektrycznego. Kolejnym krokiem do poznania procesów generujących<br />
wyładowania atmosferyczne jest zbadanie procesów powstawania ładunku w chmurach<br />
burzowych. Jest to zadania trudniejsze i nadal nie do końca wykonane. Niewątpliwie każdy<br />
model generacji ładunku musi uwzględniać kilka zjawisk, m.in.:<br />
• silne prądy wznoszące, występujące w czasie powstawania chmur burzowych (unoszące<br />
także naładowane cząstki), a w późniejszym czasie także prądy zstępujące<br />
• rozkład temperatur w poszczególnych partiach chmury burzowej<br />
• różnorodność hydrometeorów znajdujących się wewnątrz chmury burzowej, m.in.: krople<br />
wody, kryształy lodu, krople wody przechłodzonej, krupy śnieżne<br />
• procesy jonizacji powietrza przez promieniowanie kosmiczne, substancje<br />
promieniotwórcze itp.<br />
• opad atmosferyczny, znoszący do ziemi także dużą ilość ładunku<br />
- 31 -