DANIA Poradnik dla polskiego przedsiębiorcy - Szu.pl

przez obywateli i firmy pochodzące z Unii Europejskiej, ustawę o domkach
letniskowych i kempingach oraz ustawę o zagospodarowaniu przestrzennym. W
Traktacie z Maastricht przyjęto Protokół 1 stanowiący derogację od zasad zawartych
w Traktacie i uwzględniający przepisy obowiązujące w Danii w tym zakresie.
Zgodnie z wymienionymi regulacjami prawnymi w Danii obowiązuje ogólna zasada
wydawania zezwoleń cudzoziemcom na nabycie nieruchomości, chyba że dana
osoba mieszka lub dana firma ma siedzibę w tym kraju od minimum 5 lat.
Obowiązują odrębne przepisy dla tzw. pierwszych i drugich rezydencji.
Nabycie pierwszej rezydencji jest możliwe wtedy, gdy zainteresowany jej nabyciem
/cudzoziemiec lub obywatel Danii/ posiada aktualne prawo pobytu oraz uzyska
pozytywną opinię gminy w tej sprawie. Ministerstwo Sprawiedliwości sprawdza
powyższe dokumenty i na ich podstawie decyduje o wydaniu zezwolenia na zakup
ziemi lub innej nieruchomości. Przed upływem 5 lat od wydania powyższego
zezwolenia weryfikuje się status nabywcy, jeśli zaś okres zamieszkania przekracza 5
lat, nie jest potrzebne zezwolenie na dokonanie tego rodzaju zakupu.
W przypadku obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej prowadzących
działalność gospodarczą, zezwolenie na zakup nie jest wymagane, jeżeli
nieruchomość ma stanowić stałe zamieszkanie dla pracowników lub ma być
wykorzystywana dla działalności firmy.
W przypadku drugich rezydencji /np. domków letniskowych/ zarówno Duńczycy,
obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej oraz osoby spoza UE muszą
uzyskać zezwolenie na nabycie takiej nieruchomości. Zezwolenia w tym przypadku
wydaje Narodowa Agencja Lasów i Przyrody. W przypadku niespełnienia warunków
użytkowania nieruchomości /gdy nie jest ona użytkowana jako druga rezydencja/
Ministerstwo Sprawiedliwości wydaje nakaz sprzedaży posiadłości w ciągu 6 – 12
miesięcy. Karze podlega zakup nieruchomości przez osobę podstawioną oraz
wynajmowanie lub wydzierżawianie nieruchomości bez odpowiedniej zgody. Zgodnie
z ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym domy położone na terenie
przeznaczonym do rekreacji mogą być jedynie domami letnimi.
Ustawa o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców i ustawa o nabywaniu
ziemi muszą być czytane łącznie z ustawą o domkach letniskowych i kempingach
oraz ustawą o zagospodarowaniu przestrzennym.
Reguły nabycia gospodarstw rolnych określa ustawa ws. gospodarstw rolnych z 1967
roku, wielokrotnie nowelizowana. W 1973 roku wprowadzono wymóg stałego
zamieszkania nabywcy gospodarstwa rolnego na terenie Danii, a w 1994 roku
zaostrzono jej przepisy poprzez wzmocnienie zasady pierwokupu w nabywaniu
nieruchomości rolnych, wprowadzenie limitu produkcji zwierząt hodowlanych oraz
obszaru gruntu w przypadku hodowli zwierząt, określenie maksymalnego obszaru w
przypadku łączenia gospodarstw /maks. 150 ha/ i liczby nabywanych gospodarstw
/maks. 3/.
Na mocy ustawy podejmowana jest decyzja o tym, kto może nabyć lub wydzierżawić
gospodarstwo rolne, grunty rolne, jak można łączyć poszczególne parcele, ile
zwierząt może być hodowanych w ramach posiadanych gruntów. Ustawa ta ma być
gwarantem odpowiedniego wykorzystania ziemi rolnej. Odnosi się ona do wszystkich
gospodarstw powyżej 2 ha zarejestrowanych w krajowym rejestrze katastralnym.
Nabywca ziemi rolnej musi być pełnoletni, posiadać obywatelstwo jednego z państw
członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
59