DANIA Poradnik dla polskiego przedsiębiorcy - Szu.pl

Chcąc zwrócić się do SOLVITU o pomoc w rozwiązaniu problemu, należy pamiętać,
że organizacja ta nie może zająć się sprawą, jeśli:
- nie ma ona charakteru „transgranicznego”, czyli dotyczy sytuacji czysto
wewnętrznej (problem wynikł z niewłaściwego stosowania prawa europejskiego
przez organ administracji krajowej)
- problem pojawił się w relacjach przedsiębiorca – przedsiębiorca, konsument –
przedsiębiorca
- gdy postępowanie sądowe zostało już wszczęte.
W Danii nie odnotowuje się przypadków niewłaściwego stosowania prawa unijnego w
zakresie rynku zatrudnienia przez duńskie organy administracji publicznej.
Podstawowym problemem na jaki napotykają polskie firmy usługowe na tutejszym
rynku są działania tutejszych związków zawodowych, które stosując różne formy
nacisku starają się skłonić firmy do przystąpienia do układów zbiorowych
określających minimalne stawki płac. Podpisanie takiego układu nie jest
obowiązkowe z prawnego punktu widzenia, lecz w związku z faktem, iż pracownicy
polscy akceptując niższe niż określone układami zbiorowymi zarobki zdaniem
związków naruszają zasady funkcjonowania tutejszego rynku pracy, zdarza się, że
związki zawodowe stosują wobec firm polskich manifestacje i blokady placów
budowy. Sprawa nacisku na polskich usługodawców w szczególności w sektorze
budowlanym przez duńskie związki zawodowe, zmierzającego do wymuszenia
przystąpienia do duńskich umów zbiorowych była już przedmiotem interwencji
SOLVIT. Niestety sprawa została odrzucona przez duńskie Centrum SOLVIT jako
zbyt „delikatna politycznie”. Poza tym, problemy dotyczą związków zawodowych,
które nie są organami administracji publicznej.
Z opinii duńskiego Ministerstwa Zatrudnienia w omawianej sprawie wynika, że
domagając się przystąpienia do układu zbiorowego, związki zawodowe mają prawo
do strajku, blokady lub bojkotu określonego pracodawcy, niezależnie od tego, czy
jest to firma duńska czy zagraniczna. Działania te należą do podstawowych praw na
tutejszym rynku pracy. Sprawy w których kwestionowana jest legalność
podejmowanych przez związki działań mogą być wnoszone do Sądu Rynku Pracy,
który powinien wydać orzeczenie w trybie pilnym. Ministerstwo informuje, że fizyczna
blokada placu budowy nie jest działaniem legalnym.
W przypadku podjęcia decyzji o złożeniu skargi do w/w Sądu, w skardze polski
przedsiębiorca może bezpośrednio odwołać się do uregulowań unijnych w zakresie
transgranicznego świadczenia usług (głównie art. 49 Traktatu Wspólnot Europejskich
oraz Dyrektywa 96/71 o delegowaniu pracowników), a nawet zasugerować złożenie
pytania prejudycjalnego do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.
Problem działania związków zawodowych w niektórych krajach był omawiany na
spotkaniu krajowych koordynatorów SOLVIT z przedstawicielami Komisji
Europejskiej. Zasugerowali oni, aby w przypadku zgłaszania podobnych problemów
proponować przedsiębiorcom składanie oficjalnych skarg do Komisji Europejskiej.
Z informacji przekazanych przez polskie biuro SOLVIT wynika, że przedsiębiorcy
unijni (w tym również z innych nowych państw członkowskich, np. Estonii), składali
już podobne skargi. Wydaje się, że duża ilość podobnych skarg może przyczynić się
do podjęcia stosownej interwencji przez Komisję Europejską i wszczęcia oficjalnej
71