www.pulsam.pl

G a z e t a S t u d e n t ó w
Szpital Pluszowego Misia
czyli o niezwyk³ym dniu w zwyk³ym przedszkolu
Przedszkola maj¹ to do siebie, ¿e gdy przychodzi pora
popo³udniowa i zapracowani rodzice ruszaj¹ przez
zakorkowane ulice, by odebraæ swe pociechy, tamtejsze sale,
które jeszcze niedawno wype³nia³ gwar bawi¹cych siê dzieci,
zaczynaj¹ szybko pustoszeæ. P³acz po¿egnañ, radoœæ
powitañ, dyskretne spojrzenia m³odych podrywaczy do
wzdychaj¹cych 6 latek, daj¹ce im nadziejê, ¿e nastêpnego
dnia znów zobacz¹ swego wybranka…
Tak, tak jest zazwyczaj. Ale ten dzieñ wcale nie pasowa³
do owego oklepanego schematu. Zreszt¹ ju¿ od rana coœ
zapowiada³o zmiany, to siê czu³o.
Wszystko by³o inaczej. Dzieci, zamiast bawiæ siê w
bez³adzie na pod³odze, zosta³y usadzone przy stolikach, a
przestrzeñ powy¿ej 1,5 m nad pod³og¹, zwykle zajmowana
jedynie przez pani¹ przedszkolankê, by³a dziwnie
zat³oczona. Ten ca³y t³um wielkoludów po chwili dosiad³
siê do dzieci, zmagaj¹c siê z odwiecznym problemem
cz³owieka, czyli jak siê zmieœciæ - w tym wypadku wszystko
rozchodzi³o siê o to, ¿e wiêkszoœæ odzwyczai³a siê ju¿ od
20 centymetrowych krzese³ek i niewiele wy¿szych stolików,
¿ywcem wziêtych z krainy liliputów.
Niby wszystko mia³o ju¿ wracaæ do
normy, „Bajka o chorym kotku” Stanis³awa
Jachowicza pasowa³a idealnie do
przedszkolnej atmosfery, a kiedy dzieci
poproszono o narysowanie „Pana Doktora”
wszelkie obawy, ¿e ów dzieñ bêdzie inny
od wszystkich praktycznie siê rozwia³y.
Potem jednak zdarzenia potoczy³y siê
lawinowo. Goœcie, którzy okazali siê
studentami medycyny, rozpoczêli z dzieæmi
rozmowê o zdrowiu, prawid³owym stylu
¿ycia, od¿ywianiu siê, o ich organizmach i
podstawach budowy cia³a. Rozmowa by³a
8
przeplatana pytaniami dotycz¹cymi rysunków dzieci i tego,
kim jest w ich oczach lekarz. Entuzjazm przedszkolaków
by³ ogromny, wrêcz przekrzykiwa³y siê, by pochwaliæ siê
swoj¹ wiedz¹ i wra¿eniami. Studenci jednoczeœnie uczyli
dzieci higieny, regularnego spo¿ywania zdrowych posi³ków,
wskazywali im, gdzie maj¹ serduszka, p³uca itp.
Natomiast wszelkie granice normalnoœci przekroczy³a
zapowiedŸ dnia kolejnego. Otó¿ przedszkole, którego
zasadniczym celem jest zabawa, edukacja oraz syzyfowa
walka z nad wyraz rozwiniêtym instynktem odkrywcy
zakorzenionym w dzieciach, mia³o zamieniæ siê w szpital.
Ha! I to nie taki zwyk³y szpital! Mia³ to byæ Szpital
Pluszowego Misia!
Wróæmy jednak do owego popo³udnia, gdy owe kochane
szkraby rzuca³y siê na szyje odbieraj¹cym je rodzicom,
nieœwiadomie przyczyniaj¹c siê do ich póŸniejszej choroby
zwyrodnieniowej.
W jednej z przedszkolnych sal, zamkniêtej przed oczyma
gapiów, dzia³a siê wówczas magiczna przemiana. Za spraw¹
kilkunastu studentów procent udzia³u koloru bia³ego w
wystroju sali wzrasta³ wyk³adniczo. Ale ¿eby tylko! Z ka¿d¹
chwil¹ okreœlenie „sala w przedszkolu” pasowa³o do tego
miejsca coraz mniej. Bo kto widzia³ kiedykolwiek, ¿eby w
przedszkolu zamiast klocków, kredek, lalek i kosmicznego
samochodzika, o pierwszeñstwo do którego toczy siê
codzienna walka na z¹bki i pazurki, znajdowa³ siê tomograf,
aparat do USG, RTG, karetka, nosze, ¿e o gabinetach
lekarskich, tonach opatrunków i sali operacyjnej nie
wspomnê?
Tak, pewn¹ zmianê da³o siê odczuæ.
Szczytem tego wszystkiego, opisywanym w zale¿noœci
od autora, celu i miejsca publikacji, jako godzina W, godzina
0, dzieñ próby, s¹du lub niepodleg³oœci, by³ drugi dzieñ akcji.
Poinstruowane dzieñ wczeœniej przedszkolaki
przynios³y ze sob¹ swoje ukochane maskotki, tylko na pozór
prawdziwe okazy zdrowia. W rzeczywistoœci
ka¿dej zabawce coœ dolega³o. Bóle brzuszków
czy z³amane nó¿ki by³y równie powszechne,
co solidna opalenizna u ludnoœci republiki
Kongo, lecz do szpitala dociera³y równie¿
przypadki nietypowe. I tak studenci wcieleni
w rolê lekarzy musieli poradziæ sobie z
chorymi oczyma Blimba z planety Jojo, które
uszkodzi³ podczas zderzenia czo³owego z
misiem czy te¿ z k³aczkami lwiego futra
wykrytymi w p³ucach tygryska, który to
tygrysek broni³ siê przed atakiem króla
zwierz¹t w czasie spaceru w zoo.
Wszystkie chore pluszaki otrzyma³y