magazyn,81,e2b3d314eab3cc5825268d4ec18ae574,pdf

Wydarzenia: Future of the Cinema
16 stycznia w warszawskim kinie Kultura odbył się panel
dyskusyjny „Future of the Cinema”, poświęcony przyszłości kina.
Wydarzenia: Złote Taśmy
Laureatami Złotych Taśm, nagród Koła Piśmiennictwa
Filmowego Stowarzyszenia Filmowców Polskich, zostały:
Imagine Andrzeja Jakimowskiego i Przeszłość Asghara
Farhadiego.
Anna Bielak
SCIENCE FICTION
CZY DRAMAT
SPOŁECZNY
Marcin Zawiśliński
NAGRODY
KRYTYKÓW
Fot. Marcin Kułakowski/PISF
W
dyskusji zorganizowanej przez Polski
Instytut Sztuki Filmowej wzięli
udział: Katriel Schory – dyrektor
Izraelskiego Instytutu Filmowego, Jacques Toubon
– były francuski minister kultury i komunikacji
oraz Peter Buckingham – były szef
Działu Dystrybucji UK Film Council i obecny
Brytyjskiego Instytutu Filmowego. Rozmowę
moderował nowy dyrektor artystyczny Festiwalu
Filmowego w Gdyni, Michał Oleszczyk.
Prowadzący znakomicie wybrnął z szeroko zakrojonego
i dosyć abstrakcyjnego tematu spotkania,
kładąc nacisk na przyszłość kina w dobie
powszechnego dostępu do rozmaitych
platform internetowych.
Dzięki trafnemu zestawieniu ekspertów,
z których każdy skupił się na innym aspekcie
kinowego przeżycia, panelowa dyskusja stała
się jego wielowymiarową analizą. Peter Buckingham
i Katriel Schory nie wierzą w to, że
nowe technologie zmieniają ludzką naturę.
Wedle ekspertów ewolucja przebiega na innych
poziomach. Po pierwsze „kino przestało
ekscytować” – powtarzał szef BFI tłumacząc,
że zarówno Hollywood, jak i wiele lokalnych instytutów
filmowych, boją się wspierać kreatywnych
artystów, z powodu na ryzyko.
Śmiałe i innowacyjne projekty toną więc na
rynku zalanym przez adaptacje i sequele, których
realizacja jest obietnicą pewnego dochodu.
Widz jest tymczasem spragniony nowych
doświadczeń.
Walka o przyszłość kina powinna być zatem
walką o konsumenta. Kampanią bazującą
na świadomości, że potrzeby odbiorcy wykraczają
znacznie dalej niż śni się wielu dystrybutorom.
Firmy niezainteresowane nowymi kanałami
dystrybucji, strzelają sobie w stopę.
Badania wskazują, że oferując ekskluzywny
produkt kinowy, tracą one część publiczności,
KATRIEL SCHORY, JACQUES TOUBON,
PETER BUCKINGHAM I MICHAŁ OLESZCZYK
na której mogłyby zarobić. Czy to znaczy, że kina
będą powoli zamykane Bynajmniej. Istotą
wypowiedzi Jacquesa Toubona było zapewnienie,
że mimo rozwoju wirtualnych platform,
„przyrost naturalny” kin nie maleje, ale sukcesywnie
wzrasta. Były minister kultury i komunikacji
ujawnił, że w ciągu ostatnich pięciu lat
liczba kin w Chinach wzrosła z 4 do 13 tysięcy
placówek, a w Azji jest ich ogółem 38 tysięcy –
czyli mniej więcej tyle, ile w Stanach Zjednoczonych
i o 10 tysięcy więcej niż w Europie.
Odnoszenie się do statystyk i pominięcie
doświadczenia indywidualnego widza sprawiło
jednak, że wypowiedź Jacquesa Toubona
wypadła dosyć kontrowersyjnie na tle pozostałych.
Dobrze jest myśleć, że przemysł kinowy
powinniśmy postrzegać jako biznes rozrastający
się, a nie walczący o przetrwanie w dobie
digitalizacji. Z drugiej jednak strony, czy
adekwatne jest wyciąganie ogólnych wniosków
z porównywania tak odrębnych rynków
Czy wiara w to, że europejski przemysł filmowy
może konkurować z amerykańskim nie jest
czasem pokłosiem zakorzenionych w kulturze
kompleksów, jakie odczuwają Francuzi wobec
Amerykanów, kiedy oba kraje stają na arenie
biznesowych rozgrywek Toubon chciałby, żeby
Europa atakowała rynki, które obecnie się
rozwijają i wykorzystywała nowe technologie
do ekspansji własnej tożsamości. Czy to sposób
na przetrwanie, czy hołdowanie globalizacji
Co jest zatem prawdziwą wartością chodzenia
do kina Marka kina. I niebanalne filmowe
doświadczenie, które jest w nim oferowane.
Doświadczenie, które może kształtować
zarówno lokalny instytut filmowy, jak i reżyser,
producent czy dystrybutor filmu.
Fot. Kuba Kiljan/SFP
MARCIN PIASECKI
I ANDRZEJ JAKIMOWSKI
Mówi się, że filmowcy nie lubią krytyków.
Często mają do nich różne żale.
Mimo to chciałabym podkreślić, że
my-krytycy też potrafimy się zakochiwać w filmach.
A jeśli już się w nich zakochamy, to przyznajemy
im nagrody. Od jakiegoś czasu mamy
z tym jednak ogromny kłopot. W przeciwieństwie
do przeszłości, teraz jest to kłopot nadmiernego
bogactwa bardzo dobrych filmów.
Dlatego zmieniliśmy regulamin i obecnie,
oprócz nagrody głównej, przyznajemy również
wyróżnienia” – powiedziała na wstępie Barbara
Hollender, przewodnicząca Koła Piśmiennictwa
Filmowego Stowarzyszenia Filmowców
Polskich, które przyznaje Złote Taśmy.
W tym roku w kategorii „najlepszy polski
film” członkowie polskiej sekcji FIPRESCI wybrali
Imagine Andrzeja Jakimowskiego. „Drogi
Andrzeju, z wielką przyjemnością już po raz
trzeci wręczam ci tę nagrodę” – powiedział Jacek
Bromski, prezes Stowarzyszenia Filmowców
Polskich podczas gali wręczenia Złotych
Taśm, która odbyła się 27 stycznia w stołecznym
kinie Kultura. „Bardzo się cieszę z tej nagrody
i bardzo ją sobie cenię. Po raz pierwszy
dostałem ją w 2004 roku za Zmruż oczy, następnie
w 2008 roku za Sztuczki, a teraz za
Imagine. Bardzo mi miło, że Koło Piśmiennictwa
SFP dostrzegło wagę i tematykę tego filmu”
– przyznał Andrzej Jakimowski.
Złota Taśma dla najlepszego filmu zagranicznego
2013 roku powędrowała, już po raz
drugi, do irańskiego reżysera Asghara Farhadiego.
Po głośnym, oscarowym Rozstaniu,
członkowie Koła Piśmiennictwa docenili wyreżyserowany
przez niego dramat psychologiczny
Przeszłość. „Farhadi ponownie zrobił film
o rozstaniu. W rękach bardzo wielu reżyserów
ten film i scenariusz, na podstawie którego
powstał, stałyby się czymś w rodzaju soap
opery. W rękach Farhadiego jest współczesnym
moralitetem, opowieścią o skomplikowanych
relacjach między ludźmi, o prawdzie
i przeszłości, której nie da się zapomnieć” – argumentowała
Barbara Hollender. W imieniu
irańskiego reżysera nagrodę odebrał dystrybutor
Przeszłości, dyrektor zarządzający Kino
Świat, Marcin Piasecki. Kierowana przez niego
firma dystrybucyjna wprowadzała do polskich
kin również Imagine.
Krytycy przyznali również cztery wyróżnienia.
W kategorii „film polski” otrzymały je
nagradzane już obrazy: Ida Pawła Pawlikowskiego
oraz Papusza Joanny Kos-Krauze
i Krzysztofa Krauzego. Natomiast w kategorii
„film zagraniczny” przyznano je: laureatowi
ubiegłorocznej Złotej Palmy w Cannes, francuskiemu
filmowi Życie Adeli – Rozdział 1 i 2
w reżyserii Abdellatifa Kechiche’a oraz amerykańskiemu
laureatowi Oscara za scenariusz,
czyli Django Quentina Tarantino.
Złote Taśmy to nagrody, które krytycy filmowi
Stowarzyszenia Filmowców Polskich,
zrzeszeni w Międzynarodowej Federacji Prasy
Filmowej FIPRESCI, przyznają nieprzerwanie
od 1985 roku.
Fot. Kuba Kiljan/SFP
nr 31/marzec 2014 / MAGAZYN FILMOWY SFP
nr 31/marzec 2014 / MAGAZYN FILMOWY SFP
20 21