Հայաստանի Հանրապետության Տավուշի մարզի ձեռքբերումները ...

Փո քր ամ ա րմ ին, հ ամ ե ս տ մ ի ա նձն ավոր ո ւ թյ ո ւ ն, ո չ ա յ նքա ն բ ա ր ձր ահ աս ա կ,
մա զե րի մեջ հազիվ նշմար վող սպի տա կով: Դժ վար է հա վա տալ, որ հենց Ս լա վիկ
Բ աբ այ ա նն է դ իմ ա ց դ կ ա ն գն ա ծ մ ա րդ ն, ո ւմ ի ց ս ա րս ափե լ ե ն ա դ րբ եջ ա նց ին ե -
ր ը ա րց ա խյ ա ն ազատ ամ ա րտ ի տ ար ին եր ին: Հետ ախ ո ւյ զն եր ի մ աս ին ս ովոր ա -
բար չեն բարձ րա ձայ նում: Ն րանց կա տա րած աշ խա տան քի մա սին շատ հա ճախ
պ ա տկ եր աց ո ւ մ չե ն ո ւն են ո ւ մ ա նգ ա մ ը նտ ան իքի ա նդ ա մն եր ը: Քան ի դ ե ռ տ վ յ ա լ
ան ձը շա րու նա կում է իր գոր ծու նեութ յու նը, նրա կյան քը մշտա պես պա րուր ված
է գաղտ նին քե րով: Ու դա ար վում է նրա անվ տան գութ յու նից ել նե լով:
Ի ս կ հ իմ ա ա նց ե լ ե ն տ ար ին ե ր, ա րգ ե լ քն ե ր չկ ա ն ա յլե ւ ս: Բե րդ ի տ ար ած ա շր -
ջ ան ի Վ եր ին Կ ա րմ իր ա ղ բյ ո ւ ր գ յ ո ւղ ի բ ն ակ ի չ Սլավ իկ Բ աբ այ ան ը , ի շ ն ո րհ իվ հ ա -
մ ա գյ ո ւղաց ին եր ի, վեր ա ծվե լ է կ ե նդ ան ի լեգ ե նդ ի: Նր ա մ աս ին խ ոս ո ւ մ ե ն ա նթ ա -
քույց հպար տութ յամբ ու պար ծան քով: «Դե ես իմ գործն եմ ա րել,— հա մես տո րեն
ժ պ տ ո ւ մ է Սլավ իկ Բ աբ այ ան ը , — է ս ա մբ ո ղ ջ տ ար ա ծքը ս ա հմ ան ի բ եր ան ո վ ա ն -
գ ի ր գ իտ ե մ, ա նգ ա մ մ թ ով ը չե մ մ ոլո րվ ի: Պ ատ եր ա զմ ը ո ր ս կ ս վե ց, ե ս է լ ց ա նկ ո ւ թյ ո ւ ն հ ա յ տն եց ի գ ն ա լ Ղ ար աբ ա ղ ,
բ ա յ ց Խ աչատ ո ւր ո վ ն ո ւ Ղ ավա լյ ան ը՝ մ ե ր հ ր ամ ան ատ ա րն եր ը չ թ ողեց ին, թ ե՝ դ ո ւ մ ե զՇա մշ ադ ին ո ւ մ ե ս պ ե տ ք: Իր ա ն ք
էլ գի տեին, որ ես համ տա րած քը լավ գի տեմ, համ էլ ի րանց հե տա խու զութ յան մեջ շատ օ գուտ կտամ»:
Պ ատ եր ա զմ ի տ ար ին եր ին Սլավ իկ Բ աբ այ ան ը հ ր ամ ան ատ ար ո ւ թյ ո ւն ի ց բ ա զմ աթ իվ հ ա նձն ար ար ո ւ թյ ո ւ նն ե ր է
ս տ աց ե լ ո ւ հ աջ ողո ւ թյ ա մ բ կ ատ ար ե լ: Ա րդ ե ն ն ա խկ ին հետ ախ ո ւյզ ը պ ա տմ ո ւ մ է, ո ր ա դ րբ եջ ա նց ին եր ը ս ովոր ո ւ թյ ո ւ ն
է ին դ ա ր ձր ե լ ս ա հմ ան ամ ե ր ձ հ ա յկ ակ ա ն գ յ ո ւղեր ի ց խ աղա ղ բ ն ակ ի չն եր ին ա ռև ա ն գ ե լո ւ, ո րպ ե սզ ի հետ ո փ ոխ ան ա -
կեին ի րենց ռազ մա գե րի նե րի հետ: Սա կայն մեկ գերված հայ բնակ չի դի մաց Ս լա վի կը 2-ին էր բե րում, ու հա ջորդ
օ րը կա տար վում էր փո խա նա կում: Ս լա վիկն ա սում է, որ ի րենք չէին կա րող թույլ տալ, որ հայ մար դը թե կուզ մեկ օր
ա վել մնար գե րութ յան մեջ:
«Այգ եձ որ ի գ յ ո ւղապ ետ ի հ ա յր իկ ին իր ե ն ց հ ա նդ ամ աս ի ց ա դ րբ եջ ա նց ին եր ը տ ար ե լ է ին, — հ իշո ւ մ է Սլավ իկ
Բա բա յա նը,— էդ վախ տը՝ 1998 թվին ես օ պե րա տիվ խմբի ռազ վեդ կի պետն էի: Ե կան ինձ դի մե ցին, թե՝ կա րա՞նք
հետ բե րենք, ա սի՝ պրոբ լեմ չկա, մե նակ թե սպա նած չլի նեն: Մի քա նի հո գու վերց րե ցի, սահ մանն ան ցանք, մի 10
կիլոմետր խո րա ցանք թշնա մու հո ղում, որ հաս նենք մին չեւ մո տա կա գյու ղը: Էդ գի շեր մնա ցինք էն տեղ: Ա ռա վո տը
մի բի ձա ե կավ թոռ նե րի հետ, փայտ հա վա քե ցին ու գնա ցին: էդ օ րը չկա րո ղա ցանք ոչ մի բան ա նել, ստիպ ված մի
օր էլ մնա ցինք: Հա ջորդ ա ռա վոտ յան մի քիչ էլ մո տի կա ցանք գյու ղի գո մե րին, էդ ժա մա նակ եր կու կին ե կան: Ի րանք
մեզ տե սան ու փաս տո րեն էլ տար բե րակ չու նեինք՝ կամ ի րանց էինք բե րե լու՝ կամ աղ մուկ էր բարձ րա նա լու` մեզ
բռնեին»:
Ա դ րբ եջ ա նց ի կ ան ա նց ի ց մ եկ ը , ո ր Սլավ իկ ի պ ա տմ ելո վ ծ ա նր ամ ամ ին է ր, ո ւշ աթ ա փվե լ է վախի ց: Իր ե ն ք, օ գ տվե -
լով ա ռի թից, մյուս կնո ջը հասց րել էին հայ կա կան սահ ման: Հե տա գա յում պարզ վել էր, որ առևանգել են ադր բե ջան ցի
ին չ ո ր մ ի ն ախ ար ար ի մ որ ը: Հաջ ո րդ օր ը գ եր ին եր ի փ ոխ ան ակ ո ւմ ը բ ար եհ աջ ո ղ կ ատ ա րվե լ է ե ւ Այգ եձ որ ի գ յ ո ւղա -
պ ետ ի հ ա յր իկ ը ո ղ ջ առ ո ղ ջ վեր ադ ա րձե լ է հ ա յր են ի գ յ ո ւ ղ: «Եթ ե մ ե ն ք ա դ րբ եջ ա նց ին եր ի պ ատ ա սխ ան ը չե ն ք տ վե լ ,
ն րանք է լի են ա րել,— ա սում է Ս լա վիկ Բա բա յա նը,— դրա հա մար, որ ի րանք մեր հա յե րից մե կին տա նում էին, դրա
դի մաց մենք եր կուս֊ե րե քին էինք բե րում»:
Ա րդ ե ն 10 տ ար ի է Սլավ իկ Բ աբ այ ա նն ա նց ե լ է հ ողագ ո րծ ի խ աղա ղ ա շխ ատ ա նքին: Եր ե ք զավա կ ո ւն ի:
Բա բա յա ններն 9 ան ձով ապ րում են մեկ տա նի քի տակ` հաշտ ու հա մե րաշխ: Ա սում են, որ կգա ժա մա նակ, երբ
Վ եր ին Կ ա րմ իր ա ղ բյ ո ւր ո ւ մ մ ա րդ իկ իր ե ն ց զավա կն եր ին հեքի ա թն եր ի փ ոխ ար ե ն կ պ ա տմ ե ն հետ ախ ո ւյ զ Սլավ իկ
Բ աբ այ ան ի ս խ ր ագ ո րծ ո ւ թյ ո ւ նն եր ի մ աս ին ո ւ կ հ պ ա րտ ան ա ն, ո ր ա պր ե լ ե ն ն ր ա հե տ կ ո ղ ք - կ ո ղքի, ն ր ա ձե ռքը ս ե ղմ ե լ ,
նրա խոր հուրդ նե րը լսել: