Καλημέρα και Αντίο (free-ebook) - eBooks4Greeks.gr
Καλημέρα και Αντίο (free-ebook) - eBooks4Greeks.gr
Καλημέρα και Αντίο (free-ebook) - eBooks4Greeks.gr
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Καλημέρα</strong> <strong>και</strong> <strong>Αντίο</strong><br />
ενώ παράλληλα πίεζε απεγνωσμένα το μυαλό του να κατεβάσει μια<br />
ιδέα για ένα προϊόν τόσο ηλίθιο. Καπνοβιομηχανία. Μα πώς να διαφημιστούν<br />
τα τσιγάρα; Όλες οι διαφημίσεις για τσιγάρα είναι ίδιες.<br />
Σέξι καταστάσεις, χαλαροί τύποι, μεγάλα χαμόγελα. Έχουν όλα ειπωθεί.<br />
Ο Φίλιππος έψαχνε κάτι διαφορετικό, κάτι πρωτότυπο, έναν<br />
έξυπνο τρόπο να πείσεις κάποιον να κάνει κακό στον εαυτό του.<br />
Είχε τα νεύρα του <strong>και</strong> όλα τού έφταιγαν. Έψαχνε να αντλήσει κάτι<br />
απ’ τις εμπειρίες του. Ο ίδιος δεν ήταν καπνιστής. Η Ζωή ήταν. Της<br />
είχε κάνει τράκα μια-δυο φορές για να της σπάσει τα νεύρα. Όταν<br />
έμεναν δυο τσιγάρα στο πακέτο, συνήθως τις Κυριακές αργά το<br />
βράδυ, ο Φίλιππος έπαιρνε πάντα το τελευταίο, αφού η Ζωή δεν<br />
θα μπορούσε να βρει πουθενά άλλο. Η Ζωή φώναζε κι εκείνος γελούσε,<br />
το διασκέδαζε να τη νευριάζει. Μετά η Ζωή του πετούσε<br />
ό,τι ελαφρύ έβρισκε στο κεφάλι ή απλώς θύμωνε <strong>και</strong> ασχολιόταν<br />
με διάφορα, χωρίς να του δίνει την παραμικρή σημασία. Αυτό ήταν!<br />
Κάτι διαφορετικό, σαν τη Ζωή. Κάτι όχι προκλητικό ούτε χαλαρό,<br />
κάτι πιο ταξιδιάρικο, πιο φευγάτο, πιο έντονο… Αλλά τι;<br />
Άνοιξε η πόρτα.<br />
«Δεν ακούς; Χτυπάω τόση ώρα».<br />
Σήκωσε τα μάτια, δεν είχε καν διάθεση να της μιλήσει, δεν είχε<br />
διάθεση να ασχοληθεί με κανέναν. Η Σοφία το ένιωσε στην αύρα<br />
του. Ακούμπησε έναν πάκο χαρτιά πάνω στο γραφείο του <strong>και</strong> απτόητη<br />
είπε: «Έχω σημειωμένα τα κομμάτια που πρέπει να αλλάξουμε<br />
<strong>και</strong> τις ιδέες μου. Τσέκαρέ τα. Θα σου επιτρέψω να μου τα παραδώσεις<br />
αύριο το πρωί, αν δεν μπορείς να τα ‘χεις έτοιμα μέχρι<br />
το μεσημέρι».<br />
Της έριξε ένα βλέμμα αδιάφορο κι είπε ξερά: «Ναι, ευχαριστώ».<br />
Η Σοφία έκλεισε την πόρτα. Ο Φίλιππος για μερικά δευτερόλεπτα<br />
αφαιρέθηκε, άφησε το βλέμμα του καρφωμένο στην πόρτα ενώ<br />
εκείνο το χαρακτηριστικό τακ-τακ των τακουνιών έσβηνε. Τίποτα<br />
συγκεκριμένο στο μυαλό του, είχε βουλιάξει σε ένα κενό. Κάτι<br />
έπρεπε να σκεφτεί. Κάτι διαφορετικό σαν τη Ζωή.<br />
- 27 -