Καλημέρα και Αντίο (free-ebook) - eBooks4Greeks.gr

Καλημέρα και Αντίο
Πώς να νιώσεις εκεί εκτεθειμένος; Κι αν νιώσεις, όποια στιγμή θες
το σταματάς. Όμως αυτός ο ξένος στον οποίο εκθέτεις στοιχεία του
εαυτού σου, ξαφνικά γίνεται οικείος, γίνεται ένα κάτι για εσένα. Ο
άνθρωπος είναι ο αστάθμητος παράγοντας. Όσο καλά κι αν προετοιμαστείς,
όσες άμυνες κι αν υψώσεις, όσες θεωρίες και να έχεις
διαβάσει και όσες κι αν εφεύρεις, τη στιγμή εκείνη που ζεις μία
κατάσταση ξαφνιάζεσαι και από τον άλλον και από τον εαυτό σου.
Τα δεδομένα πλέον έχουν διαφοροποιηθεί από εκείνα τα υποθετικά
που ήξερες πώς να τα χειριστείς. Έτσι, ενώ το παγωτό είχε τελειώσει,
μετρούσαν σχεδόν ενάμιση χρόνο απ’ όταν πρωτογνωρίστηκαν.
Με τους ίδιους ρυθμούς και με παρόμοια ξενύχτια στα οποία μιλούσαν
για όλα και μετά το έριχναν στη φιλοσοφία, αναπτύχθηκε
μια ιδιόρρυθμη σχέση ανάμεσά τους. Ήταν εραστές, μα πλέον γίνονταν
και φίλοι. Για τον Φίλιππο η Ζωή ήταν κάτι ευχάριστο και
ταυτόχρονα μυστηριώδες. Μια γυναίκα που δεν επιθυμούσε να τον
κρατήσει κοντά της, αν και η παρουσία του την ευχαριστούσε. Η
Ζωή είχε ένα μοναδικό τρόπο να είναι δική του και να μην είναι, ένα
μοναδικό τρόπο να τον καταλαβαίνει και να μην τον καταλαβαίνει,
ανάλογα με το θέμα που θιγόταν και την ανάγκη του για κατανόηση.
Οδηγούσε δυόμιση ώρες μέχρι που έφτασε στα σκαλιά της. Ήταν
στον κήπο της σκυμμένη. Ο θόρυβος της πόρτας του αυτοκινήτου
που έκλεινε, την έκανε να σταθεί όρθια. Γύρισε προς το μέρος του.
Πόσο υπέροχη… Η κυρία της ζωής του, η μόνη γυναίκα που παρέμενε
πάντα στο προσκήνιο.
«Καλώς τον πρίγκιπά μου», είπε κρατώντας το καπέλο της.
Φορούσε ως συνήθως ένα μεγάλο καπέλο. Λάτρευε τα μεγάλα καπέλα
κι είχε πολλά για διακόσμηση στο σπίτι και μερικά στην ντουλάπα
της. Πήγε κοντά της και τη φίλησε. Εκείνη χαμογέλασε, αφήνοντας
λεπτές γραμμές δίπλα απ’ τα μάτια της, να προδίδουν δειλά
- 49 -