Dragan Matić: Genetički algoritmi i muzika - Univerzitet u Novom Sadu

1. Optimizacione tehnike za određivanje parametara koji dobro opisuju neki posmatrani zvuk,2. Istraživanje prostora zvukova u potrazi za novim zvukovima.Osnovna razlika između ova dva tipa algoritama je fintes funkcija. Dok je u prvom slučaju fitnesfenotipova dat stepenom sličnosti sa ciljnim zvukom, fitnes u drugom slučaju zavisi od djelovanjakorisnika na algoritam. Sistem zapravo sintetiše fenotipove (tj. zvukove), dok ih korisnik rangira premasopstvenoj procjeni.Pod određivanjem parametara koji opisuju neki posmatrani zvuk podrazumijeva se razvoj i primjenaodgovarajudeg algoritma u okviru koga se, kombinovanjem parametara, želi dobiti što boljaaproksimacija željenog zvuka. Kreiranje ovakvih algoritama je težak problem i obično zahtijeva pažljivuanalizu željenih karakteristika završnog zvuka, ali i teorijskih ograničenja samog algoritma.Primjer optimizacije procesa kreiranja zvukaKao dobar primjer genetičkog algoritma za sintezu zvuka u literaturi često se navodi [26]. Ovdje ukratkoprenosimo ideju, način realizacije i rezultat.U [26] je predstavljen genetički algoritam koji pretražuje prostor svih algoritama za sintezu zvuka iprimjenom odgovarajudih genetičkih operatora pronalazi one jedinke (algoritme) koji sintetišu “bolji”zvuk. Smatra se da svaki pojedinačni algoritam generiše jedan zvuk. Algoritmi se opisuju na dvojak način:kao topološki graf, odnosno necikličan graf (stablo) sa usmjerenim granama. Genetički algoritam korististabla da bi se od njih razvio odgovarajudi topološki objekat na osnovu kog se renderuje 39 zvuk. Dobijenizvukovi se rangiraju na osnovu sličnosti sa ciljnim zvukom. Sličnost se ispituje na osnovu fizičkih osobinazvuka koje se mjere ili prikazuju pomodu odgovarajudih elektronskih uređaja. Ovaj pristup omogudavasugerisanje novih algoritama za sintezu zvuka i taj postupak se nastavlja sve dok se ne postigne traženasličnost sa ciljnim zvukom.Kreiranje svakog pojedinačnog zvuka zasnovano je na primjeni niza funkcionalnih blokova. Međusobnopovezani funkcionalni blokovi čine topologiju. Prostor svih algoritama, tj. odgovarajudih topologija činetopološki prostor: prostor pokriven svim mogudim kombinacijama funkcionalnih blokova i njihovih veza.Ovaj prostor se može suziti tako što se ograniči broj tipova blokova, kao i ukupan broj blokova kojiučestvuju u gradnji jedne topologije. Pored toga, posmatraju se samo “validne” topologije, tj. one kodkojih su pravilno spojeni ulazni i izlazni elementi signala. Upotreba tako dobro složenih funkcionalnihblokova čini mrežu međusobno povezanih jedinica – generatora koja predstavlja arhitektura sintisajzerazvuka.Sugerisana su četiri tipa blokova: source, render 40 , Tip A, Tip B. Tip source predstavlja početni blok kojiima samo jedan izlaz. Tip TipA ima dva ulazna a jedan izlazni podatak, tip Tip B ima jedan ulazni, a dvaizlazna, dok je tip render jedan ulazni podatak, a nema izlazne podatke. U Tabeli 7 su prikazani vrstefunkcionalnih blokova.39 renderovanje - proces kreiranja zvuka na osnovu nekog modela40 nema smisla prevoditi na naš jezik39