Puls Szpitala nr 19 - Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Olsztynie

18PULS SZPITALAstyczeń - marzec 2008tajemnice pracy pielęgniarek instrumentariuszekBlok operacyjny jest sercem szpitala, to wokół niego skupia się praca oddziałów zabiegowych. W codziennyplan pracy lekarzy i pielęgniarek z bloku wpisane jest ratowanie życia i zdrowia. Na nich spoczywa tak wiele,przecież odpowiedzialni są za bicie serca…Pielęgniarki instrumentariuszki codzienniewykonują trudną i odpowiedzialną pracę.Chociaż są niewidzialne dla pacjentów, torównież dzięki nim wracają oni do zdrowia.Pielęgniarki instrumentariuszki nie da się zastąpićz dnia na dzień, ponieważ przeszkoleniejednej zajmuje cały rok, dlatego stanowiąone w naszym szpitalu „dobro deficytowe”.Dzień za dniemPacjenta na bloku operacyjnym, od pielęgniarekz oddziału, odbiera zespół anestezjologiczny.Gdy zajmuje się przygotowaniem go doznieczulenia pielęgniarka instrumentariuszkazgodnie z planem operacji przygotowuje dozabiegu salę, zestawy i komplety narzędzi orazinny niezbędny sprzęt medyczny (opatrunki,bieliznę operacyjną). Dokładnie sprawdzacały sprzęt. Wszystko musi podczas zabiegudziałać, a sam zabieg przebiegać sprawnie.Gdy pacjent jest znieczulony, lekarz operującyukłada na stole pacjenta, a sposób ułożeniazależy od zabiegu, jaki będzie wykonywany.Następnie pielęgniarka wspólnie z lekarzemprzygotowują pole operacyjne. Rozpoczyna sięzabieg. Pielęgniarka instrumentariuszka podczasoperacji asystuje lekarzowi, podaje narzędzia,kontroluje stan narzędzi oraz zużycie materiałuopatrunkowego. Ponieważ zadania pielęgniarki„lotnej” wykonuje sanitariuszka, pielęgniarka instrumentariuszkadodatkowo kontroluje jej pracę.Podczas zabiegu pielęgniarka musi być skoncentrowanana przebiegu operacji, musi śledzićjej etapy oraz pole operacyjne. Musi być przygotowanana każde nieprzewidziane wydarzeniei na komplikacje, które mogą wystąpić przy zabiegu.Pielęgniarka musi znać technikę operacyjną,wiedzieć kiedy podać odpowiednie narzędzie,wybiegać przed myśli lekarza operującego.Po zakończonym, zabiegu zespół anestezjologicznywybudza pacjenta i przekazuje go pielęgniarkomz odpowiedniego oddziału. W tym czasiepielęgniarka instrumentariuszka dezynfekujenarzędzia w kuwetach ze środkiem dezynfekcyjnym,po dezynfekcji narzędzia są myte, suszone,pakowane i przygotowywane do sterylizacji.Narzędzia, które nie zostały użyte podczas zabiegusą wynoszone, dopiero wtedy sala jest sprzątanai przygotowywana do następnego zabiegu.Jak zostać pielęgniarką instrumentariuszkąPielęgniarki zaczynając pracę w szpitalu, wiedząna jakim oddziale chciałyby opiekować się pacjentami.Często jest jednak tak, że nie trafiają na wymarzonyoddział, ale na ten, na którym jest wakat.Zdarza się, że tym miejscem jest blok operacyjny.Wiele pielęgniarek rezygnuje z tej propozycji,bojąc się trudnej i odpowiedzialnej pracy. Jednakgdy już pielęgniarka wpadnie w „wir” rzadkozamienia blok na oddział. Pracy pielęgniarkiinstrumentariuszki nie można nauczyć sięw szkole pielęgniarskiej, a jedynie na bloku. Wyszkoleniepielęgniarki trwa około roku. W tymczasie musi ona odbyć praktykę asystując przyzabiegach przeprowadzanych przez lekarzy z oddziałówchirurgii, ginekologii, laryngologii, okulistyki,ortopedii i neurochirurgii.Na blokach operacyjnych każda pielęgniarkaspecjalizuje się w poszczególnym typie zabiegów,ale musi umieć asystować przy każdym zabiegu.W nocy na dyżurze są tylko dwie pielęgniarki,a nigdy nie wiadomo jaki zabieg będzieprzeprowadzany. Do najtrudniejszych zabiegównależą zabiegi ortopedyczne i neurochirurgiczne.Trudność pierwszych polega na niezliczonejliczbie sprzętu, który trzeba poznać. Obok nici,ssaków, serwet trzeba umieć poruszać się wśródróżnego rozmiaru i rodzaju śrubek, wkrętów,płytek oraz implantów. Trudność zabiegów neurochirurgicznychwynika z bardzo skomplikowanychoperacji tętniaków i guzów mózgu.Najważniejszy jest zespółNasze pielęgniarki instrumentariuszki lubiąswoją pracę i nie żałują, że trafiły na blok operacyjny.– Jest to praca, w której ciągle uczymysię czegoś nowego. Nie ma w niej schematów– mówi Małgorzata Damięcka. – Chociaż pracujemyw stresie jest to stres pozytywny, którymotywuje do pracy.Pielęgniarka instrumentariuszka musi być odpornapsychicznie, posiadać zdolności manualne,mieć dużą podzielność uwagi, musi byćmobilna i umiejętnie przechodzić z jednego zabiegudo drugiego. Inna wiedza i umiejętności sąpotrzebne przy zabiegu ortopedycznym, a inneprzy okulistycznym. – Najtrudniejsze są zabiegiortopedyczne. Trudno ogarnąć cały ortopedycznysprzęt. Do zabiegów chirurgicznych używamyjednego zestawu, a do ortopedycznych bywa, żeszesnastu zestawów – wyjaśnia Jolanta Kowalewicz.W trakcie zabiegu pielęgniarka nie możeodejść od stołu, gdy jest zmęczona nie może odpocząć,nie może wyjść do toalety, najważniejszajest operacja. Wydaje się, że zabiegi możnaprzeprowadzać według schematów, nic bardziejmylnego, wszystko zależy od tego, co się zdarzypo otwarciu pola operacyjnego. Te same zabiegikażdego dnia mogą przebiegać całkiem inaczej.Czym jeszcze różni się praca pielęgniarki pracującejna bloku operacyjnym od pracy pielęgniarkiw oddziale? – My nie pielęgnujemy pacjentów,chociaż w szkole uczono nas pielęgnacji, anie pielęgniarstwa zabiegowego. Najważniejszana bloku jest praktyka. Pielęgniarka z oddziału,nawet z 15-letnim stażem pracy, będzie nabloku nowicjuszką – mówi Maria Wiśniewska.Na bloku operacyjnym bardzo ważna jest pracazespołowa. Zestawy muszą być odpowiednioprzygotowane. Nie może podczas zabiegu okazaćsię, że brakuje potrzebnych narzędzi, bo pielęgniarkaz poprzedniego dyżuru nie sprawdziłazestawu. Dlatego pielęgniarki muszą przekazywaćsobie wszystkie informacje i wykonywaćrzetelnie obowiązki.Nasze pielęgniarki są świetnymi instrumentariuszkami,to również dzięki ich pracy zabiegikończą się sukcesem, a pacjenci wracajądo zdrowia.core