CZERWIEC 2007 ( 1606 kB) - Dolnośląska Okręgowa Izba ...

Drogie Czytelniczki i Drodzy Czytelnicy!Czerwiec to przede wszystkim Dzień Dziecka. To miesiąc, który rozpoczynaświęto naszych pociech, naszych maluchów, które niezależnie od ich faktycznegowieku – zawsze pozostają dla rodziców skarbem. Trzeba Go chronić i strzec.Dzieci to mali ludzie, obdarzeni wielką fantazją, posiadający wspaniałąwyobraźnię, dzięki której mogą przenosić góry, przemieniać świat, dostrzec to, co jestukryte, nieznane i tajemne. Ta sfera emocji dziecka jest najczęściej przedmiotempoetyckiej analizy młodego umysłu, ponieważ twórców pociąga owa niezmierzonaprzestrzeń i mnogość wyobrażeń.Jednakże dzieci to także mali ludzie, zagubieni w rzeczywistości, jakacodziennie ich otacza, którą muszą poznać, zrozumieć, oswoić. I nie jest to zadanie aniproste, ani łatwe. Wręcz przeciwnie na drodze małej istotki stoi wiele przeciwności,trudu i niebezpieczeństw. Gdy dziecko otoczone jest serdeczną opieką i czuje wokółsiebie miłość rodziców, wówczas łatwiej może stawić czoła ogromnemu światu, jakiwokół niego się rozciąga. Lecz gdy świat wobec niego jest pusty i zimny, mały człowiekczuje się zagubiony, trafi zaufanie do tego, co go otacza. Nie potrafi przyzwyczaić siędo trudów rzeczywistości i długo błąka się przez życie jak przysłowiowa „błędnaowca”.Niestety w świecie nie tylko dzieci zachowują się jak owe zagubioneowieczki. To biblijne określenie ma również odniesienie do wielu dorosłych, którzysnują się przez życie jak Błędni Rycerze i tak naprawdę nie potrafią powiedzieć,czego właściwie chcą od życia. O przepraszam, właściwie źle napisałam. Człowiekwspółczesny wie dobrze, czego chce, ale w jego egzystencji jest tak wiele pułapek, żenie sposób ich ominąć i nie sposób się z nimi zmierzyć.Zacznijmy od tego, czego pragnie istota ludzka w XXI w. Przede wszystkimchce MIEĆ, dlatego uważa, że wszystko jej się należy: i pieniądze, i szczęście,i wspaniały dom, i samochód, i tysiące innych rzeczy, bez których życie wydaje siębezwartościowe i przegrane. Po drugie współczesny homo sapiens chce błyszczeć,chce być widoczny i znany przez wszystkich wokół. Żeby osiągnąć zamierzony cel,nie waha się postępować nieetycznie, szokować swoim zachowaniem czy strojem.Zwrócenie na siebie uwagi jest także wyrazem obawy przed drapieżnym światem,którego się człowiek boi, lub którego nie rozumie.Lecz jest we współczesnym świecie jeszcze jedna grupa ludzi. To ci, którzypragną dokonać czegoś dla innych, nie aby zyskać uznanie czy pieniądze, ale byw altruistyczny sposób wspomóc drugą osobę, potrzebującą wsparcia, by utorowaćścieżki przez dżunglę współczesności. Ci ludzie działają samotnie lub w grupie.Zadania, jakie stoją przed nimi, nie są proste, a efekty często nie dają pełnejsatysfakcji. Wydawać by się mogło, że te wszystkie słowa jakie padły powyżej nieznajdują żadnego odzwierciedlenia w obecnej sytuacji środowiska pielęgniarskopołożniczego.Ale to złudzenie, które jest wygodne.Współczesna pielęgniarka/położna pragnie tak jak każdy MIEĆ, i nikogoto nie dziwi, lecz należało by spytać, co poszczególne osoby robią, aby w środowiskupoprawiła się sytuacja socjalno-ekonomiczna. Jakie podejmują działania, by ichcodzienność była nowocześniejsza, a wiedza bardziej praktyczna? Najłatwiejsządrogą wyboru jest wyjazd gdzieś za zagranicę, z dala od problemów. A tu na miejscuzostają tylko Błędni Rycerze i idealiści. Szkoda tylko, że idealistów jest tak niewielu.Właśnie trwają wybory delegatów w poszczególnych regionach. Nastał bowiemkoniec IV kadencji DORPiP, potrzeba nowych, odpowiedzialnych ludzi, którzypokierują środowiskiem pielęgniarek i położnych. Czy TY pielęgniarko, położnazdecydowałaś już, na kogo oddasz swój głos, czy może sama pragniesz uczynić cośdla dobra środowiska? Oczywiście bardziej efektowne, niż codzienna szara praca,są strajki, przy których dużo jest krzyku i szumu. Jednak pamiętać należy, że toszarzy ludzie budują świat, a nie wielcy krzykacze, którzy częściej powodują rozpadi chaos. Dokonujmy więc dobrych wyborów.Katarzyna SawickaBŁĘDNI RYCERZEW żelazne kraty zakutywarowny zamek stoi.Rycerze Błędniw nim mieszkają.Zagubieni, nieufniwalczą z cieniami;słyszą głosychoć nikt nie mówi.Widzą rzeczy,których nie ma.Czasem krzyczą,śmieją się,płaczą i modlą.Są jak ptaki.Chcą fruwać,ale kraty za grube.Patrzą na płynące obłoki;łapią promyki słońcai tęsknią.Za oknami bez krat,drzwiami na ościeżotwartymi.za ludźmi nie w bieli.Zapachem zbóż,perłami rosy na trawie.Srebrną wstęgą strumieniana łące.Za życiem normalnym.Leokadia BajrakowskaPielęgniarko i Położnaw to piękne świętocóż Wam rzec możnamy Wam życzymy pięknie i szczerzeby Wasza praca Wasze staraniaw dziedzinie zdrowia i pielęgnacjibyła potrzebną, cenioną, miłąbyście w jedności były nam siłąNiech Wam humory i zdrowie służąNiech Was cenią pacjenci i przełożeniżycie pięknymi barwami mienii nie brakuje forsy w kieszeniWeronika Malanowskaoraz Barbara Stryjewska, Alicja Godawska,Ewa Broda, Grażyna Klag, Sabina Kalkowska(pracownicy DOIPiP)

Informacje DORPiPLeokadia JędrzejewskaSekretarz DORPiPWYKAZ UCHWAŁDolnośląskiej Okręgowej RadyPielęgniarek i PołożnychWYKAZ UCHWAŁ PREZYDIUM DORPIPz dnia 26 kwietnia 2007 r.L.p.NumeruchwałyTytuł uchwały1. 67/2007/IV W sprawie stwierdzenia prawa wykonywania zawodu dla 3 pielęgniareki 2 położnych.2. 68/2007/IV W sprawie wymiany prawa wykonywania zawodu dla 4 pielęgniarek.3. 69/2007/IV W sprawie wpisania do rejestru pielęgniarek i położnych 2 pielęgniareki 1 położnej.4. 70/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki.5. 71/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki.6. 72/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki.7. 73/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki.8. 74/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki.9. 75/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki.10. 76/2007/IV W sprawie pokrycia kosztów podróży i szkolenia dla członków OkręgowegoSądu Pielęgniarek i Położnych.11. 77/2007/IV W sprawie wskazania przedstawicieli DORPiP do składów komisjikonkursowych.12. 78/2007/IV W sprawie przyznania nagród dla dwóch pielęgniarek/pielęgniarzy.WYKAZ UCHWAŁ PREZYDIUM DORPIPz dnia 09 maja 2007 r.L.p.NumeruchwałyTytuł uchwały1. 79/2007/IV W sprawie wpisania do rejestru pielęgniarek i położnych 3 pielęgniareki 1 położnej.2. 80/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki3. 81/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki4. 82/2007/IV W sprawie skreślenia z rejestru pielęgniarek 1 pielęgniarki.5. 83/2007/IV W sprawie refundacji kosztów kształcenia dla 151 osób na kwotę59.780,00 zł6. 84/2007/IV W sprawie przyznania zapomóg losowych dla 9 osób na kwotę6.500,00 zł7. 85/2007/IV W sprawie skierowania pielęgniarek i położnych na przeszkolenie poprzerwie w wykonywaniu zawodu.8. 86/2007/IV W sprawie nieprzyznania zapomogi losowej dla 1 osoby.OGŁOSZENIEO KONKURSIEDyrektor Powiatowego Zespołu Szpitaliw Oleśnicy, w porozumieniu z Dolnośląską OkręgowąRadą Pielęgniarek i Położnych we Wrocławiuogłasza konkurs na stanowiska:1) Pielęgniarki Przełożonej PZS – Szpitalw Oleśnicy2) Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału WewnętrznegoPZS – Szpital w Oleśnicy3) Położnej/Pielęgniarki Oddziałowej OddziałuGinekologiczno-Położniczego PZS – Szpitalw Oleśnicy4) Pielęgniarki Oddziałowej Izby Przyjęć PZS– Szpital w Sycowie5) Pielęgniarki Oddziałowej Oddziału DziecięcegoPZS – Szpital w SycowieWymagane kwalifikacje zgodnie z RozporządzeniemMZiOS z dnia 29.03.1999 r. w sprawiekwalifikacji wymaganych od pracowników naposzczególnych rodzajach stanowisk pracy wpublicznych zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U.Nr 30 poz. 300).Kandydaci proszeni są o dostarczeniedokumentów określonych w RozporządzeniuMZiOS z dnia 19.08.1998 r. w sprawie szczegółowychzasad przeprowadzania konkursu naniektóre stanowiska kierownicze w publicznychzakładach opieki zdrowotnej, składu komisjikonkursowej oraz ramowego regulaminu przeprowadzaniakonkursu (Dz. U. Nr 115, poz. 749,zmiana : Dz. U. z 2000 r. nr 45 poz. 530) tj:1. Podanie o przyjęcie na stanowisko objętekonkursem2. Dokumenty stwierdzające kwalifikacje zawodowewymagane do zajmowania danegostanowiska oraz prawo do wykonywaniazawodu3. Opisany przez kandydata przebieg pracy zawodowej4. Świadectwo pracy z okresu trzech ostatnichlat, w razie gdy stosunek pracy został rozwiązanylub wygasł.5. Inne dokumenty, w szczególności potwierdzającedorobek i kwalifikacje zawodowekandydata.Oferty prosimy składać w ciągu 30 dni oddaty opublikowania ogłoszenia w gazecie„Rzeczpospolita” na adres:Powiatowy Zespół Szpitali,ul. Armii Krajowej 1, 56-400 Oleśnicaz dopiskiem: „Konkurs na ………………..”• o terminie i miejscu przeprowadzenia konkursukandydaci zostaną powiadomieni indywidualnie.• Przewidywany termin rozpatrzenia zgłoszonychkandydatur: sierpień 20072 W CIENIU CZEPKA

Informacje DORPiP„MOJA MAMA PIELĘGNIARKA/POŁOŻNA”Rozstrzygnięcie konkursu dziecięcego na pracę tematyczną ogłoszonegoprzez Komisję Kształcenia i Doskonalenia Zawodowego DolnośląskiejIzby Pielęgniarek i Położnych.Chyba każda mała dziewczynkachce być pielęgniarką, położnąszczególnie wtedy gdy ten zawódwykonuje ukochana mama. Córeczkachciałaby naśladować mamusię, być takajak ona, pracować tak jak mamusia. Corazczęściej w Polsce zawód pielęgniarza czy położnegowybierają mężczyźni. Dla nich równieżw dzieciństwie wzorem, autorytetem,nauczycielem kształtującym postawę byłamatka. Mama to wzór do naśladowania,osoba, z którą identyfikują się małe dzieci.Mama to również wdzięczny temat dziecięcejtwórczości. Mama pielęgniarka, położnajako temat tej twórczości to spojrzenie na tezawody przez pryzmat dziecięcej miłości.Jaki zatem w oczach naszych dzieci malujesię obraz pielęgniarki, położnej? To pytanieprzyświecało autorom konkursu. W nadesłanychpracach znaleźliśmy odpowiedź.Pielęgniarka, położna w oczach dzieckato mądra, dobra, piękna kobieta – anioł.W każdym aspekcie swojej pracy stanowiwzór opiekuna spolegliwego: nie zawiedzie,wesprze swojego podopiecznego w każdejsytuacji i zawsze możesz jej zawierzyć. Otym wzorze opiekuna spolegliwego bardzopięknie pisał profesor Tadeusz Kotarbiński.Choć dzieci tej filozofii zapewne nieznają, to wielkość nauki polskiego filozofaprof. Kotarbińskiego polega na tym, że jestoczywiste dla każdego, w tym dla dziecka,jakimi cechami powinna charakteryzowaćsię osoba pielęgnująca, obejmująca opiekądrugiego człowieka.Urocze, bardzo ciekawe prace wpłynęłyna konkurs. Każda jest naprawdę wyjątkowa.Komisja konkursowa stanęła przedbardzo trudnym zadaniem, wskazania najwspanialszejwśród wyjątkowych.Na konkurs zgłoszono 23 prace wykonanew różnych technikach przez dzieci w różnymwieku. Wszystkie nadesłane prace zostałydopuszczone do konkursu.Spośród zgłoszonych prac, komisja konkursowawybrała najlepszą pracę i uhonorowałają nagrodą główną.Wyróżniona praca została wykonanaprzez:KAROLINKĘ LITWINEKcóreczkę pani Bogusławy Litwinek.Komisja wskazała również do nagrodydrugiego stopnia dwie prace, autorstwa:WOJCIECHA TRĘBSKIEGOsynka pani Marzeny Trębskiej,JUSTYNY DĄBROWSKIEJcóreczki pani Małgorzaty Dąbrowskiej.Nagrodzone prace oraz 9 kolejnych wyróżnionychprac, zostało wybranych doopublikowania w Kalendarzu na rok 2008.Autorzy wyróżnionych prac to:– BASIA LEBIEDZIŃSKAcóreczka Ewy Lebiedzińskiej,– MARTYNA GRUCELAcóreczka Marzeny Gruceli,– ALEKSANDRA PRZELICKAcóreczka Anastazji Gałysa,– PAULINA STRUKIEL (2 prace),– KATARZYNA LITWINEKcóreczka pani Bogusławy Litwinek,.– WERONIKA PIĄTEK,– GABRYŚ BROŻYNA– ALEKSANDRA KŁOSIŃSKAcóreczka Ilony Kłosińskiej.Przepraszamy wszystkie mamy, którychimion nie podajemy. Niestety, nie na wszystkichwyróżnionych pracach znalazły siętakie informacje, dzieci nie podały imionswoich mam, ale wskazały adresy zamieszkania,numery telefonów. Wierzymy, że udasię nam zaprosić wszystkich uczestnikówi ich mamy na uroczystość wręczenia nagród.Fundatorem nagrody jest DolnośląskaOkręgowa Rada Pielęgniarek i Położnychwe Wrocławiu.Wszystkim dzieciom, które wzięłyudział w konkursie i ich rodzicom gratulujemy.A „WSZYSTKIM NASZYM DZIE-CIOM” Z OKAZJI MIĘDZYNARODO-WEGO DNIA DZIECKA ŻYCZYMYSPEŁNIENIA MARZEŃ, WSPANIA-ŁYCH ZABAWEK, WIECZNEJ PRZY-JAŹNI ORAZ POCZUCIA BEZPIECZEŃ-STWA I BEZWARUNKOWEJ MIŁOŚCI,KTÓRĄ ZAPEWNIA TYLKO MATKA.W imieniu komisji konkursowejwiceprzewodnicząca DOIPiPJolanta KolasińskaZatrudnię pielęgniarkępediatrycznąw NZOZ Wrocław-Wojnówna pełny etatod 1 września 2007 r.Tel. kontaktowy 06039571346 (188) 2007Zajrzyj na stronę internetową naszej Izby– www.doipip.wroc.pl/bipi Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych!!!–www.izbapiel.org.plOŚWIADCZENIEDOIPiP nie pośredniczy w rekrutacji pielęgniarek i położnychdo pracy w kraju i zagranicąPrzyjmujemy odpłatnie drobne ogłoszenia.Cena za jedną linijkę tekstu w układzie 3 ko lum no wym:dla członków samorządu = 5 zł; dla pozostałych osób = 7 zł3

OBCHODY ŚWIĘTA PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH...w intencji wszystkichpielęgniarek i położnych...MiędzynarodowyDzień Pielęgniarkii Dzień Położnejw tym roku obchodziliśmy11 maja. Uczciliśmy teświęta, podobnie jak w poprzednichlatach, uczestniczącnajpierw we Mszy św.w intencji wszystkich pielęgniareki położnych, a poprzerwie na kawę w konferencjipoświęconej medyczno-etycznymaspektomtransplantologii.Msza św. odbyła się w KatedrzeWrocławskiej, a przewodniczyłjej Metropolita Wrocławski ArcybiskupMarian Gołębiewski. W nabożeństwiewzięły udział pielęgniarki i położne czynnezawodowo i przebywające na emeryturzeoraz przybyli goście:1. Ludmiła Domagała –Przewodnicząca DolnośląskiejOkręgowej Rady Pielęgniareki Położnych I i II Kadencji2. Jarosław Maroszek– Dyrektor Departamentu PolitykiZdrowotnej Urzędu Marszałkowskiego3. Władysław Sidorowicz– Senator RP (Sebastian Lorenc)4. Ryszard Andrzejak– Rektor Akademii Medycznejim. Piastów Śl. we Wrocławiu,5. Tadeusz Łukieńczuk– Dziekan Wydziału Zdrowia PublicznegoAM we Wrocławiu,6. ks. mgr Tomasz Burghardt– Dyrektor Caritas ArchidiecezjiWrocławskiej7. dr Jacek Chodorski– Sekretarz Dolnośląskiej Izby Lekarskiej8. Teresa Fichtner-Jeruzel– Przewodnicząca Polskiego TowarzystwaPielęgniarskiego9. Beata Dąbrowska– Przewodnicząca Polskiego Towa-4 W CIENIU CZEPKA

zystwa Położnych10. Lilianna Pietrowska– Przewodnicząca OZZPiP RegionuDolnośląskiego11. Ewa Chlebek– Prezes Kolegium Pielęgniarek Środowiskowych/Rodzinnych12. Krystyna Łukowicz-Domagalska– Prezes Dolnośląskiego OśrodkaKształcenia Kadr Medycznychsp. z o.o. we Wrocławiu13. Dyrektorzy ZOZ oraz pielęgniarskakadra kierownicza14. Kapelani szpitalni oraz WszystkiePielęgniarki i PołożneUrszula Żmijewska(modlitwa wiernych)Posługę liturgiczną pełnili: Sabina Lachajczyk– czytania, Urszula Sikorska i UrszulaŻmijewska – modlitwa wiernych,Barbara Stryjewska, Weronika Malanowska,Urszula Sikorska i Urszula Żmijewska– dary ofiarne.ści zawodowej, o roli, jaką pełnimy wobecdrugiego człowieka i o powołaniu do służeniainnym, którzy naszej pomocy potrzebują– chorym i zdrowym, młodym i starym,nowonarodzonym i umierającym.Na zakończenie Eucha-rystii przewodnicząca caDORPiP w imieniu wszyst-kich podziękowakowała a JegoEkscelencji za dar wspól-nej modlitwy:OBCHODY ŚWIĘTA PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCHEKSCELENCJO,NAJDOSTOJNIEJSZY NASZARCYPASTERZU,WIELCE SZANOWNI GOŚCIE,DROGIEPIELĘGNIARKI I POŁOŻNE !Międzynarodowy Dzień Pielęgniarki i Dzień Położnejto nasze zawodowe święta, które od kilkulat obchodzimy w podobny sposób, najpierw jestwspólna modlitwa, potem chwila relaksu przykawie, a następnie wykład poświęcony zazwyczajnajaktualniejszym problemom naszej zawodowejegzystencji. Te uroczystości przypominająnam również o trudach codziennej pracy, o rolijaką pełnimy wobec drugiego człowieka, o sensiepielęgniarskiej i położniczej troski. Pomimo wieluzawodowych bolączek, nakładane na nas zadaniawykonujemy z największą starannością i poświęceniem,za co chciałabym każdemu z Państwa gorącopodziękować. Wszystkim pielęgniarkom, pielęgniarzomi położnym życzę społecznego uznaniai zawodowej satysfakcji. W życiuosobistym i rodzinnym niech nieopuszczają Was: szczęście, radośći wzajemna miłość.W organizacji tych uroczystościod lat wspierają nas: proboszcztutejszej parafii ks. inf. AdamDrwięga oraz dyrektor CaritasArchidiecezji Wrocławskiej ks. TomaszBurghard, którym dziękujęza serdeczność i pomoc.Za przyjęcie naszego zaproszeniana dzisiejszą Mszę św.dziękuję księżom Kapelanomszpitalnym, gościom oraz Wamdrogie koleżanki i koledzy.JEGOEKSCELENCJOKSIĘŻEARCYBISKUPIE,W imieniu pielęgniarek i położnychproszę o przyjęcie podziękowańza dar wspólnej modlitwy,za duchowe wsparciei okazywaną nam życzliwość.Zaś na trudy codziennej pracyproszę o Boże błogosławieństwodla nas.W homilii wygłoszonej przez Arcybiskupausłyszeliśmy wiele ciepłych słówo naszej pracy, o trudach naszej codzienno-6 (188) 2007Sabina Lachajczyk...usł yszeliśmy wiele ciepł ychsłów o naszej pracy...Dziękuję.ELŻBIETAGARWACKA-CZACHORWROCŁAW, 11 maja 2007 r.5

OBCHODY ŚWIĘTA PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCHDalsze uroczystości ci odbyły y się w sali konferencyjnej PapieskiegoWydziału Teologicznego. Tam uczestników konferencji powitano kawąi ciastkami. W trakcie poczęstunku rozmawiano nie tylko o spra-wach zawodowych, ale także bieżążących naszego samorządu.Zainteresowaniem cieszyły y się również stoiska reklamowe, przy-gotowane przez firmy: PROMEDICA 24 i MEDAGRO.Ks. prof. dr hab.TADEUSZ REROŃProf. dr hab.DARIUSZ PATRZAŁEKJednak zasadniczą częściąspotkania w sali WydziałuTeologicznego była konferencjapoświęcona transplantologii,czyli niezwykleaktualnym i „gorącym” problemommedyczno-prawnym ostatnichtygodni. Do udziału w konferencji zaprosiliśmydwóch znakomitych wykładowców:1. Ks. prof. dr hab. TADEUSZARERONIA – wykładowcę PapieskiegoWydziału Teologicznego, który wygłosiłwykład pod tytułem „Dawstwoorganów w aspekcie teologiczno-etycznym”,oraz2. Prof. dr hab. DARIUSZA PA-TRZAŁKA – Konsultanta Wojewódzkiegods. transplantologii,który przedstawiłprezentację „Etyczneaspekty transplantologii”.Wykłady, oba niezwykleciekawe, poruszającetrudne kwestieprzeszczepiania narządówzarówno w ujęciumedycznym, etycznymjak i teologicznymzostały bardzo dobrzeprzyjęte przez osobybiorące udział w spotkaniu.Poruszoną tematykęuznano za interesującąi niezbędnąw pracy, godną przekazaniaw rozszerzonymzakresie i dla większejliczby uczestników wprzyszłości. Postaramysię spełnić Państwaoczekiwania.6 W CIENIU CZEPKA

OBCHODY ŚWIĘTA PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCHPonadto z satysfakcjąinformuję Państwa,że podczas uroczystościzłożono gratulacjei wręczononagrody dla czterech osób(położnej, dwóm pielęgniarkomi jednemu pielęgniarzowi),które w ostatnim, 2006 roku odniosłyzawodowe sukcesy, bezpośredniolub pośrednio związanez wykonywaną pracą, a dostrzeżoneprzez pacjentów, społecznośćlokalną lub koleżanki i kolegów.Wśród nagrodzonych osób znaleźlisię:EWA LEBIEDZIŃSKA,GRAŻYNAMAJEWSKA -KAŹMIERCZAK,KATARZYNA RUDAKI WALDEMAR FIUK.Obok (poniżej i na stronie 8)przedstawiam Państwu sylwetkilaureatówKATARZ Y NA RUDAK — pielęgniarką,w 1989 roku ukończyłaLiceum Medyczne w Zgorzelcu,a w tym roku Wyższą Szkołę Medyczną w Legnicyuzyskując tytuł licencjata pielęgniarstwa.W 1998 roku ukończyła kurs kwalifikacyjnydla pielęgniarek operacyjnych. Od 18 lat pracujew Wojskowym Szpitalu Klinicznym weWrocławiu. Przez pierwsze 2 lata zatrudnionabyła w oddziale neurologicznym, a obecnie— od 13 lat w oddziale okulistycznym na blokuoperacyjnym jako instrumentariuszka.Pani Kasia w ELIMINACJACH WOJE-WÓDZKICH II OGÓLNOPOLSKIEGOKONKURSU „PIELĘGNIARKA ROKU2006” zajęła I miejsce.Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.GRAŻYNA MAJEWSKA-KAŹMIERCZAK — pielęgniarka, mgr pedagogiki,w zawodzie pracuje od 1979 roku, po ukończeniu MedycznegoStudium Zawodowego w Legnicy. Posiada specjalizację z pielęgniarstwaanestezjologicznego oraz wiele kursów, główniez zakresu opieki paliatywnej.Zatrudniona jest w Wojewódzkim SzpitaluSpecjalistycznym w Legnicy, w oddzialeopieki paliatywnej na stanowisku pielęgniarkioddziałowej. Aktywny członek DolnośląskiejRady Pielęgniarek i Położnych oraz jej Prezydium.Niezwykle energiczna, pełna optymizmu,nadziei i ludzkiej dobroci. Zawsze chętnado pomocy innym, zaangażowana w pracyzawodowej i społecznej. Przymioty Jej duchai serca poznali również mieszkańcy Legnicy..Kapituła przyznała Jej TYTUŁFILANTROPA KOKU 2006MIASTA LEGNICY.My również dołączamy się do gratulacjii życzymy Ci Grażynko siły, pogody duchai szlachetności serca.EWA LEBIEDZIŃSK A — położna. Medyczne StudiumZawodowe Wydział Położnych ukończyła w 1990roku. Pracę zawodową rozpoczęła w Szpitalu Położniczymim. Neugebauera, który w tamtych latach mieścił się w strukturzedzisiejszego Dolnośląskiego Centrum Onkologii. Obecnie pracujena sali porodowej, w Specjalistycznym Szpitalu im. A. Falkiewiczawe Wrocławiu. W OGÓLNOPOLSKIEJ AKCJI - „RODZIĆ POLUDZKU” od kilku lat prowadzonej przez „Gazetę Wyborczą” PA-NI EWA ZDOBYŁA TYTUŁ ANIOŁA 2006 ROKU jako jedynapołożna z Dolnego Śląska. Należy dodać, że jest to tytuł przyznawanyprzez kobiety rodzące, które oddając swój głos wskazująosoby najbardziej im życzliwe podczas porodu.Pani Ewo wiadomość o tym, że jest Pani Aniołem przyjęliśmyz nieukrywaną dumą i radością.Gratulujemy!Życzymy Pani satysfakcji z wykonywanej pracy i radości w życiuosobistym.6 (188) 20077

OBCHODY ŚWIĘTA PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCHWALDEMAR FIUK – pielęgniarz, po ukończeniu w 1990roku Medycznego Studium Zawodowego w Krotoszynie zostałzatrudniony w izbie przyjęć szpitala MSW we Wrocławiu,gdzie pracuje nadal. Ukończył kursy specjalistyczne z zakresu EKGi resuscytacji krążeniowo- oddechowej. Warto dodać, że zanim podjąłnaukę w szkole pielęgniarskiej, ukończył w Warszawie Studium Fotograficznei przez rok pracował jako fotograf. Obecnie łączy fotografowanie zpielęgniarstwem robiąc zdjęcia m.in. do ogólnopolskiej gazety „MagazynPielęgniarki i Położnej”, której wydawcą jest Naczelna Izba Pielęgniareki Położnych oraz „Wydawnictwo Czelej” Sp. z o.o. Pan Waldek jest autoremwielu zdjęć również w biuletynie „W Cieniu Czepka” oraz KroniceDOIPiP.W PLEBISCYCIE NA NAJŁADNIEJSZĄ OKŁADKĘ„MAGAZYNU PIELĘGNIARKI I POŁOŻNEJ”W 2006 ROKUZDOBYŁ TRZY PIERWSZE MIEJSCA.Drogi Waldku gratulujemy i trzymamy kciuki za najlepsze zdjęciaw przyszłych konkursach.Relację z przebiegu uroczystości w dniu 11 maja na Ostrowie Tumskimwe Wrocławiu przygotowała ELŻBIETA GARWACKA-CZACHOR,zdjęcia – Waldemar FiukListy z życzeniami i wyrazami uznania jakie nadeszłydo Dolnośląskiej Okręgowej IzbyPielęgniarek i Położnych z okazjinaszego świętaWrocław, dnia 11. 05. 2007 r.Szanowna Panimgr Elżbieta Garwacka-CzachorPrzewodniczącaDolnośląskiej Okręgowej RadyPielęgniarek i PołożnychW imieniu samorządu zawodowegolekarzy dolnośląskich pragnę złożyć naręce Pani Przewodniczącej wszystkimpielęgniarkom i położnym najserdeczniejszeżyczenia pogody ducha, życzliwościludzkiej oraz pomyślności w życiuosobistym i zawodowym okazji DniaPielęgniarki i Dnia PołożnejZ wyrazami szacunkuPrzewodniczący DILdr n. med. Andrzej WojnarWrocław, dnia 12. 05. 2007 r.Szanowne Panie i PanowiePielęgniarki, Położnei Ratownicy MedyczniZ okazji Międzynarodowego DniaPielęgniarki i Położnej składam w imieniuwłasnym i całego Zespołu PracownikówWojewódzkiego Szpitala Specjalistycznegowe Wrocławiu podziękowaniai wyrazy uznania za Waszą trudną pracęi poświęcenie.W tym szczególnym dniu przyjmijciePaństwo także życzenia zdrowia, zdrowia... i jeszcze raz zdrowia, sił witalnych,energii, szczęścia, spełnienia marzeńoraz satysfakcji w życiu osobistymi zawodowym.Z wyrazami szacunkuDyrektor Szpitalaprof. Wojciech WitkiewiczPaniElżbieta Garwacka — CzachorPrzewodniczącaDolnośląskiej Okręgowej RadyPielęgniarek i Położnychwe WrocławiuSzanowna Pani Przewodnicząca,Z okazji Międzynarodowego DniaPielęgniarki i Krajowego Dnia Położnejobchodzonych w maju składam naPani ręce dla wszystkich Pielęgniareki Położnych serdeczne życzenia zdrowia,pomyślności i sukcesów w życiu zawodowymi prywatnym.Zawody jakie Panie wykonujecie sąszczególnymi. Wymagają poświęceniaw codziennej trudnej pracy dla zdrowiai życia ludzkiego.Wyrażam wdzięczność za trud i oddaniechorym i potrzebującym pomocy.WicemarszałekWojewództwa DolnośląskiegoMarek MoszczyńskiWrocław, 24 kwietnia 2007 r.8 W CIENIU CZEPKA

OBCHODY ŚWIĘTA PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCHSpotkanie w SobótceW dniach 18 – 19.05.2007 r.odbyła się konferencja naukowaw Sobótce zorganizowana przezPolskie Towarzystwo Pielęgniarskiez okazji MiędzynarodowegoDnia Pielęgniarki.Wśród zaproszonych gości byli: LudmiłaDomagała z Urzędu Marszałkowskiego,Elżbieta Garwacka-Czachor – PrzewodniczącaDolnośląskiej Okręgowej Rady Pielęgniareki Położnych, Lilianna Pietrowska– Przewodnicząca Związku ZawodowegoPiP Regionu Dolnośląskiego, Ryszard Pękala– kanclerz Wyższej Szkoły MedycznejLZDZ w Legnicy, Małgorzata Modl– kierownik Zakładu Kształcenia PodyplomowegoPiP.Bardzo ważnym wydarzeniem było przybyciena te uroczystość koleżanek liderekPolskiego Towarzystwa Pielęgniarskiegow osobach: Barbary RUDAK, MariiWAMPOSZYC, Heleny KACZOR.W programie konferencji było wręczenieHonorowych Odznak PTP oraz nagród zazajęcie I miejsca w konkursie PielęgniarkaRoku 2006.HONOROWE ODZNAKI PTPOTRZYMAŁY ZASŁUŻONEPIELĘGNIARKI:1) Małgorzata Jankowska– IV Kliniczny Szpital Wojskowy6 (188) 20072) Zenona Adamczyk– IV Kliniczny Szpital Wojskowy3) Katarzyna Rudak– IV Kliniczny Szpital Wojskowy4) Ewa Kasperska– IV Kliniczny Szpital Wojskowy5) Mariola Kasprzak– Wojewódzki Szpital Specjalistyczny6) Danuta Dorada– IV Kliniczny Szpital Wojskowy7) Agata Popławska– Okręgowy Szpital Kolejowy8) Renata Wierszun– Okręgowy szpital Kolejowy9) Małgorzata Stachyra– Okręgowy Szpital Kolejowy10) Arleta Zarzeczna– Okręgowy Szpital Kolejowy11) Celina Teodorowicz– Okręgowy Szpital Kolejowy12) Maria Lenart– Okręgowy Szpital KolejowyW konkursie na najlepszą Pielęgniarkęroku 2006 pierwsze miejsce zdobyła KA-TARZYNA RUDAK z IV KlinicznegoSzpitala Wojskowego, która otrzymała nagrodęod vice Marszałka WojewództwaDolnośląskiego Marka Moszczyńskiego,wręczyła ją Ludmiła Domagała oraz nagrodęod DOIPiP, którą wręczyła pani ElżbietaGarwacka-Czachor.Na ręce Przewodniczącej Polskiego TowarzystwaPielęgniarskiego Teresy Fichtner-Jeruzelwpłynęły listy gratulacyjnez życzeniami od: Przewodniczącej ZarząduWojewódzkiego Towarzystwa PołożnychBeaty Dąbrowskiej oraz od PrzewodniczącejKoła PTP przy Wojewódzkim SzpitaluSpecjalistycznym we Wrocławiu MarioliKasprzak.Wszystkim Pielęgniarkom i Położnymz okazji Międzynarodowego DniaPielęgniarki i Dnia Położnej na ręce zebranychkoleżanek wszyscy zaproszenigoście i Przewodnicząca PTP TeresaFichtner – Jeruzel założyła najserdeczniejszeżyczenia.Szczególnym i wyjątkowym gościem naszegospotkania była p. Agnieszka Chrzanowska,siostrzenica pani Hanny Chrzanowskiej– prekursorki pielęgniarstwa rodzinnegoi kandydatki na ołtarze. PaniAgnieszka Chrzanowska w osobistych refleksjachprzybliżyła obecnym postać swojejCioci Sługi Bożej Hanny Chrzanowskiej,która była w bliskim kontakcie ze SługąBożym Janem Pawłem II. Jako arcybiskupKrakowa wraz z Hanną Chrzanowską zapoczątkowałrekolekcyjne Dni Skupieniadla Chorych i ich opiekunów, wspomagał Jąrównież w organizowaniu opieki nad ciężkochorymi w ich domach.Hanna Chrzanowska opublikowała wieleprac nt. poradnictwa rodzinnego i pielęgnacjichorego w domu.W dalszej części spotkania odbyła sięprezentacja zaproszonych sponsorów – firmmedycznych.Po obiedzie większość uczestników konferencjiwybrała się na spacer podziwiająckonwaliowe polany.A o godz. 16.00 rozpoczęło się zaplanowanewcześniej ognisko – zabawa przykiełbaskach trwała do późnych godzinnocnych.Vice Przewodnicząca PTPDr Mariola Marynicz-Hyla9

35 lat Koła PTP35-LECIE KOŁA POLSKIEGO TOWARZYSTWA PIELĘGNIARSKIEGOPRZY OKRĘGOWYM SZPITALU KOLEJOWYM WE WROCŁAWIUWOkręgowym Szpitalu KolejowymKoło Polskiego TowarzystwaPielęgniarskiegozostało założone w 1972 roku. Pierwsząprzewodniczącą została wybrana MariaCzekańska, która w szpitalu pracowała nastanowisku pielęgniarki społecznej.Od 1983 do 2005 roku funkcję przewodniczącejpełniła Dorota Zagrobelny -pielęgniarka oddziałowa oddziału Anestezjologiii Intensywnej Terapii. Wszystkiepracujące w szpitalu pielęgniarki i położnebyły członkiniami koła PIP. Zarząd Kołaorganizował szkolenia orazzgodnie z obowiązującymwówczas statutem zajmowałsię również sprawamisocjalno bytowymi pielęgniarekna zasadzie samopomocykoleżeńskiej. Należyprzypomnieć o tym,że w tamtych latach pielęgniarkii położne nie miałysamorządu ani własnychzwiązków zawodowych.Towarzystwo pielęgniarskiebyło jedyną „własną”organizacją.Początkowo w ramachszkoleń referaty przygotowywalilekarze. Stopnioworozszerzono to na formęopracowań zespołowych.Odbywały się prezentacjez poszczególnych oddziałów gdzie częśćkliniczną prezentowali lekarze a pielęgnacjęomawiały pielęgniarki. W ostatnich latachreferaty przygotowywały i wygłaszałyprzede wszystkim pielęgniarki.Corocznie bardzo uroczyście obchodzonybył Międzynarodowy Dzień Pielęgniarki.Poza częścią naukową organizowane byłykoncerty oraz spotkania towarzyskie. Nate konferencje zapraszani byli lekarze orazinni pracownicy szpitala. Koło PIP współpracowałoz naukowym Kołem MedycynyKomunikacyjnej funkcjonującym na terenieszpitala. Zarząd Koła oraz członkowie braliczynny udział we wszystkich uroczystościachorganizowanych w szpitalu chociażbyz okazji Jubileuszy. W programie Konferencjizawsze były referaty przygotowywaneprzez pielęgniarki reprezentujące PIP.Zarząd Koła był współorganizatoremobchodów Jubileuszu 30- lecia szpitala.Był miły zwyczaj dotyczący Koleżanek odchodzącychna emeryturę. W uroczystympożegnaniu brała udział przewodniczącaKoła lub inny członek Zarządu, wręczającwraz z podziękowaniem za pracę drobnyupominek.Okręgowy Szpital Kolejowy należał doczołówki szpitali w Polsce, w którym byływprowadzane nowoczesne metody i formyleczenia, pielęgnacji, dokumentacji chorycha przede wszystkim wprowadzona zostałahomocentryczna opieka respektującaprawa pacjenta [formalnie nie obowiązujew szpitalach].Tymi doświadczeniami dzieliły się pielęgniarkizapraszając na szkolenia Koleżankiz innych wrocławskich szpitali. Wkrótkim czasie do naszego koła dołączyłypielęgniarki z Obwodu Lecznictwa Kolejowegowe Wrocławiu oraz z Domu PomocySpołecznej przy ul. Karmelkowej tworzącwspólne Koło PTP przy Okręgowym SzpitaluKolejowym. Na wniosek Koła za pracęspołeczną na rzecz Polskiego TowarzystwaPielęgniarskiego pielęgniarki były uhonorowaneodznaczeniami państwowymi orazHonorową odznaką PTP.Od 2000 roku rozpoczął się trudnyokres dla szpitali w Polsce w tym równieżdla Szpitala Kolejowego [restrukturyzacja,zmniejszanie zatrudnienia, brak regularniewypłacanego wynagrodzenia]. Miało towpływ na funkcjonowanie Koła PTP. Drastyczniezmniejszyła się liczba członków,odeszły od nas Koleżanki z Obwodu LecznictwaKolejowego oraz Koleżanki z DomuPomocy przy ul. Karmelkowej.Obecnie sytuacja zaczyna się powoli stabilizować.Koleżanki i Koledzy „wracają” doPTP, przybywają nowi.Członkami Koła poza pracownikamiszpitala są również pracownicy naukowiAkademii Medycznej. Zaszczytem dla nasjest fakt przynależności do naszego KołaPrzewodniczącej Dolnośląskiej OkręgowejIzby Pielęgniarek i PołożnychElżbiety Garwackiej-Czachor.Członkowie Kołapełnili i pełnią funkcjew Zarządzie Oddziałuwe Wrocławiu.Teresa Fichtner-Jeruzelod 1985 roku pełnifunkcję przewodniczącejZO.W tym samym czasieBożena Bartczak-Wilkpełniła funkcję sekretarzaZO, Eliza Sobczykfunkcję skarbnika,a Zdzisława Talagafunkcję przewodniczącejKomisji Rewizyjnej.Aktualnie MariolaMarynicz-Hyla i JoannaRosińczuk-Tonderys zostały wybrane wiceprzewodniczącymiZarządu Oddziału aHalina Węgierska sekretarzem ZO.W skład Zarządu Oddziału we Wrocławiuwchodzą: Zofia Lubieniecka i JoannaDomagała.Od 2005 roku funkcję przewodniczącejKoła przy OkręgowymSzpitalu Kolejowym pełni ZofiaLubieniecka, pielęgniarka oddziałowa oddziałuAnestezjologii i Intensywnej Terapii,wiceprzewodniczące to: Urszula Żerkowskai Jolanta Tulibacka, funkcję sekretarza powierzonoEwie Artmańskiej, a skarbnikaHalinie WęgierskiejOpracowałaTeresa Fichtner-JeruzelCzłonkini Koła Polskiego TowarzystwaPielęgniarskiego przy Okręgowym SzpitaluKolejowym we Wrocławiu.10 W CIENIU CZEPKA

Ojciec JerzySpotkanie z kapelanemOkręgowegoSzpitala Kolejowegowe WrocławiuOjca Jerzego trudnojest nakłonić do rozmowy, a jeszcze trudniejpoprosić o to, aby mógł coś o sobie napisać.Toteż przygotowanie tego wywiadutrwało pół roku, ale ostatecznie zostałozakończone sukcesem.Okręgowy Szpital Kolejowy we Wrocławiugraniczy murem z klasztorem OjcówKapucynów. Kiedy, w 1970 roku uroczyściezainaugurował swoje otwarcie, jako szpitalresortowy – posługę duszpasterską objęlinatychmiast ojcowie kapucyni. Choć czasybyły trudne i o kaplicy nie mogło być mowy,to jednak dzięki otwartości serca ówczesnegodyrektora dr Andrzeja Ochlewskiego,w godzinach rannych, sala szpitalna pełniłarolę stołówki, a w wieczornych – kaplicy,gdzie można było sprawować Eucharystiędla licznie zgromadzonych chorych i nietylko. Szpital był miejscem, gdzie swobodniemogli poruszać się ówcześni kapelani.Byli to w kolejności, nie żyjący jużo.Adam Jakóbek OFMCap, a późniejo. Aleksander Smerecki OFMCap. Dziękiich bardzo ofiarnej posłudze personelszpitalny coraz bardziej otwierał się na tęduszpasterską posługę i coraz częściej szukałw osobach ojców kapelanów duchowejpomocy, a także wsparcia w rozwiązywaniuniekiedy bardzo trudnych osobistych problemów.Z czasem zaczęła wytwarzać sięspecyficzna duchowa atmosfera i więź, któratowarzyszyła wielu poczynaniom personeluszpitala. Tę dobrą tradycję rozwijali z powodzeniemnastępni kapelani: o. DominikOrczykowski OFMCap., o. Zbigniew KasperczakOFMCap, o. Jerzy Marć OFM-Cap, a także pełniący do dzisiaj tę posługęo. Jerzy Kiebała OFMCap. Aktualnie mastałe zatrudnienie w naszym szpitalu i właśniejemu postanowiłam zadać kilka pytań,ponieważ wrósł już bardzo mocno w nasząszpitalną rodzinkę. Przybywa na każdytelefon, błogosławi chorych i personel.Zasiada z nami do Wieczerzy Wigilijnej.Czasem prosi tylko, abyśmy tak wszystkozorganizowali, by mógł być wszędzie tam,gdzie go zaproszą.6 (188) 2007A zatem od kiedy Ojciec podjął swoją kapelańskąposługę w naszym szpitalu?Moją posługę jako kapelan rozpocząłemw lipcu 2004 roku.Czy wcześniej Ojciec spotykał się z chorymi,miał w tym względzie jakieś doświadczenie?Z chorymi spotykałem się dość często,z racji pierwszych piątków miesiąca, czy indywidualnychodwiedzin, ale tak jak to jestteraz – w takim dużym wymiarze – nigdynie miałem okazji, ani nie udało mi się zdobyćpodobnych doświadczeń.Jakie doświadczenia w posłudze kapelańskiejsą dla Ojca najbardziej budujące?To, co mnie najbardziej raduje, to głębokawiara, jaką mogę obserwować u wielu ludzicierpiących. Niektórzy z nich cieszą sięwielkim pokojem i zaufaniem wobec Boga.Starają się tymi darami dzielić z innymi.Mógłbym przytoczyć także wiele przykładówspektakularnych nawróceń, dobrze odbytychspowiedzi, niekiedy po wielu latachnieobecności przy konfesjonale. Jestem zbudowanytakże ofiarnością i poświęceniempersonelu medycznego.Co według Ojca jest najtrudniejsze w posłudzekapelana szpitala?Najtrudniejsza w mojej posłudze jestbezradność wobec cierpienia. Trudność,w udzieleniu komuś odpowiedzi na pytanie:dlaczego jamuszę cierpieć?Za co mnie tospotyka? Czemuto cierpieniespotkałomoją rodzinę?Najsmutniejszejednak w tymwszystkim jestto, jeżeli ktoś wswojej chorobieodrzuca możliwośćpojednaniasię z Bogiem,odmawia przyjęciasakramentuEucharystii, czyNamaszczenia Chorych i powtarza uparcie,że przecież jeszcze nie umiera.Powszechnie mówi się, że Ojciec jest kapelanemtakże Służby Zdrowia. Jak wyglądawspółpraca na tym polu?Jeżeli chodzi o moją osobę, to trudnomówić o jakimś wielkim duszpasterstwieSłużby Zdrowia. To, co staram się robić niejest niczym nadzwyczajnym. Zachęcam docodziennej Eucharystii, do częstego przystępowaniado sakramentu pojednania i służęczasem, jeżeli tylko ktoś chce ze mną porozmawiać.Ponadto uczestniczę w spotkaniachopłatkowych i kolędowym poświęceniuoddziałów z racji Nowego Roku.Czy jesteśmy środowiskiem trudnym doewangelizacji?Jesteście tymi, którzy bezpośrednio dotykająludzkiego cierpienia, ludzkich tragedii.By móc to wszystko dźwigać na swoich barkach,trzeba mieć mocnego ducha i psychikę.Wiara i zaufanie Bogu samemu z pewnościątemu sprzyja i pozwala z dużą doząłagodności przyjmować do swojej świadomościten ogrom ludzkich nieszczęść. Myślę,że przeważająca część Służby Zdrowiaotwiera się na te wartości, które proponujeBóg i dlatego łatwiej jest im podejmowaćte jakże trudne zadania niesienia ulgiwielu chorym przybywającym do naszegoszpitala.c.d. na str 12Pacjenci czynnie uczestniczą w liturgii11

Ojciec JerzyMsza św sprawowana jest każdego dniao tej samej porzeJak Ojciec ocenia świadomość personelumedycznego, wobec potrzeby niesienia posługisakramentalnej w szpitalu?Sakrament Chorych jest lekarstwemdla tych, których dotyka cierpienie i to naróżnych płaszczyznach. Jego działanie jestdwuwymiarowe. Często przywraca siłyciału ludzkiemu, a nawet pełne zdrowie.Cenniejszy jest jednak ten drugi wymiar.On dotyczy naszego ducha. Wiele jednakzależy od wiary tego, kto przyjmuje ten sakrament.Dlatego ważne jest, aby osoby jeprzyjmujące czyniły to z wiarą. Niezwykleistotne jest więc pobudzanie do wiary, doufności w wszechmoc Boga. Przyjmowanietego sakramentu bez wiary, bez głębokiegoprzekonania o jego skuteczności, że toBóg jest Panem życia i śmierci nie przynosispodziewanych skutków. Trzeba na koniecmocno podkreślić, że jest to sakrament dlażywych, a nie umarłych i dla tych, którzyświadomie przeżywają swoją relację z Bogiemi zdają sobie sprawę, że znajdują się wstanie choroby. Trzeba czynić wszystko, abychory sam pragnął tego sakramentu i by nieprzyjmował go ze strachem i w przekonaniu,że jest to ostatni sakrament w jego życiu.Należałoby więc cierpliwie tłumaczyć,przekonywać i wyjaśniać, a także przezwyciężaćwszelkie uprzedzenia do tego BoskiegoLekarstwa.Jak często jest Ojciec wzywany do osobyzmarłej, a jak często do chorej?Coraz rzadziej jestem wzywany do osóbzmarłych i to jest pocieszające. Myślę, żeduża w tym zasługa sióstr pielęgniarek.Praca kapelana to nieustannydyżur, niemalże dwudziestoczterogodzinnyna dobę. Jak godziOjciec te obowiązki z innymi,zakonnymi?Te obowiązki w ynikającez mojego kapelaństwa nie są dlamnie zbyt wielkim obciążeniem.Owszem, trzeba być do ciągłejdyspozycji dwadzieścia czterygodziny na dobę, jednak takiejest moje powołanie. Przy dobrejorganizacji i dyspozycyjnościpozostałych moich współbraciw kapłaństwie, wszystko to dasię tak poukładać, że posługa kapelanastaje się możliwa w realizacji,a co więcej przynosi takżewiele radości i zadowolenia.Czy ludzie w obliczu cierpieniaszukają pocieszenia w Chrystusie,czy – tak statystycznie biorąc–częściej przystępują do sakramentówświętych, czy może nadalobecność księdza kojarzy im się zesprawami ostatecznymi?Cierpienie i choroba niewątpliwie zbliżado Chrystusa. Jednak czasem odnoszę wrażenie,że dzieje się to zbyt powoli. Kiedyproponuję przystąpienie do sakramentówosobom chorym, to jeszcze nazbyt częstosłyszę: „Przecież jeszcze nie wybieramsię na tamtą stronę! Nie jest ze mną chybajeszcze tak źle” Żenujące jest też słuchaniejak rodzina chorego „na siłę” nakłania doprzyjęcia sakramentów, a ów chory bronisię uparcie „rękami i nogami”. Czasemodnoszę wrażenie, że strach odgrywa tutajdecydującą rolę i brakuje też świadomości,że chodzi przecież o uzdrawiające spotkaniez Chrystusem. Nawet nalegania rodzinymają na względzie jedynie to, że w wypadkuśmierci chorego, nie będzie odpowiedniej„karteczki” zaświadczającejoprzyjęciu sakramentówi tym samymmogą wystąpićtrudnościz katolickim pogrzebem.Oczywiściedla większościchorychOsoba Chrystusajest i pocieszeniemi uzdrowieniemjednocześnie.Spotkałemsię niejednokrotniez pięknymiwyznaniami wiary, z gotowością poddaniasię woli Bożej, przystąpienia do spowiedzi,pojednania z bliźnimi i z samym Bogiem,a także z głębokim pragnieniem naprawytego, co było w życiu złe i niewłaściwe. Jednaksą także takie osoby, którym kapelanna Sali szpitalnej kojarzy się z nadchodzącąśmiercią, przeraża i niepokoi.Jakie słowo skierowałby Ojciec do pielęgniarekw kontekście ich pracy i przygotowaniachorego do sakramentów świętych?Niewątpliwie służba chorym jest jednąz najbardziej wymagających i wyczerpującychposług. Personel medyczny jakopierwszy spotyka się z tym wszystkim, coniesie ze sobą cierpienie. Do niego też ludziezwracają się o pierwszą pomoc. Każdataka sytuacja daje sposobność do uświadomieniasobie, że człowiek składa się nie tylkoz ciała, ale posiada także nieśmiertelnąduszę. Tak jak chore ciało potrzebuje lekarstwa,tak i dusza potrzebuje duchowegoumocnienia. Osoba wierząca stojąca u bokuchorego może o tym skutecznie mówići o tym przypominać. Dlatego nieocenionai nieodzowna jest rola Służby Zdrowia właśniew tym względzie. Kapelan nie zawszejest dobrze zorientowany w stanie chorego.Inną rzeczą, niezwykle ważną, jest takżei to, aby poprzez ciągłe obcowanie z chorobą,cierpieniem i śmiercią nie popaśćw zobojętnienie i pesymizm. Trzeba zatemdbać też o swój osobisty wzrost duchowy,o pogłębienie autentycznej relacji z Bogiemi umocnienie wiary. Tylko w Bogu naszawiara może sensownie uzasadnić fakt istnieniacierpienia i bólu, który nas bez wyjątkudotyka i rani.Dziękuję za rozmowęZ Ojcem Jerzym Kiebałą, kapucynem,kapelanem Okręgowego Szpitala Kolejowegowe Wrocławiu rozmawiałaMariola Marynicz-HylaW kaplicy spotykają się chorzy, personel i... dzieci12 W CIENIU CZEPKA

Strajk?DLACZEGO PIELĘGNIARKI I POŁOŻNE NIE PRZYŁĄCZYŁYSIĘ DO STRAJKU ORGANIZOWANEGO PRZEZ OZZL ?W związku z licznymi zapytaniami naszegośrodowiska Zarząd Regionu DolnośląskiegoOZZPiP informuje:Tegoroczny strajk lekarzy został zorganizowanytylko przez tę grupę zawodową.Władze krajowe OZZL nie wykazały woliwspółpracy i organizacji protestu z innymi zawodamimedycznymi.W 2006 roku wszystkie grupy zawodowe zatrudnionew zoz protestowały przeciwko niskimpłacom, co w efekcie zaskutkowało uchwaleniemprzez Parlament RP Ustawy z 22 lipca 2006 r.o podwyżkach płac dla wszystkich pracownikówszpitali.Aktualnie strajkujący lekarze, oprócz postulatówpłacowych żądają m.in. prywatyzacjizakładów opieki zdrowotnej (przekształcenieszpitali w spółki prawa handlowego), dopłat pacjentówdo świadczeń zdrowotnych.OZZPiP zawsze sprzeciwiał się prywatyzacjii nie zgadzał się z propozycją dodatkowych opłatza świadczenia zdrowotne finansowane z kieszenipacjentów. Z tego względu postulaty strajkującychlekarzy nie są postulatami OZZPiP,a jak wynika z aktualnej oceny sytuacji strajkowej,także Innych grup zawodowych.Nie mniej jednak, w niektórych województwachPolski wschodniej (m. in. podkarpackie,świętokrzyskie, podlaskie) oraz w 2-ch placówkachna Dolnym Śląsku pielęgniarki i położnestrajkują wspólnie z OZZL.Trzeba pamiętać, że spór zbiorowy jest prowadzonyprzeciwko Dyrekcji konkretnego szpitalai przy tej okazji nasze koleżanki mogą „pozałatwiać”swoje branżowe problemy, w swoimzakładzie pracy.Zarząd Krajowy OZZPiP powołał KrajowyKomitet Protestacyjny, aby w przypadku podniesieniawynagrodzeń tylko jednej grupie zawodowej(strajkującym lekarzom) upomnieć sięrównież o podwyżki dla nas. Przypominam, zena Krajowym Zjeździe Sprawozdawczo-WyborczymOZZPiP Delegaci podjęli Uchwałęo podniesieniu wynagrodzenia dla pielęgniareki położnych nie mniej niż 3 000,- pensjizasadniczej.Zarząd Krajowy OZZPiP na posiedzeniuw dniu 14 maja 2007 r przyjął stanowisko, jakw załączeniu: (tekst poniżej i obok)STANOWISKO ZARZĄDU KRAJOWE-GO OGÓLNOPOLSKIEGO ZWIĄZKU ZA-WODOWEGO PIELĘGNIAREK I POŁOŻ-NYCH W SPRAWIE AKCJI PROTESTA-CYJNO-STRAJKOWYCH W JEDNOST-KACH OCHRONY ZDROWIAZarząd Krajowy OgólnopolskiegoZwiązku Zawodowego Pielęgniarek i Położnychw pełni popiera akcje protestacyj-ne i strajkowe organizowane przez zawodymedyczne w celu poprawy warunków pracyi płacy pracowników ochrony zdrowia.W ocenie Zarządu, tylko poprzez wspólnedziałania Członków wszystkich zainteresowanychzwiązków możemy osiągnąćnasze bezpieczeństwo w pracy i efektywnąpoprawę sytuacji finansowej.Żenująco niskie wynagrodzenia i pogarszającesię warunki pracy oraz ciągłybrak perspektyw na ich poprawę, po razkolejny wywołują napięcia społecznew polskich zakładach opieki zdrowotnej.W takiej sytuacji nie może być miejsca naróżnicowanie zawodów medycznych poprzezwzrost wynagrodzeń tylko dla jednejgrupy zawodowej.Krótko mówiąc: podwyżki w ochroniezdrowia TAK, podwyżki dla wybranychNIE.W przypadku dalszego ignorowaniaobecnej sytuacji i braku planu jej poprawy,Komitet Strajkowy Zarządu KrajowegoOZZPiP powołany uchwalą tegoż Zarządu,podejmie ogólnopolską akcję protestacyjno-strajkową,zgodnie z ustalonym harmonogramem.(podpisy odręczne członkówZK OZZPiP)Z OSTATNIEJ CHWILI: WARSZAWA. 27-05-2007 — KOMUNIKAT ZARZĄDU KRAJOWEGOOZZPIP Z DNIA 27 MAJA 2007.W związku z toczącymi się rozmowamiprzedstawicieli Zarządu Krajowego OZZ-PiP z Rządem RP w sprawie podwyżek płaci zmian systemowych w ochronie zdrowia,w dniu 27 maja 2007 odbyło się Nadzwyczajneposiedzenie ZK OZZPiP.W toku obrad podjęto uchwały zobowiązująceZakładowe OrganizacjeZwiązkowe OZZPiP do bezwzględnegowstąpienia od dnia 28 maja br. w sporyzbiorowe.ŻĄDANIA SPORU:I. Podwyżka wynagrodzeń w grupachzawodowych pielęgniarek i położnych, dokwoty przynajmniej 3000 zł wynagrodzeniazasadniczego brutto miesięcznie,2. Włączenia do wynagrodzenia zasadniczegokwoty podwyżki, wynikającejz realizacji ustawy z dnia 22 lipca 2006 r.o przekazaniu środków finansowych świadczeniodawcomna wzrost wynagrodzeń(w tych jednostkach, gdzie podwyżki wprowadzonow formie dodatku do wynagrodzenia).3. Wyposażenie stanowisk pracy pielęgniareki położnych w niezbędny sprzętdo przemieszczania i usprawniania pacjentów.W PRZYPADKUNIEOSIĄGNIĘCIAPRZEZ STRONYPOROZUMIENIA:Zarząd Krajowy na nadzwyczajnym posiedzeniupodjął uchwałę w sprawie organizacjiOGÓLNOKRAJOWEJMANIFESTACJI,która odbędzie się w dniu19 czerwca w Warszawie.Udział w manifestacji jest obowiązkowydla każdego członka związku, celemjednoznacznego poparcia negocjowanychz rządem postulatów.O kolejnych formach działań wypracowanychprzez Krajowy Komitet Protestacyjnyorganizacje zakładowe będą informowanena bieżąco.(podpis nieczytelny)(dokończenie problemu na str. 14)6 (188) 200713

Strajk?PISMO NACZELNEJ RADY PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCHDO PREMIERA Z DNIA 24 MAJA 2007 R.PanJarosław KaczyńskiPrezes Rady MinistrówSzanowny Panie Premierze,Niskie nakłady na ochronę zdrowia w Polsceograniczające wysokość płac pracownikówochrony zdrowia powodują rozgoryczenie i narastającykonflikt pomiędzy społeczeństwem,władzami i pracownikami ochrony zdrowia.Jak wiemy protesty pielęgniarek nie przyniosłyoczekiwanych rezultatów, obecnie rozpoczął sięstrajk lekarzy. Konflikt trwa, nie zważając na samąistotę problemu, czyli cierpiącego i oczekującegopomocy człowieka. Problem ten trzeba rozwiązaćpoprzez rozmowy, które wyjaśnią różnicezdań. Rozmowy, w których zostaną podjęte rozwiązaniai zobowiązania dotyczące obu stron -pracowników ochrony zdrowia i władz. Rozmowy,dzięki którym strony tego konfliktu osiągnąporozumienie. Wypracują rozwiązania służącepoprawie bytu „białego personelu”, zapewniającespołeczeństwu odpowiednią ochronę zdrowotnąi gwarancje rządu, że tych rozwiązań dopilnuje.Rozwiązania te powinny być oczywiście dostosowanedo obecnych możliwości gospodarczychpaństwa, a o konieczności takich i w ten sposóbpodjętych decyzji oraz o odpowiedzialności za tedecyzje musi zostać poinformowane polskie społeczeństwo.Poinformowane w sposób rzetelny,wiarygodny i prawdziwy. Bo tylko taka informacja,tylko wspólne działanie zainteresowanychstron, może przekonać zwykłych obywateli okonieczności wprowadzanych zmian.Z aktualnych wypowiedzi Pana Premierawynika, iż wkrótce takie rozmowy zostaną podjęteze środowiskiem medycznym, mam nadzieję,że nie tylko z lekarzami, ale i z pozostałymipracownikami ochrony zdrowia. Wyraźniestwierdzenie Pana Zbigniewa Religi - MinistraZdrowia wskazuje, że podwyżki te powinnydotyczyć również: pielęgniarek, położnych. Toprzede wszystkim te zawody medyczne są najbardziejniedocenione finansowo. Liczę więc nakonstruktywny dialog z całym środowiskiem,który przyniesie realne rozwiązania w tak ważnychkwestiach. Liczę, iż samorząd pielęgniareki położnych będzie również zaproszony dorozmów, gdyż on reprezentuje wszystkie pielęgniarkii położne wykonujące zawody.Mając świadomość nowych wyzwań, jakiestoją przed polskim pielęgniarstwem, będąc jednocześnieprzeświadczoną o wielkim potencjaletkwiącym w zawodach pielęgniarki i położneji roli naszych zawodów w systemie ochronyzdrowia, samorząd pielęgniarek i położnych postulujeo uwzględnienie interesów finansowychpielęgniarek / położnych przy podjęciu przezPana Premiera ostatecznej decyzji w kwestii wynagrodzeńdla pracowników ochrony zdrowia.Przede wszystkim uważamy, że przy podzialeśrodków finansowych dla poszczególnych grupzawodowych, w przypadku pielęgniarki i położnejnależy zastosować wskaźnik przeciętnegomiesięcznego wynagrodzenia brutto w sektorzeprzedsiębiorstw, bez wypłaty nagród z zysku zaubiegły rok, ogłaszane w drodze obwieszczeniaprzez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznegow Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej„Monitor Polski” (w skrócie „pmwp”).W związku z powyższym minimalne wynagrodzeniepielęgniarki i położnej w zakładzieopieki zdrowotnej powinno stanowić:1) co najmniej 1,5 pmwp dla pielęgniarki / położnejnie posiadającej specjalizacji,2) co najmniej 1,75 pmwp dla pielęgniarki /położnejposiadającej kurs kwalifikacyjny,3) co najmniej 2 pmwp dla pielęgniarki/położnejposiadającej specjalizację lub magistrapielęgniarstwa/położnictwa,4) co najmniej 2,5 pmwp dla pielęgniarki / położnejz tytułem magistra pielęgniarstwa/położnictwa oraz specjalizacją.Przedstawiając powyższe mam nadzieję, żetak znacząca grupa zawodowa uzyska w swoichdążeniach poparcie Pana Premiera, który jużw swoim expose jako priorytety wymienił zapewnieniebezpieczeństwa zdrowia Polaków,poprawę funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej,który czasami bez radykalnych działańnie będzie miał stabilnego i należytego poziomui jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych.Uprzejmie również informuję, iż w sprawieszczegółowych zasad wynagradzania pielęgniareki położnych będziemy współpracowaćz Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Pielęgniareki Położnych.Z wyrazami szacunkuPrezes(-)Elżbieta BuczkowskaDo wiadomości:Pan Zbigniew Religa – Minister ZdrowiaNOTATKA ZE SPOTKANIA W DNIU 28 MAJA 2007 ROKU ZARZĄDUKRAJOWEGO OGÓLNOPOLSKIEGO ZWIĄZKU ZAWODOWEGO PIELĘGNIAREKI POŁOŻNYCH I NACZELNEJ RADY PIELĘGNIAREK I POŁOŻNYCH W SPRAWIEWYNAGRODZEŃ PRACOWNIKÓW OCHRONY ZDROWIAW spotkaniu uczestniczyli: Elżbieta Buczkowska- Prezes NRPiP i Beata Żółkiewska –Wiceprezes NRPiP, Hanna Gutowska – członekNRPiP.Przedmiotem spotkania było omówienie sytuacjizwiązanej z prowadzonymi rozmowamize stroną rządową w sprawie podwyżek wynagrodzeńdla pielęgniarek i położnych. Wspólnykierunek działań zmierza do systematycznegowzrostu wynagrodzenia zasadniczego, nie tylkodla pielęgniarek i położnych, ale dla wszystkichpracowników ochrony zdrowia, przedsta-wiciele ZK OZZPiP zwrócili się z prośbą dosamorządu pielęgniarek i położnych o nawiązaniewspółpracy z zakładowymi organizacjamizwiązkowymi.O godzinie 19.00 z przedstawicielamiwszystkich grup zawodów medycznych spotkałsię Wiceprezes Rady Ministrów – PrzemysławGosiewski. Naczelna Rada Pielęgniareki Położnych zgłosiła swój udział w powyższymspotkaniu.Z uwagi na fakt, iż kwestia wynagradzaniapielęgniarek i położnych jest zagadnieniempriorytetowym, dlatego też w sprawie przedłożeniaRządowi RP propozycji szczegółowychzasad wynagradzania pielęgniarek i położnychbędziemy współpracować z OgólnopolskimZwiązkiem Zawodowym Pielęgniareki Położnych.Na powyższym spotkaniu został przekazanyKomunikat Zarządu Krajowego OZZPiPz dnia 27 maja 2007 roku, który przesyłamyw załączeniu.(-) Elżbieta Buczkowska(-) Beata Żółkiewska14 W CIENIU CZEPKA

Pielęgniarstwo na świecieGŁÓWNE MIĘDZYNARODOWEORGANIZACJE PIELĘGNIARSKIE(patrz na str. 15, 16, 17)MIĘDZYNARODOWARADAPIELĘGNIAREKINTERNATIONALCOUNCIL OF NURSESwww.icn.chMiędzynarodowa Rada Pielęgniarek(International Council of Nurses ICN) –jedna z najstarszych organizacji profesjonalnychzwiązanych ze zdrowiem. Pielęgniarkizrozumiały, że problemy zdrowotnei zawodowe mogą być skuteczniejrozwiązywane / powstrzymywane dziękipołączonym wysiłkom w ramach międzynarodowejfederacji. MiędzynarodowaRada Pielęgniarek reprezentuje pielęgniarstwona arenie międzynarodowej,wszędzie tam, gdzie poruszana tematykadotyczy ochrony zdrowia i pracownikówsłużby zdrowia.Według konstytucji, MRP jest środkiem,dzięki któremu towarzystwa pielęgniarekdzielą zainteresowania, razempracują dla zwiększenia swego wkładuw promowanie zdrowia i zapewnieniuopieki ludziom chorym.Główne cele MRP to:– wspieranie towarzystw pielęgniarekw podnoszeniu poziomu pielęgniarstwa– przyczynianie się do rozwoju silnychtowarzystw pielęgniarek– służenie jako miarodajny, autorytatywnygłos w sprawach pielęgniarstwa– pomaganie towarzystwom pielęgniarekw podnoszeniu profesjonalnej,społecznej, ekonomicznej pozycji pielęgniarek6 (188) 2007Natomiast Rada Narodowych Reprezentantów:– ustala priorytety i strategię osiąganiastatutowych celów MRP– przyjmuje, zawiesza, skreśla towarzystwajako członków MRP– wybiera w głosowaniu tajnym ciałowykonawcze– ustala wysokość opłat członkowskich– wprowadza sprawozdania z realizacjibudżetu– wprowadza poprawki do konstytucjiMRP– ustala miejsce międzykongresowychi kongresowych obradRada Narodowych Reprezentantówna posiedzeniach połączonych z kongresem,czyli co 4 lata, wybiera w głosowaniutajnym Prezydenta i 3 wiceprezydentów.Organ wykonawczy Board of Directors– to 11 osobowy zespół, w składziektórego musi się znaleźć po jednymz każdego z siedmiu regionów MRP.Podstawowe formy działania MRPzmierzają do:– zapewnienia warunków do partnerskichkontaktów pielęgniarek z całegoświata– wymiany doświadczeń oraz projektów,innowacji, upowszechniania informacji– uzyskania wsparcia i dobrej radyDrugi rodzaj działalności prowadzonejprzez MRP ma charakter edukacyjny.Międzynarodowa Rada organizujewarsztaty szkoleniowe i seminaria, przygotowujekomplety materiałów dotyczącychwybranych tematów, sporządzazestawy bibliograficzne, przygotowujewydawnictwa z zakresu pielęgniarstwa,etyki, wydaje dwumiesięcznik „InternationalNursing Review” (dostępne nastronie www.icn.ch). W ostatnim okresiebardzo zwiększyła też ofertę własnychpublikacji z zakresu pielęgniarstwa.Inną formą wspierania rozwoju pielęgniarstwabył prowadzony do końcalat osiemdziesiątych XX wieku programstypendialny 3M. Stypendystki wyłanianiebyły w drodze konkursu. Wsparciefinansowe uzyskiwała sama stypendystkaoraz towarzystwo, z którego pochodziła.Pielęgniarki z Polski uzyskiwały takiestypendia 20 razy, jedną z nich byłaUrszula Krzyżanowska-Łagowska. Którauzyskała stypendium w 1985 roku nastudia doktorskie.Na Kongresie w 1965 roku we Frankfurcienad Menem przedstawicielki PolskiegoTowarzystwa Pielęgniarskiegozostały wybrane do Rady MRP były to:Jadwiga Iżycka – członek Zarządu MRPw okresie 1969-1973 i Rachela Hutner– członek w Komisji Przyjęć do MRP(1965-1968) brała również udział w posiedzeniachRady.Od 2006 roku przedstawicielem doMRP jest przewodnicząca PTP mgr DorotaKilańska (Łódź).EUROPEJSKAFEDERACJASTOWARZYSZEŃPIELĘGNIAREKEUROPEAN FEDERATIONOF NURSES ASSOTIATIONwww.efnweb.orgFederacja jest autonomiczną i niezależnąod innych międzynarodową organizacjąi będzie kontynuować bliskąwspółpracę z MRP. Zadaniem Federacjijest zwiększać znaczenie pielęgniarstwaw Unii Europejskiej. Uznana przezKomisję Unii Europejskiej za oficjalneprzedstawicielstwo pielęgniarek, maswoją stałą siedzibę w Brukseli. PrzedstawicielFederacji jest stałym konsultantemw Radzie Europy. Jest kontynuatorkąStałego Komitetu Pielęgniarek UniiEuropejskiej (Standing Committee ofNurses of the European Union PCN),15

Pielęgniarstwo na świeciektóry powstał w 1971 roku.Zgodnie z nową konstytucją uchwalonąw 2002 roku cele Europejskiej Federacjiprzedstawiają się następująco:– studiować i podejmować działania narzecz zdrowia populacji państw UniiEuropejskiej i całej Europy oraz pielęgniarstwajako zawodu– dostarczać uaktualnianych informacjio pielęgniarstwie jako profesji członkówUnii Europejskiej i całej Europy,oraz powiadamiać europejskie instytucjei krajowe stowarzyszenia o takiejinformacji– prezentować opinie i rekomendowaćwszystkie sprawy poprzez swoje kompetencjew instytucjach Unii Europejskieji całej Europy, podejmować i rozważaćwszelkie działania uznawane zawłaściwe dla zapewnienia ich realizacjizgodnie z planem– kontaktować się i współpracować z innymiorganizacjami reprezentującymipracowników opieki zdrowotnejw Europie– zapewnić, że pielęgniarki i pielęgniarstwosą w centrum formułowania politykispołecznej i zdrowotnej, co będziemiało swoje odniesienie w Unii Europejskieji Europie– wspierać i ułatwiać równy dostęp dowysokiej jakości opieki zdrowotnejw Unii Europejskiej i Europie– zwiększać swoją reprezentację w UniiEuropejskiej i Europie, rozwijać swojąrolę bycia organizacją „pomostem”między stowarzyszeniami pielęgniareka podejmującymi decyzje w Europie.Za punkt wyjścia wszystkich swoichdziałań Federacja przyjmuje uniwersalnewartości pielęgniarstwa. Obszary zainteresowań,oprócz zadań merytorycznych,to łączenie celów naukowych i edukacyjnych,które obejmują: kształcenie,zdrowie publiczne, warunki pracy orazliczbę pielęgniarek, standardy kształceniai opieki pielęgniarskiej, zdrowie psychiczne(Europa bez hałasu), uznawaniedyplomów w zjednoczonej Europie.Z chwilą przyjęcia nowych członkówdo Unii Europejskiej doszły takie zagadnieniajak: możliwości zatrudnianiapielęgniarek w krajach UE, trudnościprzy rekrutacji kandydatów do zawodupielęgniarskiego. Z badań wynika, iżradykalnie zmniejsza się liczba kandydatekdo zawodu pielęgniarskiego, co groziw krótkim czasie kryzysem w opiecezdrowotnej, dyskutowano nad kształceniempielęgniarek oraz co zrobić dlazwiększenia liczby pielęgniarek w Europie.W przygotowaniu jest raport, któryuwzględni zasady współpracy z krajowymistowarzyszeniami pielęgniarek w zakresieprzemieszczania się pielęgniarek wkrajach UE oraz działania zmierzające dowiększego zainteresowania się wyboremzawodu pielęgniarki i położnej.Polskie Towarzystwo Pielęgniarskiereprezentowane było w pracach tego gremium,początkowo w roli obserwatora,później członka (jeszcze przed przyjęciemPolski do UE). Obserwowane jestduże zainteresowanie sytuacją i stanempielęgniarstwa w Polsce jak równieżdziałalnością PTP, tak wśród członkówEFN (PCN) jaki uczestników spotkań.PTP w pracach EFN(PCN) reprezentowały:Irena Wrońska, Barbara Janus,Jolanta Górajek-Jóźwik, Teresa Grzywna,Grażyna Nowak-Starz, KazimieraZahradniczek, Elżbieta Chróścicka, od2006 roku Lucyna Płaszewska-Żywko(Kraków).MIĘDZYNARODOWAFUNDACJAIMIENIAFLORENCJINIGHTINGALE– FLORENCE NIGHTINGALEINTERNATIONAL FOUNDA-TIONwww.florence-nightingale-foundation.org.ukwww. fnif.or2Została utworzona w 1929 roku przezMiędzynarodową Radę Pielęgniarek wczasie Kongresu w Kanadzie. MiędzynarodowaFundacja im. Florencji Nightingalema na celu popieranie badań naukowychw zakresie pielęgniarstwa.Od 1934 roku Fundacja jest oficjalnąagendą Międzynarodowej Rady Pielęgniarek.Siedzibą fundacji jest Londyn.Fundacja gromadzi fundusze, które pozwalająpielęgniarkom, położnym orazwizytatorom zdrowia (edukatorom)uczyć się W kraju ojczystym lub za granicą.Celem działań jest wprowadzaniezmian w praktyce pielęgniarskiej za pomocąpodnoszenia wiedzy i kształtowaniaumiejętności, które są niezbędnedo wprowadzania zmian. Szczególnymzainteresowaniem Fundacji jest udziałpielęgniarstwa w społeczeństwie orazwpływ na jego zdrowie.EUROPEJSKIE FORUMNARODOWYCHSTOWARZYSZEŃPIELĘGNIAREKI POŁOŻNYCH/ WHO EUROPEANFORUMOF NATIONAL NURSINGAND MIDWIFERYASOCIATIONSAND THE WORLD HEALTHORGANIZATION(EFNNMA/WHO)www.euro.who.int/efnnmaPunktem wyjścia do powołania EuropejskiegoForum były wcześniejszedyskusje i spotkania prowadzone przezEuropejską Grupę Pielęgniarek (działającąod 1946 roku do 1996 roku), PCN(obecnie EFN) oraz WHO. Na spotkaniachw Essen (1994) i w Niedernhausen(1995) stwierdzono, że w regionie europejskim,pielęgniarki i pielęgniarstworeprezentowane jest fragmentarycznieprzez wiele organizacji i grup specjalistycznych.Podjęto zatem działania narzecz utworzenia silnego pielęgniarstwaw Europie poprzez powołanie jednejwspólnej organizacji pod prowizorycznąnazwą „Europejska Rada Pielęgniarek”.Rada, jako organizacja, mogłaby wpłynąćna wzmocnienie miejsca i roli pielęgniarstwaw różnych krajach poprzezm.in. respektowanie funkcjonowania organizacjipielęgniarek. Forum zawiązałosię na spotkaniu w listopadzie 1996 roku16 W CIENIU CZEPKA

w Madrycie, w czasie którego ŚwiatowaOrganizacja Zdrowia i towarzystwa pielęgniarskiepodpisały deklarację przystąpieniado tej nowej inicjatywy.„Forum zapewnia możliwość podjęciaprzez reprezentantów pielęgniarstwadyskusji z WHO nad kluczowymiproblemami zdrowotnymi, podobnie donarodowych towarzystw medycznychi farmaceutycznych, które mają takieprzedstawicielstwa już od lat” powiedziałaChristine Hancock, przewodniczącatemu spotkaniu. I dodała, że „tennowy rodzaj współpracy z WHO dajepielęgniarkom z całej Europy możliwośćwiększego wpływania na programy działańrządowych w ich krajach”.Spotkania Europejskiego Forum odbywająsię co roku. Uczestniczą w nichprzedstawiciele stowarzyszeń pielęgniareki położnych oraz obserwatorzy reprezentującyspecjalistyczne grupy pielęgniarskiew Europie. Cele działaniai tematyka spotkań dostosowana jest dozmieniających się warunków politycznych,społecznych i ekonomicznych w regionieeuropejskim, a także uwzględniaaktualne trendy i priorytety wysuwaneprzez WHO. Każde spotkanie kończysię opracowaniem posłania do pielęgniareki położnych. W wyniku prac zespołówpowołanych przez Forum zostałyopracowane i wydane różne materiałypomocnicze dotyczące m.in. takich zagadnieńjak: kobiety i dzieci, opieka nadludźmi starszymi, choroby przewlekłe,pielęgniarstwo zdrowia rodzinnego, promowanierówności w zdrowiu. Dużymwydarzeniem było przygotowanie wspólniez WHO drugiej MiędzynarodowejKonferencji Pielęgniarstwa i Położnictwaw Europie. Spotkanie odbyło się wMonachium 15-17 czerwca 2000 roku.W konferencji uczestniczyli MinistrowieZdrowia, Naczelne Pielęgniarki Kraju,przewodniczące towarzystw pielęgniarskichi położnych działające w danympaństwie (z Polski uczestniczyła mgrGrażyna Wójcik z Ministerstwa Zdrowiai doc. Irena Wrońska, która reprezentowałaMinisterstwo Zdrowia i PTPoraz dr B. Janus w roli obserwatora). Nazakończenie konferencji została przyjętai podpisana przez Ministrów ZdrowiaDeklaracja Monachijska – Pielęgniarki ipołożne na rzecz zdrowia.Przedstawicielem PTP od 2006 rokujest dr Aleksandra Gaworska-Krzemińska(Gdańsk).EUROPEJSKA GRUPAPIELĘGNIAREK BADACZY –6 (188) 2007WORKGROUP OF EUROPEANNURSE RESEARCHERS(WENR/WHO)www.wenr.orgEuropejska Grupa Pielęgniarek Badaczy– Workgroup of European NurseResearchers (WENR/WHO) powstaław roku 1978. Zadaniem organizacji jestrozwój badań pielęgniarskich w Europiemających zapewnić wysoki standardopieki pielęgniarskiej. Grupa skupia pojednym przedstawicielu z każdej narodowejorganizacji będącej członkiem MiędzynarodowejRady Pielęgniarek.Obecnie zrzesza 23 członków. Polskareprezentowana jest od 1978 roku.Misją WENR/WHO jest promocjai wspieranie współpracy na rzecz badańnaukowych w Europie z efektywną korzyściądla ludzi danego kraju.Intencją WENR/WHO jest podtrzymywaniei solidarność w grupie pielęgniarekbadaczy w Europie.Założenia te realizowane są przez:– wpływanie na politykę w zakresiezdrowia na poziomie Europy i kraju– rozwijanie infrastruktury na rzecz badańnaukowych w pielęgniarstwie,przez tworzenie sieci na rzecz badańoraz wykorzystywania ich wyników– rozszerzanie łączności między członkamiWENR/WHO z innymi organizacjami– promowanie wizerunku WENR/WHO na poziomie europejskim i danegokraju– ustalanie i wspieranie zakresu działalnościnaukowej– zabezpieczanie finansów– ustalanie zasad współpracy z EFN,jako gremium reprezentującego pielęgniarstwow Radzie Europy (Unii).Spotkania Grupy Roboczej WENR/WHO odbywają się co roku. Reprezentanciz każdego kraju członkowskiego sąPielęgniarstwo na świeciezobowiązani do przygotowania raportuo aktualnie prowadzonych pracachbadawczych z pielęgniarstwa, rozwojunaukowego pielęgniarek (stopni naukowych),możliwości wykorzystania wynikówbadań w praktyce i udziału w tymzakresie narodowego towarzystwa pielęgniarek.Drugą formą działalności Grupysą otwarte konferencje naukowe.W 1996 roku została wydana przezCouncil of Europe Strasburg, „NursingResearch” – Raport and Recomendations”strategia rozwoju badań pielęgniarskichz zaleceniem rozpowszechnianiago w poszczególnych krajach.Najważniejszym osiągnięciemWENR/WHO jest stworzenie europejskiejsieci naukowców reprezentującychpielęgniarstwo (w kierownictwieprojektu – Irena Wrońska).Towarzystwa Pielęgniarek powinnyinspirować badania naukowe przez wydawaniebiuletynów, zeszytów naukowych,organizowanie konferencji naukowychi spotkań, celem prezentacji wynikówbadań, włączyć się w prowadzeniebadań międzynarodowych.W Lizbonie w 2000 roku przyjętostrukturę badań (The seventh ResearchFramework), której celem jest współpraca,idee, ludzie i kompetencje. Zakresbadawczej aktywności w Europie obejmuje9 kierunków (filarów). Dla pielęgniareki położnych istnieje możliwośćuczestniczenia w badaniach wielodyscyplinarnychw filarze zdrowie w ramachtematów: badania dotyczące opieki nadludźmi starszymi, jakość życia – jakośćopieki, tele-zdrowie, edukacja-nauczanie,system informacyjny dla pacjentai o pacjencie, bezpieczeństwo, a w tymczynniki ryzyka, etyka w opiece zdrowotnej.Reprezentantem PTP jest dr BarbaraJanus (Poznań), a od 2006 roku dr MariaCisek (Kraków).AUTORKI:Aleksandra Gaworska-Krzemińska – pielęgniarka,mgr pielęgniarstwa, dr nauk medycznych,Przewodnicząca Rady NaukowejPolskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego,Konsultant Wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa,Międzynarodowy Lider Pielęgniarstwaw Sigma Theta Tau InternationalHonor Society of Nursing, Katedra Pielęgniarstwa,Prodziekan Wydziału Nauk oZdrowiu Akademii Medycznej w Gdańsku;Barbara Janus – pielęgniarka, mgr wych.fiz., dr n. kult. fiz. AM w Poznaniu, SekretarzPolskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego;17

Problemy prawnePrzypominaZastępca Okręgowego RzecznikaOdpowiedzialności ZawodowejMariola KasprzakPrawa Pacjenta są integralną częściąszeroko rozumianych praw człowieka.O prawach pacjenta możnamówić jako o prawach człowiekaw relacji z instytucjami opieki zdrowotnej,albo w relacji z przedstawicielamizawodów medycznych, zewzględu na podejmowane przez nichczynności zawodowe czy urzędowe.Potrzeba regulacji w tej dziedziniewynika z asymetrii relacji pomiędzypacjentem a instytucją lub osobąświadczącą usługi medyczne.W zakładzie opieki zdrowotnej pacjentowizapewnić należy dostęp do informacji o prawachpacjenta zgodnie z art. 19 ust. 6 ustawyz dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opiekizdrowotnej (u.z.o.z.).Prawa pacjenta określają szczególne stosunki,które istnieją pomiędzy pacjentem a instytucjąlub osobą świadczącą usługi zdrowotne.Przesłanki, z których wynika potrzebaustanowienia i respektowania praw pacjenta:1) pacjent wymaga specjalnej ochrony zewzględu na to, że poprzez chorobę jestuzależniony od osób sprawujących nad nimszeroko rozumianą opiekę medyczną; jestzdany na wiedzę i umiejętności personelumedycznego, której sam nie posiada.2) Istnieje potrzeba zapobiegania nadużyciomw relacjach pacjent – pracownik ochronyzdrowia (ze względu na nierówny dostępdo informacji, konieczność zapobieganiaszkodom powstałym wskutek zabiegów,operacji możliwym dzięki postępowi naukmedycznych, a naruszającym cielesną i duchowąintegralność pacjenta).3) Należy chronić pacjenta ze względu na prowadzonebadania naukowe, eksperymentybiomedyczne oraz transplantację narządówi tkanek.4) Lekarz stoi na uprzywilejowanej pozycji w relacjachz pacjentem; lekarz wie lepiej czegochce pacjent, lekarz decyduje o tym, któreinformacje można lub należy pacjentowiprzekazać, pacjent jest wykluczony z procesupodejmowania decyzji,5) Istnieje zagrożenia dla takich wartości jak:wolność, godność, prawo do samostanowienia,O PRAWACH PACJENTARAZ JESZCZE6) Pacjent ma prawo ponosić współodpowiedzialnośćza własne zdrowie.Znajomość praw pacjenta ma ogromne znaczeniedla pracowników służby zdrowia, nie tylkodlatego, że muszą je respektować, ale takżedlatego, że ich obowiązkiem jest informowaniepacjentów o przysługujących im prawach.Bardzo istotny jest również fakt, że to właśniepielęgniarki i położne nałożyły na siebieprawny obowiązek informowania pacjenta o jegoprawach - ,, pacjent ma prawo do uzyskaniainformacji o swoich prawach od pielęgniarki lubpołożnej zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia5 lipca 1996 r. o zawodzie pielęgniarki i położnej”.Z dalszych postanowień ustawy wynika, żepielęgniarka i położna winna respektować prawapacjenta, a zwłaszcza prawo do informacjiw zakresie określonym przepisami prawa.Również pozostali pracownicy służby zdrowiaponoszą odpowiedzialność za przestrzeganiei ochronę praw pacjenta. Dlatego też jestrzeczą niezwykle istotną, aby osoby te podczasudzielania pomocy medycznej postępowałyzgodnie ze standardami wyznaczanymi przezprawo. Zdarza się bowiem, że normy są naruszane,lecz nie na skutek złej woli personelumedycznego, ale z braku odpowiedniej wiedzy.Przy omawianiu praw pacjenta zwraca sięuwagę na omówienie kwestii fundamentalnych– przepisy konstytucyjne i międzynarodowe,ważne jest jednak zajęcie się zagadnieniamiszczegółowymi, m.in. prawem pacjentado ratowania życia w każdej sytuacji, prawemdo wsparcia podczas leczenia ze strony osóbnajbliższych (dotyczy to np. dzieci i obecnościrodziców na oddziałach szpitalnych), dowyboru lekarza, do informacji medycznej.ŹRÓDŁA PRAW PACJENTAPrawem pacjenta jest uprawnienie przysługującew równym stopniu każdemu człowiekowiz tytułu korzystania ze świadczeń zdrowotnych.Prawa pacjenta można odnosić do dwóchpoziomów relacji:1. Relacja pacjent – władza publicznaW tym ujęciu prawa pacjenta mają charakterpraw zbiorowych i odnoszą się w szczególnoścido zapewnienia opieki zdrowotnejoraz równego dostępu do świadczeń zdrowotnych(czyli nakładają na władzę publicznąspołeczne zobowiązanie).2. Relacja pacjent – świadczeniodawcaW tym ujęciu prawa pacjenta mają charakterpraw indywidualnych i odnoszą się głowniedo faktu samostanowienia i samodecydowaniakażdej osoby, do jej godności i nienaruszalności.Prawa pacjenta wyodrębniły się po II wojnieświatowej z praw człowieka.Wiele aktów prawnych dotyczących prawczłowieka pośrednio nawiązuje do praw pacjenta.Należą do nich:• Powszechna Deklaracja Praw Człowieka(1948 r.),• Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskichi Politycznych (1966 r.),• Międzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych,Społecznych i Kulturalnych (1966 r.),• Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowiekai Podstawowych Wolności (1950 r.),• Europejska Karta Socjalna (1961 r.),• Konwencja o Ochronie Jednostek w KontekścieAutomatycznie Przetwarzanych Danycho Charakterze Osobistym.Bezpośrednio do praw pacjenta nawiązujetzw. Europejska Konwencja o Ochronie Prawi Godności Istoty Ludzkiej wobec ZastosowańBiologii i Medycyny z 4 kwietnia 1997 r. oraz DeklaracjaPraw Pacjenta przyjęta na konferencjiWHO w Amsterdamie w 1994 r.Podstawowym źródłem praw pacjentaw Polsce są przepisy Konstytucji RzeczpospolitejPolskiej:• Art. 38. Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemuczłowiekowi prawną ochronę życia.• Art.39. Nikt nie może być poddany eksperymentomnaukowym, w tym medycznym, bezdobrowolnie wyrażonej zgody.• Art. 41.1. Każdemu zapewnia się nietykalnośćosobistą i wolność osobistą.• Art. 47. Każdy ma prawo do ochrony prawnejżycia prywatnego, rodzinnego, czci i dobregoimienia oraz do decydowania o swoimżyciu osobistym.• Art.51.3. Każdy ma prawo dostępu do dotyczącychgo urzędowych dokumentów i zbiorówdanych. Ograniczenie tego prawa możeokreślić ustawa.• Art. 53.1. Każdemu zapewnia się wolność sumieniai religii.• Art. 68.1. Każdy ma prawo do ochrony zdrowia.18 W CIENIU CZEPKA

6 (188) 2007Zgodnie zobowiązującymi przepisamiprawnymi pacjent ma prawo do:1. WYRAŻENIA ZGODYNA INTERWENCJĘ MEDYCZNĄLekarz może przeprowadzić badanie lubudzielić innych świadczeń zdrowotnych powyrażeniu zgody przez pacjenta. Wyjątki odtej zasady oraz szczegółowe zapisy, dotyczącejej stosowania, zawiera ustawa o zawodzielekarza. Pacjent ma prawo do wyrażeniazgody lub odmowy na udzielenie określonychświadczeń zdrowotnych, po uzyskaniuodpowiedniej informacji. Uzyskanie zgodypacjenta jest główną podstawą legalnościdziałania lekarza.2. INFORMACJI.Pacjent ma prawo do informacji o swoimstanie zdrowia. Lekarz ma obowiązekudzielać pacjentowi (lub jego ustawowemuprzedstawicielowi) informacji o:• stanie zdrowia pacjenta,• rozpoznaniu,• proponowanych oraz możliwych metodachdiagnostycznych i leczniczych,• dających się przewidzieć następstwachzastosowania albo zaniechania tych metod,• wynikach leczenia oraz• rokowaniu.Obowiązkiem lekarza jest przekazanietych informacji w przystępny sposób.Lekarz nie ma obowiązku udzielać tych informacjipacjentowi, jeśli pacjent zażąda,by takie informacje nie były mu udzielane.Informacje te mogą być udzielane innymosobom (np. rodzinie) tylko za zgodą pacjenta.Obowiązek udzielania informacji dotyczyrównież pacjentów niepełnoletnich,którzy ukończyli 16 rok życia.Jeżeli pacjent nie ukończył 16 lat lub jestnieprzytomny bądź niezdolny do zrozumieniaznaczenia informacji, lekarz udzielainformacji przedstawicielowi ustawowemu.W razie braku przedstawiciela ustawowegolub gdy porozumienie się z nim jest niemożliwelekarz udziela informacji opiekunowifaktycznemu pacjenta.Opiekunem faktycznym jest osoba sprawującastałą opiekę (bez obowiązku ustawowego)nad pacjentem, który ze względuna wiek, stan zdrowia albo swój stan psychicznytakiej opieki wymaga.Pacjentowi, który nie ukończył 16 lat, lekarzudziela informacji w zakresie i formiepotrzebnej do prawidłowego przebieguprocesu diagnostycznego lub terapeutycznegoi wysłuchuje jego zdania.W wyjątkowych sytuacjach, jeżeli rokowaniejest niepomyślne dla pacjenta, lekarzmoże ograniczyć informację o stanie zdrowiai o rokowaniu, ze względu na dobro pacjenta.W takich przypadkach lekarz przekazujeinformacje przedstawicielowi ustawowemupacjenta lub osobie upoważnionej przez pacjenta.Rzetelna informacja jest podstawą wyrażeniaprzez pacjenta zgody na postępowanielecznicze.Prawo do informacji obejmuje także dostępdo informacji o prawach pacjenta. Zapewnieniepacjentom dostępu do informacjio przysługujących im prawach należydo obowiązków kierownika zakładu opiekizdrowotnej3. INTYMNOŚCII POSZANOWANIA GODNOŚCIW czasie korzystania ze świadczeń zdrowotnychpacjent ma prawo do intymnościi poszanowania godności osobistej. Świadczeniate powinny być udzielane w obecnościniezbędnego (ze względu na ich rodzaj)personelu medycznego. Obecnośćinnych osób (np. studentów medycyny)jest możliwa pod warunkiem, że pacjenti lekarz wyrażą na nią zgodę.Od lekarza wymaga się delikatności, życzliwościi kulturalnego traktowania pacjentów.Tylko w ten sposób może wytworzyćsię wzajemne zaufania między lekarzema pacjentem.Jest to szczególnie ważne w sytuacji, kiedystan pacjenta jest poważny lub widocznejest u niego załamanie psychiczne.4. POMOCY MEDYCZNEJW stanach nagłych świadczenia opiekizdrowotnej są udzielane świadczeniobiorcyniezwłocznie.Lekarz ma obowiązek udzielać pomocylekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłokaw jej udzieleniu mogłaby spowodowaćniebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiegouszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstrojuzdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki.Żadne okoliczności nie mogą stanowićpodstawy do odmowy udzielenia świadczeniazdrowotnego, jeżeli osoba zgłaszającasię do zakładu opieki zdrowotnej potrzebujenatychmiastowego udzielenia świadczeńzdrowotnych ze względu na zagrożenie życialub zdrowia.Świadczeniobiorca ma prawo skorzystaćw stanie nagłym ze świadczeń opieki zdrowotnejw niezbędnym zakresie udzielanychprzez świadczeniodawcę, który nie zawarłumowy z Funduszem (np. prywatny gabinetlub szpital)5. OPIEKI MEDYCZNEJODPOWIEDNIEJ JAKOŚCIPacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnychodpowiadających wymaganiom wiedzymedycznej, a w sytuacji ograniczonychProblemy prawnemożliwości udzielenia odpowiednich świadczeń– do korzystania z rzetelnej, opartej nakryteriach medycznych procedury ustalającejkolejność dostępu do tych świadczeń.Lekarz ma obowiązek wykonywać swój zawódzgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzymedycznej, dostępnymi mu metodamii środkami zapobiegania, rozpoznawaniai leczenia chorób, zgodnie z zasadami etykizawodowej oraz z należytą starannością.6. TAJEMNICYLekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicyinformacji dotyczących pacjenta,uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.Informacje te stanowią tzw. tajemnicęlekarską.Lekarz jest związany tajemnicą równieżpo śmierci pacjenta (z wyjątkiem sytuacjiokreślonych w ustawie o zawodzie lekarza).Lekarz jest zwolniony z obowiązku zachowaniatajemnicy, gdy:• zachowanie tajemnicy może stanowićniebezpieczeństwo dla życia lub zdrowiapacjenta lub innych osób,• zachodzi potrzeba przekazania niezbędnychinformacji o pacjencie związanych zudzielaniem świadczeń zdrowotnych innemulekarzowi lub uprawnionym osobomuczestniczącym w udzielaniu tychświadczeń,• jest to niezbędne do praktycznej naukizawodów medycznych lub celów naukowychoraz• w innych przypadkach, określonychw ustawie o zawodzie lekarza.W każdym z tych przypadków ujawnienietajemnicy może nastąpić wyłącznie w niezbędnymzakresie.Lekarz nie może podać do publicznej wiadomościdanych umożliwiających identyfikacjępacjenta bez jego zgody.7. DOSTĘPU DO DOKUMENTACJIMEDYCZNEJDokumentacja medyczna jest udostępnianana wniosek: pacjenta, którego dotyczy,jego przedstawiciela ustawowego lub osobyprzez niego upoważnionej, a w razie śmiercipacjenta – osoby przez niego upoważnionejdo uzyskiwania dokumentacji w przypadkujego zgonu, na miejscu w zakładzie, za pośrednictwemlekarza prowadzącego.Pacjent lub osoba przez niego upoważnionama prawo wystąpić do zakładu opiekizdrowotnej o sporządzenie wyciągów, odpisówlub kopii dokumentacji dotyczącejpacjenta.Pacjent ma również prawo do:8. OCHRONY DANYCH ZNAJDUJĄCYCH SIĘW DOKUMENTACJI MEDYCZNEJ,9. WYRAŻENIA I COFNIĘCIA W KAŻDYM CZASIE19

Problemy prawneSPRZECIWU NA POBRANIE PO JEGO ŚMIERCIKOMÓREK, TKANEK I NARZĄDÓW,10. UMIERANIAW SPOKOJU I GODNOŚCI11. DODATKOWEJ OPIEKI PIELĘGNACYJNEJSPRAWOWANEJ PRZEZ OSOBĘ BLISKĄ LUBINNĄ OSOBĘ WSKAZANĄ PRZEZ SIEBIE,12. KONTAKTU OSOBISTEGO, TELEFONICZNEGOLUB KORESPONDENCYJNEGO Z OSOBAMIZ ZEWNĄTRZ13. OPIEKI DUSZPASTERSKIEJW praktyce wiele kontrowersji może budzićprawo do dodatkowej opieki sprawowanejprzez osobę bliską lub inną wskazanąosobę. Należy tu zwrócić uwagę na następującezagadnienia1. OBOWIĄZKI PLACÓWKI.W trakcie pobytu w zakładach opieki zdrowotnejprzeznaczonych dla osób wymagającychcałodobowych lub całodziennych świadczeńzdrowotnych pacjent ma prawo do pielęgnacji,a pacjent niepełnosprawny do pielęgnacjii opieki nad nim, ze strony pracownikówmedycznych tej placówki. Świadczenie tegorodzaju usług zdrowotnych jest prawnym obowiązkiemzakładów opieki zdrowotnej, w tymszpitala.Niezależnie od tego, w czasie pobytu w tychplacówkach opieki zdrowotnej pacjent ma prawodo dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanejprzez osobę bliską lub inną osobęwskazaną przez siebie. Oznacza to że szpitalnie przyznaje pacjentowi żadnych przywilejów,natomiast ma obowiązek respektować zagwarantowaneustawowo prawo pacjenta.2. UPRAWNIENIA PACJENTAPrawo do korzystania z opieki ze strony osóbnajbliższych jest uprawnieniem pacjenta, dlategoto on powinien wyrazić życzenie, że chceskorzystać z takiej pielęgnacji. Nie może tobyć działanie narzucane przez inne osoby np.rodzinę czy personel medyczny. Podkreśleniawymaga słowo dodatkowa, personel medycznynie jest zwolniony z troski o prawidłowąpielęgnację pacjenta, racjonalnie uzasadnionejest uzgodnienie z osobami które dodatkowąopiekę będą sprawowały, co do zakresuwykonywania poszczególnych czynności. Zanaruszenie tego prawa można poczytywaćpraktyki pracowników medycznych, polegającena przerzucaniu swoich obowiązków pielęgnacyjnych,na osoby bliski pacjentowi bezwcześniejszego uzgodnienie tego z osobamizainteresowanymi .Prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej,jest uprawnieniem każdego pacjenta,bez względu na rodzaj choroby czy teżwiek. Gdy pacjent jest niezdolny do wyrażeniaswojej woli np. małoletni, ubezwłasnowolniony,o skorzystaniu z tego prawarozstrzyga przedstawiciel ustawowy lubopiekun faktyczny. Personel medyczny jestzobowiązany uszanować ich decyzję, która niejest ich własną decyzją, lecz decyzją podjętą wimieniu pacjenta.O wiele trudniej pod względem prawnymrysuje się natomiast sytuacja, w której pacjentposiada pełną zdolność do czynności prawnych,ale w konkretnej sytuacji nie jest zdolnydo wyrażania swojej woli np. jest nieprzytomny.W takiej sytuacji nie ma umocowania dla innychosób lub instytucji do odjęcia w jego imieniudecyzji. „Wydaje się, że w obecnym stanieprawnym jedynym wyjściem (...) jest przyjęcieswoistego domniemania faktycznego, że pacjentwyraził zgodę na sprawowanie względemniego dodatkowej opieki pielęgnacyjnej.(....).W takiej sytuacji punkt ciężkości przesuwałbysię w kierunku wyboru właściwej osoby dosprawowania tej opieki” .3. OSOBA NAJBLIŻSZADodatkową opiekę mają prawo sprawowaćzarówno członkowie rodziny, jak również lubinna osoba bliskie pacjentowi pod warunkiem,że zostały wskazane przez pacjenta. W tym zakresierozstrzygające znaczenie powinna miećwola samego pacjenta lub jego reprezentanta(przedstawiciela ustawowego lub opiekunaprawnego). Personel medyczny nie powinieningerować w wybory dokonywane przez pacjenta,natomiast powinien upewnić się w bezpośredniejrozmowie z pacjentem, czy życzyon sobie dodatkowej opieki pielęgnacyjnej zestrony danej osoby.Problem, może powstać, gdy pacjent nie jestzdolny do wyrażenia swojej woli w tym zakresiei nie posiada przedstawiciela ustawowego.W tych sytuacjach pomocny dla personelu medycznegow ocenie, kto jest osobą bliską, możebyć przepis art. 115 & 11 Kodeksu Karnego.Zgodnie z tym przepisem, „Osobą najbliższąjest małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo,powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osobapozostająca w stosunku przysposobieniaoraz jej małżonek, a także osoby pozostającew wspólnym pożyciu”. Nie oznacza to jednak,że personel ma sztywno trzymać się wyrażonejw nim zasady. Rozstrzygnięcie w tym zakresiemusi być bowiem poprzedzone rzetelnymrozeznaniem sytuacji rodzinnej i osobistejpacjenta .4. ZAKRES PIELĘGNACJI SPRAWOWANEJPRZEZ OSOBY NAJBLIŻSZEOsoby wskazane przez pacjenta do wykonywaniapielęgnacji, muszą być poinformowaneco do wykonywanie jakich czynności i wjakim czasie jest dozwolone, i z jakich urządzeńmogą na oddziale korzystać. Osobisty kontaktczłowieka hospitalizowanego z osobamibliskimi i możność wykonywania przez nichopieki nad pacjentem są bardzo istotne dlapsychicznego samopoczucia chorego (a przezto oddziałują na proces leczniczy) i stanowi onistotny element realizacji prawa do intymności,dlatego nie powinny być ograniczane żadnymiwzględami 5 .5. KOSZTY OPIEKI DODATKOWEJJednocześnie koszt realizacji prawa pacjentado dodatkowej opieki pielęgnacyjnej nie możeobciążać szpitala. Osoba sprawująca opiekęnie żądać od zakładu opieki zdrowotnej wynagrodzeniaza jej sprawowanie, zwrotu kosztówdojazdu, diety itp. Z drugiej strony, zakład niemoże obciążać takiej osoby opłatami za pobytna jego terenie. Pobieranie opłat za fakt wykonywaniaopieki dodatkowej nad pacjentemprzez osobę najbliższą jest sprzeczny z ustawąo zakładach opieki zdrowotnej. Szpital maobowiązek umożliwić sprawowanie tej opiekiw ramach warunków jakie posiada.6. CZAS SPRAWOWANIA OPIEKIPacjent ma prawo do dodatkowej opieki, zestrony osoby wskazanej zarówno w ciągu dnia,jak i w ciągu nocy. Jest to gwarancja ustawowa,odmienne postanowienia regulaminu porządkowegojest sprzeczne z prawem. 67. PRAWO PACJENTA DO KONTAKTUZ OSOBAMI Z ZEWNĄTRZW trakcie pobytu w zakładzie opieki zdrowotnej,pacjent ma prawo do kontaktu z osobamiz zewnątrz. Jest to uprawnienie, niezależneod prawa do opieki dodatkowej ze strony osóbwskazanych przez pacjenta. Kontakt ten niemoże być w żaden sposób utrudniany. Natomiastjasno należy określić warunki odwiedzin,czyli czas i miejsce spotkań chorego z rodziną,możliwości kontaktu telefonicznego, listownego.W wyjątkowych okolicznościach pacjentma prawo oczekiwać, iż w jego imieniu szpitalskontaktuje się z osobami z zewnątrz. Taka sytuacjamoże mieć miejsce, w razie pogorszenia sięstanu zdrowia chorego, powodującego zagrożenieżycia lub w razie śmierci pacjenta. Szpitaljest zobowiązany wówczas do zawiadomieniawcześniej wskazaną przez pacjenta – osobę lubinstytucję, przedstawiciela ustawowego alboopiekuna faktycznego .8. OGRANICZENIE PRAWADO OPIEKIPrawo pacjenta do opieki dodatkowejsprawowanej przez osobę bliską oraz prawopacjenta do kontaktu osobistego z osobamizewnątrz może ulec ograniczeniu, tylko napodstawie decyzji kierownika zakładu opiekizdrowotnej lub upoważnionego przez niegolekarza. Uzasadnieniem wprowadzenia ograniczeniasą zagrożenie epidemiologiczne lubze względu na warunki przebywania innychosób chorych w szpitalu. Zgodnie ze stanowiskiemPaństwowego Zakładu Higieny przyczynamiograniczenia prawa pacjenta dokontaktu ze środowiskiem pozaszpitalnymmogą być: hospitalizacja pacjenta chorego naszczególnie zaraźliwe choroby; występowanie20 W CIENIU CZEPKA

w środowisku pozaszpitalnym zachorowań nachoroby zakaźne (np. grypa), które mogą stanowićryzyko dla hospitalizowanych pacjentów;konieczność zapewnienia tzw. „izolacji ochronnej”pacjentom z indywidualnymi przypadkamipierwotnych lub wtórnych zaburzeń odporności.Pacjent zachowuje wówczas jedynie prawodo kontaktu z osobami z zewnątrz drogą telefonicznąlub listowną.ODPOWIEDZIALNOŚĆ W PRZYPADKU NA-RUSZENIA PRAW PACJENTA.Istnieją trzy główne rodzaje odpowiedzialności:• zawodowa,• cywilna,• karna.Odpowiedzialność zawodowa – jest to odpowiedzialnośćza popełnienie tzw. przewinieniazawodowego. Skutkiem nieprawidłowegopostępowania jest orzeczenie kary dyscyplinarnej(upomnienia, nagany, czasowego lubtrwałego pozbawienie prawa do wykonywaniazawodu).Odpowiedzialność cywilna – jest to odpowiedzialnośćza wyrządzenie szkody majątkowejalbo krzywdy niemajątkowej (dot.: życia,zdrowia, czci, wolności, dobrego imienia, kultuosoby zmarłej). Skutkiem jest konieczność zapłaceniaodszkodowania (w przypadku szkody),lub zadośćuczynienia (w przypadku krzywdy).W sprawach z powództwa cywilnego orzekająsądy powszechne.Odpowiedzialność karna– jest to odpowiedzialnośćza popełnienie przestępstwa(określonego przez ustawę). Skutkiem jest orzeczeniekary: pozbawienia wolności, ograniczeniawolności, grzywny.W przypadku naruszenia praw pacjenta,pacjentowi przysługuje skarga na świadczeniodawcę,składana do:1. Kierownika zakładu opieki zdrowotnej2. Okręgowej Izby Lekarskiej3. Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych4. Biura Praw Pacjenta, działającego przy MinistrzeZdrowia.Ubezpieczonemu, którego prawa zostałynaruszone przez świadczeniodawcę, z którymNFZ podpisał umowę przysługuje ponadtoskarga do:5. Rzecznika Praw Pacjenta NFZ (w centrali NFZ)lub Rzecznika Praw Pacjenta działającegoprzy danym oddziale NFZProblemy prawneLiteratura:1. Podstawowe unormowania prawne wynikające z ustawyzasadniczej - Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 r.(Dz. U. Nr 78, poz. 483)określone w ustawach:• z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej(Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 62, poz. 315, z 1994 r. Nr121, poz. 591, z 19995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz.110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz.1041 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756);• z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego(Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr113, poz. 731);• z dnia 26 października 1995 r. o pobieraniu i przeszczepianiukomórek, tkanek i narządów (Dz. U. Nr 138, poz. 682);• z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej(Dz. U. Nr 91, poz. 410 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668);• z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. Nr 28,poz. 28 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668).1. M. Żelichowski, Prawo pacjenta do opieki pielęgnacyjnejsprawowanej przez osobę bliską, Medycyna Praktyczna2000 r.4. D.Karkowska, Prawa pacjenta, Wydawnictwo ABC, Warszawa2004.5. Tadeusz Maria Zielonka, Na marginesie Kodeksu EtykiLekarskiej, Artykuł 19, Gazeta Lekarska nr 10, 1998.; takżeJ.Ciszewski, Prawa pacjenta w aspekcie odpowiedzialnościlekarza za niektóre szkody medyczne ,Gdańsk 2002.Opracowała Zastępca Okręgowego RzecznikaOdpowiedzialności ZawodowejMariola KasprzakPOŻYCZKA GOTÓWKOWADLA CZŁONKÓW DOLNOŚLĄSKIEJ OIPIPBeneficial Kredyt, pion bankowości detalicznej HSBC Bank Polska S.A.,pragnie przedstawić ofertę pożyczki gotówkowej przygotowanej specjalnie dla Państwa.CECHY NASZEJ POŻYCZKI GOTÓWKOWEJ• Pieniądze na dowolny cel• Złożenie wniosku i uzyskanie pożyczki bez koniecznościwizyty w banku• Minimum formalności• Decyzja kredytowa już w 2 godziny• Szybkie przekazanie środków po zawarciu umowy• Wcześniejsza spłata pożyczki bez żadnych dodatkowychopłat• Dostępna opcja ubezpieczenia spłaty pożyczki• Możliwość składania pojedynczych i wspólnych wniosków• Bez poręczycieliCHARAKTERYSTYKA POŻYCZKI – przykładowe wysokości rat4 lat 3 lata 2 lata 1 rok2 000 zł 61,42 zł 75,34 zł 103,68 zł 189,68 zł6 000 zł 184,26 zł 226,03 zł 311,04 zł 569,05 zł10 000 zł 307,09 zł 376,72 zł 518,40 zł 948,42 zł20 000 zł 614,19 zł 753,45 zł 1036,80 zł 1896,85 zł30 000 zł 921,28 zł 1130,17 zł 1555,20 zł 2845,27 złOprocentowanie nominalne – 18,84%. Przykładowa roczna rzeczywista stopa procentowa wyliczona dla całkowitego kosztu kredytu10 000 zł na 48 miesięcy wynosi 22,57%.• Minimalny wiek wnioskodawcy – 24 lata• Akceptowane różne formy zatrudnienia m.in.: umowa o pracę,własna działalność gospodarcza, renta, emeryturaZŁÓŻ WNIOSEK PRZEZ TELEFON!• Okres kredytowania od 12 do 48 miesięcy• Minimalny dochód – 400 zł• Wysokość pożyczki od 2 000 zł do 30 000 zł0 – 801 88 99 77Całkowity koszt połączenia – jeden impuls połączenia lokalnego.Możesz również zadzwonić pod numer 022 3 140 150. Kod promocji – 352806 (188) 200721

KonferencjaPORÓD AKTYWNY WE WROCŁAWIUPod takim tytułem Studenckie Koło Naukowe PołożnictwaPraktycznego przy Katedrze Położnictwai Ginekologii na Wydziale Zdrowia Publicznego AMwe Wrocławiu pod kierunkiem mgr Elżbiety Kaweckiej– Janik, zorganizowało w dniu 15 maja 2007 r.dyskusję panelową. Patronat nad konferencją objąłJM Rektor AM Ryszard Andrzejak. Na miejsce dyskusjiobrano Audytorium Jana Pawła II ASK przy ul. Borowskiej.Na godzinę 14.30 przybyli licznie zaproszenigoście w osobach Mariusza Zimmera Prorektora AMi zarazem Konsultanta Wojewódzkiego w dziedziniepołożnictwa i ginekologii, Leokadii JędrzejewskiejKonsultanta Krajowego w dziedzinie pielęgniarstwaginekologicznego i położniczego, Bernarda PanaszkaDziekana WZP AM, Urszuli Żmijewskiej KonsultantaWojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologicznegoi położniczego, Beaty Dąbrowskiej PrzełożonejPielęgniarek, położnych w ASK oraz pełniącejfunkcję Przewodniczącej Polskiego TowarzystwaPołożnych – region Wrocław, liczne grono doświadczonychnauczycieli MSZ, przełożone, położne oddziałoweoddziałów ginekologiczno – położniczych,nauczyciele akademiccy kierunku położnictwo i pielęgniarstwooraz studenci.Dyskusja panelowa obejmowała dwa zagadnienia,w pierwszej części zaprezentowane zostały badaniaprzeprowadzone przez studentów w grudniu 2006 r.i w styczniu 2007 r. Celem badań było poznanie postawpołożnych wobec porodu aktywnego i czynników mającychna nie wpływ.Badaniami objętych zostało 59 położnych pracującychobecnie lub w ciągu ostatnich pięciu lat na salachporodowych w wybranych zakładach opieki zdrowotnej.Materiał badawczy uzyskano na podstawie anonimowejankiety własnego opracowania. Pytania były tak skonstruowane,aby odpowiedzi pozwoliły scharakteryzowaćpostawy respondentek wobec porodu aktywnego orazwyłonić czynniki wpływające na te postawy. W trakcieprezentacji studentki zaprezentowały wyniki badań orazwnioski z nich wypływające:1. Położne, reprezentują pozytywną postawę wobec poroduaktywnego, widzą jego zalety, wykazują chęćprowadzenia go.2. Relacje w salach porodowych pomiędzy lekarzamipołożnikami a położnymi nie można uznać w pełniza partnerskie. Dla dobra kobiet rodzących relacjete powinny jak najszybciej ulec pozytywnymzmianom.3. Porody aktywne częściej prowadzone są w placówkachI i II poziomu referencyjności, stosunkoworzadko w szpitalach klinicznych. Referujący zapewniali,że badania dotyczyły tylko porodów fizjologicznych.4. Badane położne nie mają poczucia samodzielnościzawodowej wskazanej w ustawie z dnia 5 lipca1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej. Zawężato ich inicjatywę do prowadzenia porodu w sposóbaktywny.5. Aktywna i świadoma postawa kobiety ma ogromnywpływ na przebieg porodu. Negatywne nastawienierodzącej ogranicza możliwości prowadzenia gow sposób aktywny.6. Poród aktywny, oprócz wywierania korzystnegowpływu na matkę i dziecko zwiększa satysfakcję położnych,co jest niezmiernie ważnym elementem ichpraktyki zawodowej.7. Należy dążyć do rozpowszechniania tego sposobuprowadzenia porodu i wyeliminowania czynnikówstojących na jego przeszkodzie.Po pierwszej prezentacji rozpoczęła się burzliwadyskusja, w której głos zabrali Mariusz Zimmer, któryzwrócił uwagę na prawną odpowiedzialność lekarza zabezpieczeństwo rodzącej i jej dziecka, oraz na rolę lekarzai położnej w opiece nad kobietą ciężarna i rodzącą.ZAGINĘŁO PRAWO WYKONYWANIA ZAWODU PIELĘGNIARZA nr 4311871Pna nazwisko Zbigniew Wernik wydane przez DOIPiP we Wrocław w roku 2002LOVELA - PROGRAM WSPÓŁPRACY Z POŁOŻNYMI RODZINNYMI I PIELĘGNIARKAMI RODZINNYMI.Firma Reckitt Benckiser – producent proszku i mleczkaLovela przeznaczonego do prania pieluszek i bieliznyniemowlęcej oraz ubranek dziecięcych – kontynuuje programwspółpracy z położnymi rodzinnymi uczęszczającymina wizyty patronażowe. Położne chętne do udziałuw programie otrzymują od firmy specjalne torby do pracy(zaprojektowane zgodnie ze wskazówkami położnych, takby jak najlepiej mogły im służyć podczas pracy w terenie)i wizytówki. Położne podczas szkoleń, zjazdów i różnegorodzaju spotkań organizowanych w Okręgowych IzbachPielęgniarek i Położnych i Przychodniach Zdrowia otrzymujązestawy umożliwiające prezentację Loveli podczaswizyt w domach.Program jest realizowany od kilku lat we współpracyz Okręgowymi Izbami Pielęgniarek i Położnych w Łodzi,Krakowie, Katowicach, Warszawie, Gdańsku, Wrocławiui Kaliszu. W roku 2007 akcję rozszerzyliśmy o regiontoruński i koszaliński. W 9 regionach Polski w tymroku akcja obejmie 500 pielęgniarek rodzinnych i położnychrodzinnych. Nawiązujemy również współpracęz położnymi, które kontaktują się z nami po przeczytaniuinformacji w prasie wydawanej przez Izby Pielęgniareki Położnych. Dotychczas całym programem objętojuż 1900 położnych i pielęgniarek - cieszy się on dużymzainteresowaniem. Mamy nadzieję, że w przyszłym rokuprogram będzie kontynuowany i rozszerzony o kolejneregiony.OSOBY ZAINTERESOWANEWSPÓŁPRACĄproszone są o zgłaszaniesię do Okręgowej IzbyPielęgniarek i Położnychwe Wrocławiuul. Powstańców Śląskich 50,tel. 071/364-04-4422 W CIENIU CZEPKA

Leokadia Jędrzejewska, zauważyła, ze cześć wynikówzaprezentowanych przez studentów badań pokrywa sięz nie najlepszymi wynikami ostatniej Kampanii Rodzićpo Ludzku a monopolizacja i medykalizacja w położnictwienie służy żadnej ze stron w tymnajbardziej rodzącej. Dodała ponadto,że aktualnie w wielu szpitalach nie sąuwzględniane zalecenia WHO oraz potrzebyi oczekiwania kobiet, a współpracapomiędzy lekarzami a położnymiwymaga ciągłego doskonalenia. BeataDąbrowska odnosząc się do własnychdoświadczeń zawodowych wysnuławniosek, że działania położnej i lekarzana sali porodowej powinno cechowaćprzede wszystkim zaufanie, a bezpieczeństworodzącej powinno być uznaneza priorytetowe. Bożena Górska położnaoddziałowa ze Szpitala im. A. Falkiewiczawskazała na potrzebę zwiększeniasamodzielności położnej na sali porodowej,co wpłynie z korzyścią na przebiegporodu i satysfakcję rodzącej. Apelowałao mobilizację położnych do podejmowania wysiłków wcelu unowocześniania sal porodowych oraz rozwijanie„sztuki rodzenia”, która z definicji oznacza umiejętnośćświadomego, czynnego i sprawnego rozegrania poroduprzez kobietę rodzącą.Urszula Żmijewska,Leokadia Jędrzejewska,Elżbieta Kawecka—Janikw groniestudentów kierunku Położnictwo,organizatorów konferencjiDziałania takie są konieczne w dobie nasilonej aktywnościruchów konsumenckich w Europie i w świecie.Po przerwie kawowej przedstawione zostały dwieprezentacje, pierwsza na temat: Uwarunkowania prawnesamodzielnego wykonywania zawodu położnej przygotowanejprzez studentki Dorotę Bochenek i PaulinęSuchecką. Prezenterki podały definicję samodzielnościzawodowej oraz uwarunkowania prawne. Wiele miejscapoświęciły omówieniu przyczyn jej ograniczenia.KonferencjaZa czynniki zewnętrzne ograniczające samodzielnośćzawodową uznały: niewłaściwe relacje w zespole terapeutycznym,aktualne przepisy wykonawcze do ustawy,organizacyjno-techniczne zasady funkcjonowaniaZOZ oraz zróżnicowanie poziomuwykształcenia wśród położnych.Czynnikami wewnętrznymitkwiącymi w położnych są:niechęć wobec podjęcia odpowiedzialności,brak motywacji do samorozwoju,niskie wynagrodzeniaoraz wypalenie zawodowe. Następnieomówiły warunki, jakiemusi spełnić położna, ażeby podjąćsamodzielną praktykę zawodową.Podsumowując, stwierdziły, zedzięki stałemu podnoszeniu kwalifikacjizawodowych, budowaniuwłaściwego wizerunku swojegozawodu oraz podejmowaniu odpowiedzialnościi nowych zakresówzadań położna może stać siępełnoprawnym świadczeniodawcąusług medycznych.Samodzielność polskiej położnej na tle Europyw szerokim wystąpieniu zaprezentowała Leokadia Jędrzejewska.Zwróciła uwagę na możliwości i ograniczedokończeniena str. 24Dolnośląski Ośrodek KształceniaPodyplomowego Kadr MedycznychSp. z o.o. we Wrocławiuogłasza nabórna 2-letnią specjalizacjęw dziedzinach:PIELĘGNIARSTWO ZACHOWAWCZEdla pielęgniarekPIELĘGNIARSTWOANESTEZJOLOGICZNEI INTENSYWNEJ OPIEKIdla pielęgniarekWymagane dokumenty:1) karta zgłoszenia na specjalizację,2) kserokopia prawa wykonywania zawodu,3) zaświadczenie z stażu pracy (wymagane 2 lata).Osoby, które złożą komplet dokumentów, zostanąpoinformowane o terminie egzaminuwstępnego, który odbędzie się w terminie: dopołowy lipca 2007 r.Adres: pl. Dominikański 6, 50-159 Wrocławtel. 071/343-04-16ALAB laboratoriaoznacza wiarygodnośćLaboratorium Analiz Lekarskich ALABoferuje korzystne warunki współpracy w zakresiediagnostyki laboratoryjnej i mikrobiologicznej• hematologia• biochemia• hormony, markery• oznaczanie grup krwi• posiewy bakteriologiczne• antybiogramy• badania w kierunku grzybów, wirusów• diagnostyka zakażeń: Chlamydia pneumoniae,Chlamydia trachomatis, Mycoplasma, Borrelia• i wiele innychW jej ramach proponujemy także odbiór badańwłasnym transportem.Kontakt dla klientów instytucjonalnych:tel. 071 78 17 017, tel. kom. 0665 787 342e-mail: anna.kocielska@alab.com.plPunkt Obsługi Pacjenta:ul. Nauczycielska 2 (róg Wrocławczyka)tel. 071 321 03 72, tel. kom. 0665 787 352www.laboratoria.alab.com.pl6 (188) 200723

Pamięć i serce„Nie umiera Ten,kto żyje w sercach i pamięci innych”Z głębokim żalem żegnamy nasząkoleżanką pielęgniarkęALINĘ DURZYŃSKĄdługoletniego pracownika ZespołuSzpitalnego Chorób Płuc OpiekiDługoterminowej w ObornikachŚląskich.Pozostanie na zawszew naszych sercach.Zespół Szpitalny Chorób PłucOpieki Długoterminowejw Obornikach ŚląskichPani HELENIE BOBRAwyrazy głębokiego współczuciai słowa otuchy z powodu śmierciSiostryskładają Pielęgniarka NaczelnaPrzełożone Pielęgniarkioraz koleżanki PielęgniarkiSPSK Nr 1 we Wrocławiu(dokończenie ze str. 23)nia, zapoznała z dyrektywami UE stanowiącymi o warunkach,jakie muszą spełniać kraje członkowskie w zakresieswobody świadczenia usług przez położne. Opierającsię na Raporcie z krajów 15-ki „Opieka położniczaw Europie”, wskazała najważniejsze czynniki decydująceo samodzielności zawodowej położnych w Holandii, Danii,Szwecji, Szwajcarii oraz w Niemczech.W dyskusji wskazano, że położne powinny zabiegaćo większą samodzielność zawodową i czytelny podziałkompetencji na sali porodowej a zarazem być świadome,że samodzielność ta związana jest ściśle z odpowiedzialnościązawodową. W sytuacji nowych wyzwań zmianaświadomości położnych jest konieczna. Dobrze byłobyrównież, aby położne poznały szerokie możliwościsamodzielnych działań, które mogą podjąć w ramachobowiązującego prawa, a w tym prowadzenie edukacjizdrowotnej wśród dziewcząt i kobiet szczególniew okresie przedkoncepcyjnym oraz tych z problemamiginekologicznymi, Szczególne możliwości istniejąw innych dziedzinach : prowadzenie czy uczestnictwow zajęciach w szkołach rodzenia, poradniach laktacyjnychczy punktach samobadania piersiPodsumowując zauważam, że większość położnychpracujących na sali porodowej nie ma wątpliwości,że należy oddać pierwszeństwo sztuce rodzenia (porodowiaktywnemu) tam gdzie jest to możliwe, przedsztuką położniczą, która oznacza aktywność lekarzyi położnych. Aktywność profesjonalistów wskazanejest ograniczyć do sytuacji gdy natura nie jest w staniezrealizować swojego modelu.„Bije zegar godziny,my wtedy mówimy,jak ten czas szybko mija,a to my mijamy”Stanisław JachowiczPani GRAŻYNIE MAJEWSKIEJ-KAŹMIERCZAKwyrazy szczerego żalu i słowaotuchy z powodu śmierciMamySkładają Dyrektor i PracownicyBiura DOIPiP we WrocławiuIdziesz przez życieNagle zabrakło kogoś....Tej która zawsze była obokKoleżance JOLI BÓJKOwyrazy głębokiego współczuciai słowa otuchy z powodu śmierciMamyskładają koleżankii współpracownicyz WSS – Okulistykaul. Kamieńskiego 73a Wrocław.Poród aktywny jest alternatywnym sposobemprowadzenia porodu fizjologicznego, w którymrodząca uczestniczy w sposób świadomy, jej zachowaniemkieruje instynkt, a położna umożliwiajej przejście przez ten okres zgodnie z jej rytmemciała, co wpływa korzystnie na dobrostanmatki i dziecka. Istotna jest postawa położnej,która może być czynnikiem wyzwalającym lubhamującym aktywna postawę kobiety w czasieporodu. Wierzę, że położne świadome nowychwyzwań będą aktywnie działały na rzecz rozwoju„sztuki rodzenia” i umiejętnie wyzwalałypotencjał kobiety rodzącej pozwalając jej naświadome, czynne i sprawne rozegranie porodu.Niech poród, będący jednym z największychwyzwań w życiu kobiety stanie się najcudowniejszymprzeżyciem, do którego zawsze będzie powracaćmyślami.Dziękuję autorom wywołanej dyskusji. Dobrzestało się, że zaczęliśmy o tym mówić głośnoi że Wy już w trakcie kształcenia do zawodu dostrzegliścieten problem. Szczególne słowa podziękowanianależą się studentom członkom StudenckiegoKoła Naukowego: Katarzynie Borensztajn,Izabelli Nastula, Małgorzacie Telega, AnnieGrochowskiej i Kacprowi Hartwichowi.Gratuluję.Leokadia JędrzejewskaSekretarz DORPiP, Konsultant KrajowyKoleżanceMARIOLI KWASS - HEJDUKwyrazy szczerego współczuciai słowa otuchyz powodu śmierciBrataskładają położne OddziałuPołożniczo - GinekologicznegoWojewódzkiego SzpitalaSpecjalistycznego we Wrocławiuul. Kamieńskiego 73 a.„Cierpienie niewinnychjest największą tajemnicą Bożąi nie da się zrozumieć,trzeba ją tylko przyjąć”Jan Paweł IINaszej KoleżanceBOŻENIE KRAWIECoraz Jej Rodziniewyrazy szczerego współczuciai słowa otuchyz powodu tragicznej śmierciMężaSkładają pracownicyWojewódzkiego SzpitalaPsychiatrycznego w ZłotoryiPodziękowaniedla oddziaługinekologiczno – położniczegoWojewódzkiego SzpitalaSpecjalistycznegoprzy ul. Kamińskiego.Na ręce Ordynatorai Pielęgniarki Oddziałowejpodziękowanieza opiekę lekarskąi pielęgniarskąnad naszą koleżankąAliną DurzyńskąskładaPielęgniarka Naczelnaz zespołem pielęgniarskim.Zespół Szpitalny Chorób PłucOpieki Długoterminowejw Obornikach Śląskich24 W CIENIU CZEPKA

Pamięć i serceWyrazy szczerego współczuciai słowa otuchyz powodu śmierciMamyKoleżance ADELI PIETROŁAJskładają położne z OddziałuPołożniczo - GinekologicznegoWojewódzkiego SzpitalaSpecjalistycznego we Wrocławiuul. Kamieńskiego 73 a.Idziesz przez życie,nagle zabrakło kogoś……Tego, który zawsze był obokCZESŁAWIE PAWLIKOWSKIEJwyrazy szczerego współczuciai słowa otuchy z powodu śmierciMężaskładają Koleżanki i KoledzyOddziału Radioterapii II„Odeszłaś cicho, bez słów pożegnaniaTak jakbyś nie chciałaswym odejściem smucić…Tak jakbyś wierzyław godzinie rozstania,że masz niebawemz Dobrą wieścią wrócić”(z poezji ks. Jana Twardowskiego)Drogiej KoleżanceGRAŻYNCE MAJEWSKIEJ– KAŹMIERCZAKwyrazy głębokiego współczuciaz powodu śmierciMamySkłada Przewodnicząca wrazz Dolnośląską Okręgową RadąPielęgniarek i Położnychwe Wrocławiu„Spieszmy się kochać ludzi.Tak szybko odchodzą”Koleżance HALINCE KACZORoraz jej rodziniewyrazy szczerego współczuciai słowa otuchy z powodu śmierciMamyskładają koleżankiz Oddziału DermatologicznegoWojewódzkiego SzpitalaSpecjalistycznego we Wrocławiuprzy ul. Kamieńskiego 73aWyrazy głębokiego współczuciakoleżanceBEACIE KADŁUBOWSKIEJz powodu śmierciOjcaskładają pracownicy Izby Przyjęćoraz Naczelna PielęgniarkaWSS im J. Gromkowskiego.TERENI LESZCZYSZYN wyrazyszczerego współczuciaz powodu śmierciSiostryskładają koleżankiz Kliniki Przewodu PokarmowegoAkademickiego Szpitala Klinicznegowe Wrocławiuul. Traugutta 57/58.Drogiej KoleżanceBEACIE ŚWIDERSKIEJi Jej Bliskimwyrazy głębokiego współczuciai słowa otuchyz powodu śmierciOjcaskładają koleżankii współpracownicyz Oddziału KardiologicznegoSzpitalaim T. Marciniaka we WrocławiuIdziemy przez świati nagle kogoś brakbrak tych, którzy zawsze byli obok…Pamiętaj, że zawsze możesz liczyćna naszą pomoc.Koleżance TERESIE WENCEKwyrazy szczerego współczuciaz powodu śmierciMamyskładają pielęgniarki i położneze Szpitala Powiatowego w Miliczui Publicznego Zespołu ZakładówLecznictwa Ambulatoryjnegow MiliczuKoleżance RENI HRECZUCHwyrazy głębokiego współczuciaz powodu śmierciTeściowejskładają pielęgniarkii współpracownicy Izby PrzyjęćZOZ MSW i A we WrocławiuGłębokie wyrazy współczuciaz powodu śmierciTeściaWANDZIEMAJKUTOWSKIEJ-KRĘTskładają koleżankii współpracownicyz WSS – Okulistykaul. Kamieńskiego 73a WrocławKoleżance BOŻENIE KOZIOŁwyrazy szczerego współczuciai słowa otuchyz powodu śmierciOjcaskładają położne OddziałuPołożniczo-GinekologicznegoWojewódzkiego SzpitalaSpecjalistycznego we Wrocławiuul. Kamieńskiego 73 aSerdeczne wyrazy współczuciai słowa otuchyz powodu śmierciMamyPanu JERZEMUSZYMDYŃSKIEMU— pielęgniarzowi ZRM w ZłotoryiskładająPrzełożony Pielęgniarekoraz Kierownik, Koleżankii Koledzy z ZRM w ZłotoryiDla wszystkichjest otwarta brama nadzieiJan Paweł IIMARZENIE CYMERMANserdeczne wyrazy współczuciaz powodu śmierciMamyskładają Koleżankiz Oddziału Wewnętrznego „C”Okręgowego Szpitala Kolejowegowe WrocławiuPani LUDMILE BIAŁECKIEJwyrazy głębokiego współczuciai słowa otuchy z powodu śmierciOjcaskładają Przełożona Pielęgniarek,Pielęgniarka Oddziałowaoraz pielęgniarki Kliniki ChirurgiiSerca SPSK Nr 16 (188) 200725